Een staande toekomst
het kerkhof is vol
in Morteau (dép. Doubs) zullen de
mensen staande begraven worden
M’lle R. is zojuist begraven
(un accident)
zij is de laatste die mag liggen
wij hebben altijd geploeterd en hard gewerkt
zeggen de boeren
wij willen liggend begraven worden
(aldus de afgevaardigde van de boerenpartij)
niet te grof
men behoort de dood met discretie te behandelen
jullie arbeiders zijn het staan gewend
(aldus de voorzitter van de raad. Lib.)
het industrieterrein ten westen van de graven
zullen we niet annexeren zegt m. le maire grootindustrieel
de raad knikt en gaat vast staan.
Wim van Rees (?-?)
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere werkdag een gedicht per mail
Wim Verzelen zegt
Geachte heer Noe,
Ik ben bijzonder verrast. Waar heeft u dit gedicht vandaan? Uit een bundel?
U suggereert dat u niets over de auteur weet. Zou het kunnen dat dit mijn ex-collega Wim van Rees is, met wie in de jaren negentig gewerkt heb aan projecten voor de E.U.? Al heel lang – nog op het einde van onze samenwerking – overleden.
Die Wim van Rees had namelijk een buitenverblijf in Frankrijk, in de buurt van Evian. Het zou dus kunnen dat het gedicht zo ontstaan is.
Ik houd me zeer aanbevolen als je nog andere gedichten van hem zou vinden.
Raymond Noë zegt
Beste Wim, ik vond het gedicht in een bloemlezing, en vervolgens ook in de DBNL met nog 2 andere gedichten: https://www.dbnl.org/auteurs/auteur.php?id=rees026
Maar verder geen spoor van hem. Kan u helaas dus niet meer vertellen …
Groet, Raymond