Door Johan H. Winkelman
Rond 1500 vond er, aldus Herman Pleij in zijn recente boek Oefeningen in genot. Lust en liefde in de Middeleeuwen, een seksuele revolutie plaats. De toenmalige poëten, de rederijkers, schiepen ‘een moderne literatuur die genotvolle seks ronduit verheerlijkte.’ Vóór die tijd was er al op seks gebied wel wat te beleven, maar toen waren het lachwekkende boeren die luidruchtig hun platvloerse liefde aanhingen. En wat te denken van de schavuit Reynaert de Vos, die de vrouw van de wolf verkrachtte, terwijl ze bekneld zat en zich, als ze dat al had gewild, niet kon verweren. Maar ja, zo iets gebeurde nu eenmaal in de dierenwereld…
Dat de productie van seksuele pikanterieën in de literatuur rond 1500 ten opzichte van vroegere perioden toeneemt, zal niemand ontkennen. Maar ook eerder was men niet vies van seks. De auteur van De burggravin van Vergi uit ca. 1315 bijvoorbeeld beschrijft een voyeuristische scene, waarin een hertog, achter een boom verscholen, een copulerend paar bespied. O jee, het blijkt zijn eigen nicht te zijn die met haar adellijke vriendje het eeuwenoude liefdesspel speelt. Wat doet de heer als hij dit aanschouwt? Hij bouwt zijn eigen feestje:
Daer staet dhertoghe ende crauwet
Met groter genoechte al die nacht.
Het moderne onderzoek neemt geen blad voor de mond en vertaalt: ‘De hele nacht staat de hertog toe te kijken, en masturbeert met veel plezier.’ Deze scene uit de Vergi herinnert aan een draagteken uit de verzameling van H.J.E. van Beuningen (Heilig en Profaan, Rotterdam Papers VIII, 1993), hierboven, waarop eveneens een copulerend stel en een toeschouwer staan afgebeeld.
Dit insigne uit Nieuwlande wordt rond 1400 gedateerd. Het staat niet alleen. Er zijn talrijke erotische insignes uit die tijd uit de drassige bodem van Zuid-West-Nederland opgegraven die neukende stelletjes, blote mannen met enorme fallussen, vulva’s op ladders, en ander fraais uitbeelden. Uitgesproken uitdagend is een insigne uit Nieuwlande, dat een naakte vrouw met opgetrokken benen toont die ongegeneerd aan de liefhebber haar schaamte laat zien. Is het een lichtekooi?
De stelling dat rond 1500 een seksuele revolutie zou hebben plaatsgevonden, is de wat eenzijdige visie van de literatuurhistoricus Herman Pleij. Insignes met fel erotische voorstellingen maakten al ruim een eeuw eerder, nog vóór 1400, hun opwachting. En, profane beeldkunst is ook een cultuuruiting.
Bibliografie
Johan H. Winkelman, De Burggravin van Vergi kreeg een nieuwe jas, dbnl 1998.
Johan H. Winkelman, Lichtekooi uit Oosterschelde opgevist, dbnl 1999.
Johan H. Winkelman & Gerhard Wolf (ed.) , Erotik, aus dem Dreck gezogen (=ABäG 59), 2004.
Laat een reactie achter