Bij de Amsterdam University Press is een nieuw nummer van het literair-historische tijdschrift Zacht Lawijd verschenen, een themanummer over strips en beeldverhalen. In deze Zacht Lawijd staan zes artikelen die vanuit verschillende invalshoeken een impressie geven van de reikwijdte van het onderzoeksterrein (en ook van het stripgenre). Jos van Waterschoot bijt de spits af met ‘De graphic novel of het literaire beeldverhaal’, een met voorbeelden gelardeerde introductie waarin hij duidelijk maakt hoe ‘de strip’ als genre de voorbije decennia evolueerde.
In ‘Frans Masereel, van beeldsuite tot graphic novel’ toont Willard Mans aan dat de bekende Belgische graficus-houtsnijder-activist Masereel een enorme invloed had (en nog steeds heeft) op tal van stripmakers en andere kunstenaars. Tegelijkertijd is het een uitnodiging om ’s mans rijke oeuvre opnieuw ter hand te nemen. Maheen Ahmed focust met ‘Lijnen, platen, cirkels: Ephamerons Nooit meer alleen’ op één enkel boek. Een boek dat voor veel lezers die niet met (hedendaagse) strips vertrouwd zijn als een los, grafisch werk kan aanvoelen. Ahmed interpreteert tekeningen, compositie en tekst en reikt de lezer zo een prachtige leeswijzer voor dit kunstwerk aan.
Klaas Driebergen gaat met zijn onderzoek in ‘Marten Toonder als regisseur en scenarist’ de diepte van de editiewetenschap in. Hij reconstrueert aan de hand van nagelaten archiefmateriaal de totstandkoming van een verhaal van deze iconische Nederlandse stripmaker. Eveneens tot de verbeelding sprekend bronnenonderzoek volgt in ‘De Zwarte Madam versus Suske en Wiske’ van Frank Huygens. Deze bijdrage is een uitnodiging om Willy Vandersteens (vroege) verhalen – zoals ‘De Zwarte Madam’ – aandachtig te analyseren, en uiteraard om er (opnieuw) van te genieten.
Tot slot spreekt Bertram Mourits zijn bewondering uit voor het werk van Aimée de Jongh. In ‘Een overweldigende storm’ wijst hij op de grote narratieve en grafische (verbeeldings)kracht in De Jonghs album Dagen van zand, een schitterend pleidooi voor de graphic novel. Twee Vlaamse stripmakers ten slotte geven getekend commentaar bij deze Zacht Lawijd. Welke invalshoek Chrostin en Ilah voor hun tekeningen kozen, kunt u op verschillende plekken in dit nummer ontdekken.
Zacht Lawijd, 2024, volume 23, nummer 4.
Zie hier hoe een abonnement af te sluiten.
Laat een reactie achter