Finale Marietje bekent je haar levenook Mimi vertelt soms maar watmaar Elly was netjes geblevenwanneer zij iets geld had gehad. … [Lees meer...] overGedicht: Eric van der Steen • Finale
Gedicht: Eric van der Steen • De reiziger
De reiziger Ik wandel door de drukke straat.Het is nog licht. Het is niet laat.Het is nog vroeg. Het is acht uur.Wat moet dit worden op den duur?Ik kijk elk meisje zichtbaar aan.Waarom zou het hier anders gaan?Ik wandel door, God weet waarheen.Als het maar druk is om mij heen.Ik wandel en het is mooi weer.Ik voel: mijn borst gaat op en neer.Dit leek nu iets: een vreemde … [Lees meer...] overGedicht: Eric van der Steen • De reiziger
Gedicht: Anton Korteweg • Voor de pont van Maassluis
Uit Nooit eens lekker nergens, een “autotopografische bloemlezing” uit de gedichten van Anton Korteweg, die hij schreef bij locaties waar hem onderweg, wandelend of fietsend (of zittend op een terras), iets trof. (Voorproefje hier). (Maassluis, Veer Maassluis- Rozenburg, omstreeks 2015) Voor de pont van Maassluis Op een zonnige dag in septembermet een stelletje andere … [Lees meer...] overGedicht: Anton Korteweg • Voor de pont van Maassluis
Gedicht: Alfred Kossmann • Zelfportret 1964
Zelfportret 1946 1't Voorhoofd is hoog. Tot aan de oren ligthet lange haar, alsof het dit gezichtniet prijsgeeft aan de wereld en 't bestaanmaar het behoedt. De neus vangt edel aantussen de ogen, buigt een ogenbliken loopt ten slotte vormeloos en dikuit boven de mond. Hij zwijgt of dit gelaatkrachtig zal zijn of moe ten onder gaat.De ogen zijn vaak grauw achter de brilen … [Lees meer...] overGedicht: Alfred Kossmann • Zelfportret 1964
Gedicht: Guido Gezelle • Nihil
Nieuwe, mooie, uitgebreide website over Guido Gezelle. Nihil Omverre moet het al! omverre moet het, even dat eeuwen staande was, of eerst begon te leven: de tijden zijn gekeerd, eene andere eeuwe naakt, die, blinkende, in den oost, de menschen tegenblaakt! … [Lees meer...] overGedicht: Guido Gezelle • Nihil
Gedicht: Koen Stassijns • Er is niet veel voor nodig
Uit Hemelingen, de nieuwste bundel van Koen Stassijns. Er is niet veel nodig Er is niet veel nodig voor een gedicht,vaak zijn de meeste woorden overbodig.Je dooft gewoon het licht. En in het zwartdat zijn contouren trekt rondom je hart,duiken enkele uitgespaarde, moeizaamvergaarde zinnen op. Als gladde vissendie je telkens weer uit handen glippenwanneer je denkt: eindelijk … [Lees meer...] overGedicht: Koen Stassijns • Er is niet veel voor nodig
Gedicht: Hugues C. Pernath • De gulzigheid
De gulzigheid Gelijk aan minstens zeven jaren, de koude gloedVan minstens zeven deugden.Gelijk aan de woede van het maanlichtDat de maten meet en huiken spant over de magen.Gelijk aan het sarren van kevers die krioelenTussen de maden. En van mens tot mens. Er is de stilte die de stilte dekt.Een vangnet over het vergeten. Een bleek ontwakenBesmettelijk en monotoon, terwijl … [Lees meer...] overGedicht: Hugues C. Pernath • De gulzigheid
Gedicht: Hugues C. Pernath • De nijd
De nijd Niemand nadien. Dit land bewaart de schade nietAlleen de ondergang. Hier ontbreken:Een tegel, een processie, een akker en een grafEn ook dit einde heeft geen belang.Hier bepaalt het jaar krampscheut of vervoeringVoor dezelfden die ons zullen verslaan. Geen spoor wordt weggevreten.Wat beschreven werd bekwamen wij door schaamte,Of door geheel een mensenleven dat … [Lees meer...] overGedicht: Hugues C. Pernath • De nijd
Gedicht: Hugues C. Pernath • De traagheid
De traagheid In de nabijheid van de barende Na al datgene wat uitdoofde en begraven werd, De eeuwigheid is onvoldoende, te weinig En te min. Geen vreugde en geen louter vuur Slechts de zoete doodsroep blijft En redeloos wreed, de blik daarover. Talm niet. Zweet niet. Treur. Want telkens opnieuw tekenen trots en toorn Hun twijfelende omtrekken In het slome slib van mijn … [Lees meer...] overGedicht: Hugues C. Pernath • De traagheid
