Ons bereikt het bericht dat zaterdag, op 6 november 2021, Pieter Seuren is overleden. Seuren was een van de prominentste taalwetenschappers van ons land en ook wereldwijd een beroemdheid. Hij begon zijn loopbaan als een van de eerste Nederlandse aanhangers van het werk van Noam Chomsky, maar gaf zijn eigen werk al snel een nieuwe richting en werd al snel een van de scherpste critici van Chomsky’s werk. Hij schreef ook waardevol werk over onder andere de geschiedenis van de taalwetenschap. Tot zijn emeritaat was Seuren hoogleraar aan de toenmalige Katholieke Universiteit Nijmegen; daarna bleef hij tot zijn dood gastonderzoeker aan het Max Planck Institut für Psycholinguistik, eveneens in Nijmegen.
Meer over Pieter Seuren:
- Camiel Hamans: In Memoriam Pieter Seuren (1934-2021)
- Pim Levelt & Peter Hagoort: Pieter Seuren 1934-2021
- Faculteit der Letteren, Radboud Universiteit: In memoriam Pieter Seuren
De herinnering aan zijn persoon blijft onuitwisbaar.
Ach, ik had gehoopt hem nog bij de boekpresentatie van Henk Verkuyl op 15 oktober l.l. te zien, waarvoor wij beiden waren uitgenodigd als paranimfen van Wim Klooster die 50 jaar geleden tegelijk met Henk promoveerde. Het heeft niet zo mogen zijn.
Ina Schermer
Pieter was mijn ZWO-projectleider te Nijmegen, en wel van 1979 tot 1981. Nou, dat was niet altijd een pretje. We waren het over bijna alles oneens en Pieter debatteerde vaak met het venijn van de straatvechter. Toch heb ik altijd een zwak voor hem behouden. Hij was eigenzinnig en kleurrijk, een soms briljante en geestige pestkop. Hij was in vele opzichten een ouderwetse intellectueel, iemand die haast nooit onkritisch zijn omgeving napraatte Moge hij rusten in vrede.