Nixe* Mijn hart is koel, mijn lijf is koud,Het water is mij meer vertrouwdDan al uw groene wegen. Een streeling en een warme handBinden mij toch niet aan dit land,Ik ga de stroomen tegen. Ik duik bij dag en drijf bij nacht,Mijn zingen is een waterklacht:Geluk alleen verzwegen. Ik leef naar zee, mijn dood wordt schuim.Ik drijf dan één met ’t waterruimEn daal eens … [Lees meer...] overClara Eggink • Nixe
Gedicht
Clara Eggink • De heks
De heks Ga haar niet achteloos voorbij.Zij die de lage werken doet,de vloer schrobt en de netten boet,het hoofd buigt over huisgerei. Wie zal u zeggen of haar geesteenstemmig met haar handen leeft,of in haar oog nog smeulend beeftde nagloed van een heidens feest. Wellicht dat om haar slapen slootEen lang vergeten koningskroon,Of eerder was z' in bosch en vroonPans … [Lees meer...] overClara Eggink • De heks
Anne Vegter • Rotterdam, mon amour
• ‘Rotterdam, mon amour’ is een lockdowngedicht uit Zam zam, een mooi Rotterdams vormgegeven bundeling van de 22 wijkgedichten en 16 stadsgedichten die Anne Vegter schreef toen ze in ’21-’22 stadsdichter van Rotterdam was. Met foto’s. Rotterdam, mon amour We deden denksport. Het bedoelde antwoord wasnee, niet, hier, alleen, samen. Hoe was ook een antwoord.Onder je huis je … [Lees meer...] overAnne Vegter • Rotterdam, mon amour
Victor E. van Vriesland • Kurhaus
Kurhaus I Hier heb ik als kind gespeeld.Hier was ik als kind tehuis.Ook dit oud nest gaat teloorEn ik leef door.Het vuurwerk is er nog maar ik kijk niet meer.Vervloekte neergang! ik betwijfelOf de lateren zich in mij nog welZullen herkennen. Kurhaus II Verval kruipt in de muren van ’t gebouwEn in de stamgasten die er nog heengaan.De zee ruist; ook dat ruisen wordt al … [Lees meer...] overVictor E. van Vriesland • Kurhaus
Lamia Makaddam • Wanneer een vrouw roept
• Uit Vrijetijdsgedichten (uit het Arabisch vertaal door Djûke Poppinga) van de Nederlands-Tunesische dichteres Lamia Makaddam. Wanneer een vrouw roeptmoet de wereld stilstaan om haar te horen.De vrouw roept immers niet zomaar.Ze roept niet om terug te krijgen wie ze heeft verlorenmaar ze spreekt uit wat zich in het hart van de aarde bevindt. De vrouw huiltopdat de wereld … [Lees meer...] overLamia Makaddam • Wanneer een vrouw roept
Ida Gerhardt • Finis
Finis Wat ziet gij, liefste, mij aan?Nóg kan ik donker vervarenom het kwaad der donkere jarendat, donker, ik u heb aangedaan.Wat ziet gij, liefste, mij aan?Geen sterveling weet wat zij warendan gij, die dit donkere, zwaredoor liefde teniet hebt gedaan. Ida Gerhardt (1905-1997) Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere werkdag een gedicht … [Lees meer...] overIda Gerhardt • Finis
Joris Miedema • Koosjer
Uit De vlucht van de levenloze libellen, de nieuwe bundel van Joris Miedema. Koosjer ik had een pan vol koosjer in het bos gezetliet hem een weekin de miezer staantoen ik de waanzin aantrofdie de waarheid probeerde te imiteren ik had hem snel in de gatenomdat het beeld mijn ogen tegenspraken ik plaatselijk niet rationeel kon denkenop zijn kop leek deze neteen tong … [Lees meer...] overJoris Miedema • Koosjer
H.K. Poot • Op de dood van mijn dochtertje
Op de dood van mijn dochtertje Jakoba trad met tegenzinTer snode wereld in;En heeft zich aan het end geschreid,In hare onnozelheid.Zij was hier nauw verschenen,Of ging, wel graag, weer henen. De moeder kuste 't lieve wichtVoor 't levenloos gezicht,En riep het zieltje nog terug:Maar dat, te snel en vlug,Was nu al opgevarenBij Gods verheugde scharen. Daar lacht en speelt … [Lees meer...] overH.K. Poot • Op de dood van mijn dochtertje
Hubert Korneliszn Poot • Schoon vrouewenhaer