Gedicht: Lubbertus Rietberg • Op een besneeuwde rozenstruik
Op een besneeuwde rozenstruikStuif vrij, gevlokte sneeuw! op 't rozenstruikje nederdat eenzaam in de tuin ontbladerd staat en kwijnt.Uw wollig kleed bedekk' 't voor vorst en winterweder,totdat de lente weer in al haar glans verschijnt!Dan groei' het schoner op met nieuw verkregen kleurendoor 't glanzig purperrood des dageraads bestraald!De dampkring van rondsom versprei de … [Lees meer...] overGedicht: Lubbertus Rietberg • Op een besneeuwde rozenstruik
Gedicht: Adriaan Morriën • Droom
Droom Ineens was zij alleen, de laatste vrouwenverdwenen achter hoge rozenstruiken,zij liep ze na tot waar ’t pad uit ’t bosomhoog naar ’t polderland en ’t kleine dorp,dat met zijn daken op de kimlijn lag. … [Lees meer...] overGedicht: Adriaan Morriën • Droom
Gedicht: Jens Meijen • Zuurtegraad van een autobatterij
Uit Xenomorf, de debuutbundel van Jens Meijen (Vlaanderens eerste ‘Jonge dichter des vaderlands’). Zuurtegraad van een autobatterij Er bestaan koeien met ramen in hun buikje kan de alchemie in hun magen zien:het salpeterzuur, buskruit, bliksemstralen.Ik wil mijn gezicht ertegen drukken.Als we ramen gebruiken om mensen te makenkunnen we jagen met de scherven van een … [Lees meer...] overGedicht: Jens Meijen • Zuurtegraad van een autobatterij
Gedicht: E. du Perron • Het kind dat wij waren
Het kind dat wij waren Wij leven ’t heerlijkst in ons vèrst verleden:de rand van het domein van ons geheugen,de leugen van de kindertijd, de leugenvan wat wij zouden doen en nimmer deden. Tijd van tinnen soldaatjes en gebeden,van moeder’s nachtzoen en parfums in vleugen,zuiverste bron van weemoed en verheugen,verwondering en teêrste vriendelijkheden. … [Lees meer...] overGedicht: E. du Perron • Het kind dat wij waren
Gedicht: Wilfred Smit • Sweet bahnhof
Sweet bahnhof Drijft men steeds verderuit elkaar? het afscheid schuifteen opdringerige oom tussen ons in.sluit de ogen af - ja dit is vlucht,een handvol kaarten laten vallenomdat men in onze vingers knipt.wurg alle lichten - rasse schredenmaakt mijn vertrek, reusachtig,als op stelten wadend door de mist.adieu adieu sweet bahnhof - een convooi melaatsen wachtin alle stilte de … [Lees meer...] overGedicht: Wilfred Smit • Sweet bahnhof
Gedicht: H.A. Spandaw • De vrouwen (fragment)
En - nog ontbreekt er iets - 't heil is nog onvolkomen! Wat doet het hart der Vrouw van zaal'ger toekomst droomen?Wat is het, dat haar vleit, terwijl haar boezem hijgt?ô Heilig voorgevoel! .. Zij wenscht, zij bloost en... zwijgt. … [Lees meer...] overGedicht: H.A. Spandaw • De vrouwen (fragment)
Gedicht: H.A. Spandaw • De vrouwen (fragment)
Hij schijnt een statige Eik, die de eeuwen durft trotseren,En door de wouden zich als Koning ziet vereeren;Zij 't ned'rig klimop, dat aan zijne schorse kleeft,Zich sling'rende om zijn' stam, met zijne sappen leeft.De sterkgespierde Man mag steeds zijn' fierheid toonen,Maar niets, dan zachtheid moet in 't hart der Vrouwen wonen;De Vrouw is waarlijk schoon, als zij van weedom … [Lees meer...] overGedicht: H.A. Spandaw • De vrouwen (fragment)
Gedicht: Willem Thies • Mijn eigen zomer
Schoon, de nieuwe bundel van Willem Thies, is gratis te downloaden. U kunt het boek ook laten drukken voor een habbekrats. Mijn eigen zomer Het plein met de fonteinen, kleine erupties. Kinderen rennen,trappen de waterstralen uit die worden afgevuurd. Hondenschudden hun kop. Iemand zit op een houten banken likt langs de rand van een vloeitje, een gitaarvormige hoesaan zijn … [Lees meer...] overGedicht: Willem Thies • Mijn eigen zomer
