80 jaar Gerrit Komrij
28-07-2024
Ik zou die oude interviews niet meer durven lezen, al werd ik er door de rechtbank toe veroordeeld. (…) Elk interview is een mystificatie. Soms is het erg onaangenaam om met je eigen aanstellerijen geconfronteerd te worden. (1982)
Bron: ‘Interviews’ in De buitenkant (1995)
27-07-2024
Ik zou nu aan het eind van het gesprek best nog even heel treurig willen zijn, als een grote hond met waterige ogen voor me uitkijken. Iets zeggen wat de mensen een snik in de keel brengt. Dat ze denken: gut, ’t is toch een echt mens. Zulke momenten zijn altijd prachtig in interviews.
Bron: ‘Interviews’ in De buitenkant (1995)
26-07-2024
Zeker, ik ben altijd erg verlegen geweest. Maar ik zeg nu dat ik mensenschuw ben, dat klinkt zo allemachtig veel interessanter, dat heeft zoiets misantropisch. Een mens moet toch vóór alles zijn best doen om interessant te lijken. (1978)
Bron: ‘Interviews’ in De buitenkant (1995)
25-07-2024
Wat niet weet wat niet deert. Tot mijn zestiende of zeventiende dacht ik dat ik de enige homoseksueel op de wereld was. In zo’n dorp, in de jaren vijftig, kon een dergelijke naïviteit lang standhouden: je had er nooit van gehoord, dus het was geen probleem. (1978)
Bron: ‘Homoseksualiteit’ in De buitenkant (1995)
24-07-2024
’t Spijt me dat ik het weer moet zeggen, Nederland is een lief land, het is nijver en dapper en wat niet al, maar het lijkt er wel elke dag 1 april. (1986)
Bron: ‘Nederland’ in De buitenkant (1995)
23-07-2024
Ik voel me eigenlijk nergens zo koloniaal als in Nederland. Als ik daar ben, heb ik voortdurend het idee tussen geestelijke onderhorigen te lopen. (1985)
Bron: ‘Nederland’ in De buitenkant (1995)
22-07-2024
Heb je wel eens uitgebreid en lange tijd omgang met dieren gehad? Ik bedoel in het nette, hè? Dan weet je wat er mis is met mensen. (1993)
Bron: ‘Dieren’ in De buitenkant (1995)
21-07-2024
Ik zou niet weten waar men het beschavingspeil van een land het beste aan kan afmeten, maar zeker eerder aan de mildheid van zijn gevangenissysteem dan aan het feit dat de politieke leiders er met mes en vork kunnen eten. (1992)
Bron: ‘Beschaving’ in De buitenkant (1995)
20-07-2024
Mensen gaan door een moeras van verblinding en eigendunk en maken zichzelf maar wat wijs. De meeste mensen ontdekken hun ware aard pas als ze begraven zijn. (1983)
Bron: ‘Arrogantie’ in De buitenkant (1995)
19-07-2024
Er is maar één manier om mij tot zwijgen te brengen. Als al mijn vijanden in staat zijn een miljoen voor mij bijeen te brengen, dan zal ik zwijgen als het graf. (1994)
Bron: ‘Geld’ in De buitenkant (1995)
