Door Reinhild Vandekerckhove

In de neerlandistiek van de toekomst zijn ‘variatie’ en ‘contact’ de codewoorden: de neerlandistiek honoreert de vele duizenden mensen die het Nederlands als tweede, derde, vierde… taal verwerven en zich dat Nederlands toe-eigenen, ze bestudeert het Nederlands in contact met andere talen en culturen, en het Nederlands dat zijn weg vindt in, alweer andere, nieuwe media. Neerlandici verwerven complexe talige en liefst ook heel wat relevante niet-talige skills. Dat betekent echter vooral niet dat reflectie de plaats moet ruimen: docenten en onderzoekers maken studenten (nog altijd) warm voor taalsystematiek, taalvariatie, en de systematiek van taalvariatie. Maar finaal hangt de survival van de neerlandistiek m.i. af van haar interdisciplinariteit: ze haalt haar vitaliteit uit de interactie met taaltechnologie, psychologie, sociologie, antropologie, neurologie…

Een neerlandistiek van de open grenzen dus.