In deze editie van Publieke Intellectuelen buigt auteur Stephan Sanders zich over het werk van de Surinaamse schrijver Edgar Cairo.
In zijn essay over het werk van Cairo richt Stephan Sanders zich op het feit dat Cairo niet in hokjes te plaatsen is. Met zijn mix-taal, waarin hij Sranan, Surinaams-Nederland en Nederlands met elkaar verweefde, bracht Cairo zijn vaak zeer politieke boodschap op volstrekt persoonlijke en individuele wijze. Cairo’s werk en taal over kolonialisme en slavernij zijn ook in de huidige tijd van belang.
Nadat Cairo in 2000 in zijn woonplaats Amsterdam overleed, dreigde de vergetelheid. Hoewel hij tijdens zijn lange carrière aandacht voor zijn werk zowel in Suriname als in Nederland kreeg, verstomde deze na zijn overlijden. Gelukkig is het tij – mede dankzij de inzet van de Werkgroep Caraïbische Letteren – gekeerd en worden zijn unieke taal en zijn strijd tegen cultuurkolonialisme opnieuw op waarde geschat.
Tijdens dit programma gaat Sanders in gesprek met Rasit Elibol, die in 2020 een essay schreef over het werk en de taal van Cairo, een schrijver die zijn tijd ver vooruit was.
Het essay van Stephan Sanders verschijnt op 2 maart in De Groene Amsterdammer.
Over de sprekers:
Stephan Sanders is publicist en journalist, en was redacteur van De Groene Amsterdammer. Van zijn hand verschenen essay- en verhalenbundels, reisverhalen, een roman en memoires ter herinnering aan Anil Ramdas. Sanders schrijft voor de Volkskrant, Vrij Nederland, NRC Handelsblad en Trouw. Onlangs verscheen zijn nieuwe boek Godschaamte. Een eigentijdse expeditie op zoek naar God.
Rasit Elibol is redacteur van De Groene Amsterdammer, waar hij schrijft over het Nederland van nu. Hij kreeg voor zijn werk verschillende onderscheidingen, waaronder in 2021 de Haagse Persprijs en de European Press Prize (runner-up). Namens De Groene stelde hij De nieuwe koloniale leeslijst samen, een essaybundel over klassiekers en vergeten meesterwerken uit de Indische, Surinaamse en Antilliaanse letteren.
Michiel van Hunenstijn zegt
Herfst in Suriname
Edgar Cairo? Jazeker ken ik die.
Ik heb zijn bundel LELU! LELU! Het lied der vervreemding
in mijn boekenkast. Maar de meeste indruk maakte hij
op mij met zijn optreden tijdens One World Poetry,
1987, de Melkweg, Amsterdam. Stond hij daar in zijn
Kleurrijke gewaad op het podium: ‘Als puber in
Suriname ontwaakte mijn literaire ziel. En daar,
in Suriname, schreef ik mijn eerste gedicht: Herfst.’