met terugwerkende kracht
harpij
als feeks werd ik geboren
tot feeks werd ik gedoopt
met verbrande vleugels de wereld ingeworpen
door het vuur weer tot leven gewekt
ingegaan tot de heerlijkheid
tussen het licht en de duisternis
kwamen de ontelbaren in de blinde vlek
opnieuw tot spraakverwarring
opnieuw geboren
met terugwerkende kracht
tot engel herboren
tot de zuiverheid teruggebracht
tot het heilig moment
tot het water
de symboliek van het vuur voorbij
tot de vingers op de ogen
de ganse nacht
met terugwerkende kracht
het sakrale bewonen
onder de bomen
harpij treedt in tot mij
en blijf mij naderkomen.
Clara Haesaert (1924-2018)
uit: Met terugwerkende kracht (1977)
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere werkdag een gedicht per mail
Laat een reactie achter