Vorig jaar berichtte ik hier over een reeks visuele poëzie van Wilfred Smit in zijn bundel Verzamelde gedichten (1971). In elk gedicht van de reeks worden een of meer afbeeldingen gesuggereerd: een figuur, een letter of een lijn. De lijnen en figuren scheiden tekstgedeeltes van elkaar en er ontstaan nieuwe teksten. Bergzondag, het slotgedicht van Een harp op wielen (1959), kun … [Lees meer...] overEen ander figuurgedicht van Wilfred Smit