Gedicht: Tymen Trolsky • De dichters
Tymen Trolsky was in de jaren ‘70 het pseudoniem van Jasper Mikkers. Zijn Liederen van weemoed, wanhoop en waanzin is een van de vele nieuwe titels in de DBNL van december. De dichters De wind dronk van de kleine ratten in de goot;de winter hoestte en draaide zich om op z'n stretchbed,ver weg in de vlakte; de mieren stookten hun potkacheltjein hun lanterfanterige, om … [Lees meer...] overGedicht: Tymen Trolsky • De dichters
Gedicht: Jan van Nijlen • Wulpschheid
Wulpschheid In slanke naaktheid rijst zij voor den spiegel op,omwolkt met gitten krans van losgewoelde haren;haar oogen zijn als vreemde bloemen waar zij starenwaaruit bij elke blik 't vergif leekt drop na drop. En sidderend van koel en ongewenscht genot,spant zij uitdagend-juichend haar volronde borsten,wier marmerschoonheid niet een duivel, niet een godnoch menschen in … [Lees meer...] overGedicht: Jan van Nijlen • Wulpschheid
Gedicht: Jan G. Elburg • Stadgenoot
Stadgenoot Hij is het licht vergetenen het gras vergetenen al die kleine levende kevertjesen de smaak van water en het waaien hij is de geur vergetenvan het hooi de grijze vacht van de schapende varens de omgelegde aardkluiten zijn binnen is geen nest zijn buitengeen buiten zijn tuin een vaas … [Lees meer...] overGedicht: Jan G. Elburg • Stadgenoot
Gedicht: Herman Gorter • Wij zilvren wezens
Wij zilvren wezens, nevellichten, gewassenneven elkaar, onzeker, wilden het licht:In misten van donker, onze groote vragenvreemdelinge in scheemre mist om licht -Teeder beginnen en glimlachend blinken,lichtkens verrijzen, weigren te versterven,zekerlijk lachen en lichtblijde blinken,wenken en vlieden, vliedend omziend, wimprend,wilgen van licht, linten van licht, wit … [Lees meer...] overGedicht: Herman Gorter • Wij zilvren wezens
Gedicht: H.A. Spandaw • De waarde van vrouw en kind
De waarde van vrouw en kind Schoon ik de gunst der groten mis, de weiflende fortuin mij ongenegen is, ik heb nog vrouw en kind, Goddank! en brood voor beiden: een vrouw die mij zo teer bemint, in reine huwelijkstrouw haar hoogste wellust vindt en om geen lief of leed van mijne zij zou scheiden; een kind dat, vrolijk en gezond met rozen op de wang en lachjes om de mond, nog … [Lees meer...] overGedicht: H.A. Spandaw • De waarde van vrouw en kind
Gedicht: Alain Teister • Droom
Droom De tanden in ’t habijt en dan schuimbekken,en twee uur lang kakelen, kraaien, krijsen,paars worden in ’t gezicht, de indruk wekkendat er iets mis is met de godsbewijzen,een vurenhouten preek doormidden zagen,een duif apocalyptisch zien verbranden,schelden, bloedspuwen, emmeren en klagen,ontwaken als pastoor ten plattelande. Alain Teister (1932-1979)uit: De huisgod … [Lees meer...] overGedicht: Alain Teister • Droom
Gedicht: anoniem • Ik wens U een jaar
Ik wens U een jaarAls een alfabetMet alle letters van A tot ZVan arbeid, blijheid enCreativiteitTot zegen, zon en zaligheid. [anoniem] Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere werkdag een gedicht per mail. … [Lees meer...] overGedicht: anoniem • Ik wens U een jaar
Gedicht: Piter Boskma • Ik dwaalde een jeugd lang door grazige weiden
Uit Van de zoon en de zee, de nieuwe bundel van Pieter Boskma. (Voorproefje hier). Ik dwaalde een jeugd lang door grazige weidenmet plantjes die elders al niet meer bestondenen daar heeft de muze mij, kind nog, gevondenen wees mij het pad dat hij voor mij bereidde: mijn vader die dichter werd om mij te leiden uit armoe van hart en hardheid van geest,twee klauwen van het … [Lees meer...] overGedicht: Piter Boskma • Ik dwaalde een jeugd lang door grazige weiden