Schoon Vrouwenhaer Ai lief, verhoe myn sneven.Uw mingevangen bidt.Verhoor hem daer hy zit.Hier gelt het lyf en leven.Hier zyn, ô wondre last!De lichte ketens zwaer, de losse boeien vast.Als gy, met zuivre vingertjes,De koele roosjes plukt,En op uw lokjes drukt,Geef dan maer zoete slingertjes,En pers, uit tedre min,Dat golvend goutdraet zacht: myn hartje schuilt'er … [Lees meer...] overHubert Korneliszn Poot • Schoon vrouewenhaer
Gerrit Achterberg • Code & Osmose
Code De levenskracht die gij eenmaal bezatverdeelt zich nu over het abc.Ik combineer er sleutelwoorden meeen open naar uw dood het zware slot. Het is, in ’t vers, de figuratie: God,te vinden met de letters g, o, d,in deze volgorde, maar niet per se,ook andere formaties kunnen dat. Iedere serie, elke schakeling,uit welke taal genomen, is geschikt,zoolang ze in de juiste … [Lees meer...] overGerrit Achterberg • Code & Osmose
Annemarie Estor • Trek nooit je nylons uit
‘Trek nooit je nylons uit’ van Annemarie Estor is een van de (vrijere) villanellen uit de Boekenweek-villanellenbundel van uitgeverij Wereldbibliotheek: Ik ben alles. Trek nooit je nylons uit Trek nooit je nylons uit wanneer een stormzich kondigt, zweef op losgerukte twijgen, wees de stootdie galmt door gindse dormatoria en hou je mond stijf dicht, behalve als de … [Lees meer...] overAnnemarie Estor • Trek nooit je nylons uit
Joost van den Vondel • Minnedeuntjes
Minnedeuntjes Koridon Koom hier, o goelijk meisje,Gy ziet de velden groenen.Vergun me slechts een reisje,Dat ik uw mont magh zoenen,En uw wangen, uit lust en verlangen.Ay koom wat nader:Want uwe moeder en was niet vroeder.Zy kuste vader. De duiven trekkebekken.De dieren in de weidenEen lijn te zamen trekken.Wie kan de liefde scheidenVan het leven, de jongkheit … [Lees meer...] overJoost van den Vondel • Minnedeuntjes
Luuk Gruwez • Celle fillette
Uit Balts, de nieuwe bundel van Luuk Gruwez. Celle fillette Zo puntig dat je tepels naar me wijzen!En dan die ogen met hun voorjaarsgroendat mij een halve eeuwigheid belooftterwijl je me tezelfdertijd verwijtdat ik geen donder om je geef! Maar niet is het omdat ik niet, niet is hetomdat ik geen ‘O sole mio’ of ‘Only you’ voor jekweel, dat heel mijn lijf, prettig … [Lees meer...] overLuuk Gruwez • Celle fillette
Edmond van Offel • Eendjes
Eendjes Op waterblauwte koud lijk staalde sneeuwwitte eendjes allemaal ze roeien deftig achtereenen duiklen onder een voor een, en schuddestaarten, slaan op ’t nathun vlerken dat het parels spat; en ’t een het jaagt en ’t ander ’t vlucht,en een, ’en enkel, in de lucht dat vliegen gaat en in ’t geboomtin ’t naakt getak te nauwe koomt, en valt weer op den … [Lees meer...] overEdmond van Offel • Eendjes
Edmond van Offel • Balder
Balder Als Balder dwaalt door 't babblend Lenteboschdan streelen als geheven palmentwijgenzijn handen en zijn hoofd; de bloemen nijgenom zijne voeten - bloemen zelve in 't mos. De woudenmeisjes uit het loofgetrossteken 't gelaat, en zien hem na, en zwijgenangstig en blij, vergetende haar eigenschoonheid om hem, den schoonen God in 't bosch. — Maar Balder sterft, — de … [Lees meer...] overEdmond van Offel • Balder
Driek van Wissen • Hebbes
Hebbes Ik gun de heren doorgaans best het hunne,doch jou beschouw ik enkel als de mijne,want ook al wil ik graag ruimdenkend schijnen,toch vind ik niet, dat alles maar moet kunnen. Niet dat ik jou je vriendjes zou misgunnen,maar werp je niet als parel voor de zwijnen,die knorrend van genoegen bij dozijnende spoeling van de liefde sterk verdunnen. Natuurlijk ben ik echt … [Lees meer...] overDriek van Wissen • Hebbes
Max Nord • De spiegel & Droom
De spiegel Hier is haar borstel, is haar kam,hier is de spiegel die zij namen hief, ik zag het zwarte haaren hoe zij keek, en keek ernaar. Ik ben de ogen die zij zag,ik die het beeld van haar bewaar,ik die de nachten naast haar lagen nu alleen ben, zonder haar. En nu ik in haar spiegel staar,mijzelf niet zie maar altijd haar, — kristallen tranen is het glasnooit … [Lees meer...] overMax Nord • De spiegel & Droom
H.A. Gomperts • Rappel & Liefde
