Zomerweekend in Wéris op zaterdag 22 en zondag 23 juni 2024
Hubert Lampo bezocht in 1981 Stonehenge. Wij trekken in zijn voetsporen naar het Stonehenge van België. In Wéris, een deelgemeente van Durbuy, bevindt zich een mysterieuze megalietensite.
Wat vertellen of verzwijgen die stille reuzen ons?
Wat betekenden ze voor Hubert Lampo?
Het wordt een gemoedelijke, literaire wandeling in één van de mooiste dorpen van Wallonië: het rustige Wéris, met zijn Romaanse kerk uit de 11de eeuw, een lindeboom van 100 jaar oud, en natuurlijk de dolmen en menhirs.
De activiteit is gratis en het is evengoed mogelijk om enkel op zondag 23 juni deel te nemen.
Programma
Wie zin heeft kan zaterdagavond om 18 uur aanschuiven aan de tafel in pizzeria Limoni e Tartufi, Place aux Foires 18, 6940 Durbuy.
Inschrijven: lieswilmots@hotmail.com ten laatste 1 mei.
Diner voor eigen rekening.
Pierrette rolt een stenen loper uit.
De hoofdmoot van het programma vindt plaats op zondag 23 juni.
10.00 uur:
Afspraak op de Place Arsène Soreil, naast het Musée des Mégalithes in het centrum van Wéris, naast de kerk.
Na een kort bezoek aan het museum, waar we alles te weten komen over het leven van de prehistorische bewoners, gaan we op zoek naar de ‘puddingsteenrotsblokken’ waarvoor we gekomen zijn.
10.30u:
Start wandeling van 7 km langs 3 sites met menhirs en dolmen in een prachtig landschap.
Bij de dolmen heeft Pierrette een poëtisch gesprek via haar Pierretofoon. Heeft ze Ainhoa aan de lijn die 5000 jaar geleden op deze plek vertoefde?
Omdat magisch-realisme ook een reëel kantje heeft, neemt Geert Molenberghs ons mee op zoek naar wetenschappelijke kennis over het onderwerp.
Wie een kortere wandeling wil doen, kan altijd terecht op het terras van het café van het Musée des Mégalithes voor een fris Dolménius-biertje.
Wie avontuurlijker is aangelegd kan voor een langere tocht kiezen en komt misschien het mysterieuze ‘lit du diable’ of bed van de duivel tegen. Of een ‘versteende priester’, door zijn god gestraft omdat hij stoute dingen had gezegd.
13 uur:
Lunch voor eigen rekening in Brasserie Pura Cepa, Rue des Dolmens 3.
15 uur:
Bezoek met gids aan het romaans kerkje Sint-Walburga.
Na het bezoek zien we elkaar terug op het terras van het museum.
Hieronder de praktische info op een rijtje:
Waar:
Wéris ligt in de provincie Luxemburg op 164km van Antwerpen (kleine 2u autorijden), Voor de moedige reiziger met de trein bereikbaar via Barvaux (2,5 à 3 uur vanuit Antwerpen).
Hoe inschrijven?
U kan inschrijven voor het diner zaterdag en de activiteit zondag, of alleen de wandeling vergezellen op zondag.
Mailtje naar lieswilmots@hotmail.com ten laatste op 1 mei.
Graag vermelden of u wil deelnemen aan diner en/of lunch.
Parkeerplaats: Place de la Pierre achter de kerk en Place Arsène Soreil tegenover het Megalietenhuis.
Zaterdag:
18.00 uur Afspraak in pizzeria Limoni e Tartufi, Place aux Foires 18, 6940 Durbuy. Diner voor eigen rekening.
Eventuele overnachting regelt elke deelnemer zelf. Best op tijd reserveren, dit is een drukke periode in Durbuy.
Zondag:
10.00 uur Afspraak op de Place Arsène Soreil, naast het Megalietenhuis uur start wandeling en bezoek Musée des megalithes.
13.00 uur Lunch voor eigen rekening in Brasserie Pura Cepa, Rue des Dolmens 3, 6940Durbuy.
15.00 uur Bezoek met gids aan de romaanse kerk.
16.00 uur Napraten op het terras van Musée des Mégalithes.
Pierrette neemt jullie alvast mee naar het magisch realistische universum van Wéris:
“Vader Lampo bezocht Stonehenge in 1981 en vond er de oervorm van de Graaltempel.
Laten wij heden trekken naar het Stonehenge van België, de megalieten-site van Wéris nabij Durbuy. Daar dompelen we ons onder in het landschap van Wéris. ‘Dolmelen’ in zomerzonnewende-tijd.
Wat vertellen/verzwijgen ons de megalieten, de ‘Lapis Mysteriosum’ uit het Neolithicum?
Wij kruipen uit de stolp van het moderne leven en ademen de lucht van Wéris. Of zoals vader Lampo schrijft over Stonehenge: “de plaats waar het onbekende, existentieel even waardevol als het bekende, in onze fantasieloze wereld uitstulpt”. We brengen een groet aan de stille reuzen die menig magisch-realist, archeoloog of mens kan fascineren. Zijn de boeken van menig magisch-realisten ook geen dolmen waar de lezer iets ervaart van een tijd- en ruimte-verschuiving? “
Laat een reactie achter