80 jaar Gerrit Komrij

13-08-2024

Elkaar in goudbrokaten pakken als vergulde kemphanen met scheermessen de strot afsnijden. Maar dan heel mooi op een podium. (1977)

Bron: ‘Utopie’ in De buitenkant (1995)

12-08-2024

Er zijn mensen die denken dat ze de wereld al verbeteren wanneer ze een baksteen in het waterreservoir van het toilet leggen. (1994)

Bron: ‘Wereldverbeteraars’ in De buitenkant (1995)

11-08-2024

Het staat buiten kijf dat de dood de beste oplossing is voor de mens, dat hij maar beter niet geboren had kunnen zijn. Het leven is net als seksueel verkeer: je moet erin en je moet eruit. Niks kan duren. (1993)

Bron: ‘Oud’ in De buitenkant (1995)

10-08-2024

Wat wij onder moraal verstaan is vaak een slappe mengeling van schuldgevoel, zelfbeklag en vooral anderen laten zien hoe goed wij zijn. (1992)

Bron: ‘Moraal’ in De buitenkant (1995)

09-08-2024

Ik wil niet het paradijs op aarde prediken, maar wel laten merken: alle haat die niet een component van liefde heeft is zinloos, en andersom ook. (1993)

Bron: ‘Liefde’ in De buitenkant (1995)

08-08-2024

Ik ben geen pessimist. Ik ben verslaggever van een pessimistische toestand. (1987)

Bron: ‘Pessimisme’ in De buitenkant (1995)

07-08-2024

De spanning in mijn leven ontstaat bijna altijd doordat ik van nature een optimist ben en een vitalist, terwijl al mijn voorkeuren in de literatuur en de filosofie uitgaan naar de cultuurpessimisten en de morbide dichters. (1990)

Bron: ‘Optimisme’ in De buitenkant (1995)

06-08-2024

Bij moderne kunst denk je aan allerlei zwaaiende multipels en betonnen blokken en met hondendrollen gedrapeerde installaties… Ik ben daarin heel eenvoudig: ik vind dat kunst aan een spijker moet hangen. (1993)

Bron: ‘Moderne kunst’ in De buitenkant (1995)

05-08-2024

Je moet de doos van Pandora altijd zorgvuldig dichthouden, anders word je geschreven en ben je geen schrijver meer. Nu ja, dichthouden… Af en toe op een kiertje zetten en de emoties er één voor één uithalen, ze bekijken en bekloppen, en zorgen dat je er de baas over blijft. (1980)

Bron: ‘Kraantje-lek’ in De buitenkant (1995)

04-08-2024

Je herinneringen en emoties moet je oppakken als schaakstukken, vasthouden en verschuiven, en in een onderling verband brengen tot ze ook voor jezelf zin gaan krijgen. En dat is een heel onthechte, koude bezigheid. (1980)