Het gedicht “Het klimop” staat in Nijhoffs bundel Nieuwe gedichten, die in 1934 voor het eerst verscheen. Het klimop vermaant de ‘ik”-figuur de dromerijen over zijn geliefde moeder achter zich te laten. Dat hoeft niet het einde van zijn liefde voor haar te betekenen, en evenmin van de hoop, want ook op haar graf groeit het altijd groene klimop. Zo ben ik toch geneigd het raadselachtige einde van dit prachtige gedicht te interpreteren.