De medische wereld heeft een uitgebreid jargon om de symptomen van patiënten te omschrijven. Toch valt het op dat de taal van de anamnese (‘patiënt presenteert met aanhoudende buikpijn’) wezenlijk verschilt van de taal van de geleefde ervaring. De taal van de patiënt, met andere woorden. Wat kunnen deze verschillende registers ons leren over de existentiële uitwisseling tussen artsen (zij die behandelen) en patiënten (zij die ondergaan)?
In het nieuwe nummer van nY, ‘symptomen lezen’, verkennen we de verschillende machtsverhoudingen die een rol spelen bij medische narratieven. We onderzoeken hoe fictie en poëzie over ziekte (en de behandeling daarvan) ons begrip van fysieke autonomie kan uitdagen en nuanceren. Tevens bevragen we de rol die literair experiment kan spelen bij het destabiliseren van het diagnosticerende oog, dat beschrijven misschien te vaak gelijkstelt aan weten.
Op deze avond presenteert nY haar nieuwe nummer in samenwerking met Perdu.
Laat een reactie achter