Herhaling

De doden zijn een groot bezit.
Ik zou ze niet willen missen.
Zij herhalen hun leven
Zoals het in mijn herinnering is gebleven.
Weer gaan wij dezelfde wandeling.
Ik kan mij niet vergissen.
Verleden en heden schuiven door elkaar
Zoals mijn vingers door die van haar.
De hoge hemel heeft de kleur van de dood,
Niet zwart maar ’t heel lichtblauwe van een schelp
Of ’t heldere bruine van een noot.
De wind die hier waait waait ook daar.
En ’t water bij een rechte boom
Met lissen, riet en sombere eenden,
Leek ons toen al een droom
Waardoor al ’t vroegere versteende.
Alleen loop ik door de lanen.
De eenden zijn nu zwanen.

Adriaan Morriën (1912-2002)

Portret: Tonnie Holsbergen

---

Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere werkdag een gedicht per mail.