Uit honger, heteronormativiteit & het heelal, de debuutbundel van Lies Gallez.
de correlatie tussen knikkende hoofden en de norm
je zit in het café met bier. over het algemeen ben je gelukkig, iemand werpt een
vraag in je schoot: wanneer wist je eigenlijk dat je ook op vrouwen viel?
(ja, wanneer weten we dat? en hoe weten we dat? want dit voorzichtige voelen is
niet genoeg, voor dit gesprek met bier, voor dit café, voor deze wereld, voor deze
dronken gezichten moet je het ook weten.)
a. misschien was het donderdag. de vuilniskar schoof langzaam door de straat,
je dronk oploskoffie in de tuin, er zat een merel in de magnolia en toen wist je
het.
b. misschien was het zondag. je wilde geen jurkje aan. je wilde in het bos
spelen. je wilde tegen bomen praten onder een helderblauwe lucht en toen wist
je het.
c. misschien was het maandag, had je seks met een man terwijl je over seks met
een vrouw fantaseerde, of omgekeerd, misschien had je seks met beiden op
hetzelfde moment in een kamer in een vreemde stad en was het zo lekker en
toen wist je het.
d. misschien was het vrijdag en toen wist je het.
je probeert te begrijpen waarom anderen soms knikken en soms niet. je begrijpt
dat de aanvaarding van een norm vaak tussen knikkende en niet-knikkende
hoofden ontstaat.
je wil zeggen: ik word verliefd op de ziel.
je wil zeggen: de ziel, de ziel, de ziel.
en toen wist je het.
Lies Gallez (1990)
uit: honger, heteronormativiteit & het heelal (2023)
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere werkdag een gedicht per mail.
Tony Van Loon zegt
misschien was het op mijn verjaardag
dat was 1 maart drie dagen terug
en werd toen 78 jaar en al lang grijsaard
en las dit mooie gedicht
en toen kwam de vreugde terug
ik val voor vrouwen
gewoon
omdat ze het beter kunnen zeggen en meer voor het zeggen moeten krijgen