Grassen
Grassen is het mooiste en het groenste.
De grassen in boomgaarden onder groen hout,
de grassen op boerenerven, door honden bewaakt:
‘Kom niet aan het groen van de grassen op de erven!’
Vlucht je een baarlijk huis uit vanwege de rook
of vanwege de grijns die tussen de muren opstak;
doordat liefde zwart werd, doordat duisternis brandt,
altijd is er buiten in de blauwe nacht of de avond,
de troostrijke halm, de kudde zwijgend gras,
stuivende aar, het gras dat je groenheid toont.
Grassen zijn het mooiste en het groenste!
Pluk bossen gras en sier je hoofdeind en je voeteneind.
H.H. ter Balkt (1938-2015)
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere werkdag een gedicht in hun mailbox
Nelleke zegt
Goedemorgen,
is het laatste woord van het gedicht van Ter Balkt inderdaad voeteneindnoot, of heeft de autocorrect het zo afgemaakt?
Raymond Noë zegt
Ondanks dit https://www.dbnl.org/tekst/_spe011197201_01/_spe011197201_01_0016.php lijkt die eindnoot toch niet wat er hoort te staan. Gewijzigd.