De hofstede

Rechtschapen is ’t gelaat van Holland’s trotsche hoeve,
waar zich het leven van een land in samentrekt;
rechtschapen is de strengheid van haar stroeve
beslotenheid en rust, beheerscht en overdekt

door de gespierde dijk, die haar in de armen knelt
met ’t driftig ongeduld van wie naijvrig zijn. –
De stugge horren, stuursch ter vensters opgesteld
tot een vierdubb’le wacht, ’t hooghartige gordijn,

waarvan de bloemenpracht tot strakke afweer werd,
en, voor de ramen tot een bolwerk opgesnoeid,
’t geknotte vruchthout, dat den blik de weg verspert
en aan drie kanten ’t licht in groene kluisters boeit:

Dit is ’t eenzelvig huis, dat zich naar binnen keert,
waar Holland werkt en bidt bij ’t stroomen der getijden,
waar stram gevouwen hande’ een simpel-g’loof belijden
en een trouwhartig volk zijn God in arbeid eert.

Truus Gerhardt (1899-1960)

---

Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere werkdag een gedicht per mail.