Bedankt voor de inspiratie (7) Emmy ter Ellen

Divers zijn de manieren waarop en redenen waarom studenten en medewerkers terechtkomen bij de afdeling Nederlandse Taal en Cultuur in Nijmegen. Maar één ding hebben ze vaak gemeen: ze kwamen er door personen. Een ouder, een klasgenoot, een docent, een studiegenoot. Iemand gaf ons een zetje, bracht ze op het idee, schakelde ze door. Iemand inspireerde ze. De komende tijd vertellen studenten en medewerkers van de afdeling Nederlandse Taal en Cultuur van de Radboud Universiteit de verhalen van hoe zij terechtkwamen bij Nederlands. En ze bedanken hun inspiratiebronnen met een boekenpakket! Vandaag aflevering 7: bachelorstudent Emmy ter Ellen bedankt haar broer Luke.

Op 17 oktober 2006, ik was toen 11, mailde ik kinderboekenschrijfster Mirjam Mous het volgende: ‘’Lieve Mirjam, ik wil mijn boekbespreking houden over De strandtent, omdat ik het een heel leuk boek vind. Bedankt dat je het boek hebt geschreven. Groetjes Emmy’’ Dezelfde dag al kreeg ik een reactie van haar en een korte mailconversatie volgde. Waar lezen voor veel kinderen tegenwoordig een opgave is, was dit voor mij juist iets wat ik graag deed. In datzelfde jaar – dat weet ik nog dankzij een oud dagboek – zei mijn juf op de basisschool dat ik ‘echt iets met schrijven’ moest gaan doen.

De voorliefde voor boeken en schrijven bleef, maar het was voor mij niet gelijk duidelijk na de middelbare school dat ik Nederlands zou gaan studeren. Het schoolvak Nederlands vond ik wel leuk, maar echt overtuigd was ik niet. Ik wist eigenlijk helemaal niet zo goed wat ik moest doen en twijfelde zelfs om een tussenjaar te nemen. Uiteindelijk ben ik wel direct na de middelbare school een Hbo-opleiding rechten gaan studeren, maar daar zat ik ook niet op mijn plek.

De onrust die ik voelde wat betreft mijn studie nam toe. Ik voelde ongenoegen en ontevredenheid dat ik nooit Nederlands was gaan studeren. Nederlands was tenslotte iets waar ik van jongs af aan al iets mee wilde, maar nooit echt voor gegaan was. Nadat ik er veel over nadacht en met mensen erover sprak, koos ik er daarom toch voor om Nederlands te gaan studeren aan de Radboud Universiteit.

Een grote inspiratiebron tijdens dit hele proces is mijn lieve broer Luke geweest. Ik heb altijd gevoeld dat hij 100% achter mij stond, terwijl ik me ook goed kan voorstellen dat hij zijn twijfels had. Ik begon namelijk op latere leeftijd aan een nieuwe studie en had er veel jaren van twijfels opzitten. Ongetwijfeld heeft hij zich afgevraagd of ik wel aan de studie Nederlands moest beginnen. Toch bleef hij de persoon die me altijd steunde en altijd wist te motiveren. En terecht, want ik voel me voor het eerst écht op mijn plek bij Nederlands. Om die reden wil ik hem bedanken!