Vluchteling
Toen hij die groote wort’len had gestolen
En ’t helder bleek, dat hij niet leeren kon,
Probeerde men het nog met twee drilscholen,
Omdat ’n kinderverstand verkeeren kon.
Daarna kwam hij maar weer in de oude klas
Terug: had er niet ’t minste voordeel van,
Dat hij te dom en niet oppassend was;
Hij wist ook wel: daar rookt geen schoorsteen van …
En, deels om zijn pleegouders te ontlasten,
Of ook uit angst voor juffrouw of agent,
Vertrok hij naar het naaste dorp, belast en
Beladen met ’n atlas, waar ’n onbekend
Paarsch land hem wachtte, dicht bij de Zuidpool …
Toen bracht men hem terug — en weer naar school.
Simon Vestdijk (1898-1971)
uit: Kind van stad en land ((1936)
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere werkdag een gedicht per mail.
Laat een reactie achter