Rappel Wij hebben aan de voet van de dijk gelegenen over water en weiden gestaard,waarvan ik de wind in mijn hart heb bewaarden laag stormende wolken van komende regen. Wij hebben geschuild tot het weer was bedaarden langzaam gelopen langs drassige wegen,je hand in mijn hand en je hart mij genegen,onder een hemel, die enigszins op was geklaard. En op het land liep … [Lees meer...] overH.A. Gomperts • Rappel & Liefde
John Keats • Aan de slaap
•• ‘Aan de slaap’ is de vertaling van ‘To Sleep’, uit De nachtegaal, met door Paul Claes vertaalde odes en sonnetten van John Keats, verschenen bij uitgeverij Vleugels. Aan de slaap Zoet balsemer van stille middernacht,Druk onze schemerdronken ogen dichtMet vingers die voorzichtig zijn en zacht,Tot goddelijk vergeten van het licht.O liefste Slaap, mocht het jou zinnen, … [Lees meer...] overJohn Keats • Aan de slaap
J.W.F. Werumeus Buning • Zoo teedere schade als de bloemen vreezen
Zoo teedere schade als de bloemen vreezenvan zachten regen in de maand van Mei,zoo koel en teeder heeft uw sterven mijschade gedaan, die nimmer zal genezen. Eens, toen wij na den nacht te saam verrezenlagen de rozen vochtig en gebroken, ik en gijwisten dien langen nacht van regen, ik noch gijkonden van teerheid immermeer genezen. Gij hebt de witte en roode … [Lees meer...] overJ.W.F. Werumeus Buning • Zoo teedere schade als de bloemen vreezen
J.W.F. Werumeus Buning • Ik ben niet eenzaam sinds gij zijt gegaan
Ik ben niet eenzaam sinds gij zijt gegaan.Zooals het licht gansch om de wereld isZijt gij met mij. Alle herinnering isVager, en verder van mij heengegaan,Overgegaan, als bloemen in hun zaad,Onder de aarde. En dit is zoo vreemdDat nu àl inniger de stilte neemtAard van uw wezen, sinds van u begonVergetelheid van woord en daad. Van dit gemisDrenkt zich de lucht om mij van uEn ik … [Lees meer...] overJ.W.F. Werumeus Buning • Ik ben niet eenzaam sinds gij zijt gegaan
J.W.F. Werumeus Buning • Wat rest van ‘t breede haar en bittere gouden oogen
Wat rest van 't breede haar en bittere gouden oogenEn van de woorden en van de gebarenEn van de droevigheden en van al het starenOm dit dat alles was en is vervlogen. Wat meer dan rozen in den storm gebogenEn bladerloos geschud boven de eigen blarenEn oude teederheden, die geteisterd warenMet droefenis en die geen troost vermogen. En soms, in 't bleeke bliksemen na de … [Lees meer...] overJ.W.F. Werumeus Buning • Wat rest van ‘t breede haar en bittere gouden oogen
Leo Vroman • Een psalm voor dit heelal
Een psalm voor dit heelal Systeem! Hoe graag met U alleenverklein ik in mijn droom Uw bloteheelal tot knuffelbare grootteen koester U door mij heen! Hoe dolgraag schurkt mijn oude huidflink langs Uw Tijdeloos Begin,zaait er mijn dood verleden inen zuigt er mijn toekomst uit! Maar ach, ik zit hier met mijn witvel vol beeld- en tegenspraaken weet niet wat het … [Lees meer...] overLeo Vroman • Een psalm voor dit heelal
Hendrik Tollens • Aan Klitia
Aan Klitia ’t Geele keursje dringt wellustig’t Zwoegend borstalbast omhoog,En verrukt de tedere oogen,Maar weêrhoud het vurig oog.’k Wensch dat keursje vaak ontregen:’k Wensch het, lieve Klitia!Van uw middel los te scheuren,Hoe bekoorlyk ’t u ook sta!Waarom poogt gy toch den boezem,Dien ’t genot ten offer wacht,Hoogstwreedaartig op te tooijenMet een diep gevloekte … [Lees meer...] overHendrik Tollens • Aan Klitia
Erik Jan Harmens • toen ik blauw was geworden
Uit de man die blauw werd van Erik Jan Harmens. toen ik blauw was geworden zeiden jullie:voor ons blijf je wit ikcopypastend hoe mensen pratend, bewegendviel er als een beat naast de maat weer niet in ik wist niet precies wat ik voeldealleen dat ik het niet wilde voelen ervan af wilde als van de bomdie ik als een hart met me meedraag in tijden van vrede na … [Lees meer...] overErik Jan Harmens • toen ik blauw was geworden
