Nr. 85 uit de Klassieker-reeks van online poëzietijdschrift Meander
Het dorp
Een vleermuis aan de nacht
hangt niet uw adem aan een vreemde adem
zo gij dit beseft het dorp
en de mensen nacht’lik huis aan huis
één licht – wellicht bij de pastoor –
en langs uw weg een late koe
In de wig van weg en stroom
is van de leegte zo het dorp
alsof ‘t een boot was die maar voor korte tijd
op anker ligt
Om het staketsel kletst
het donkere water
gemeten
en vreemder dan een moorden zonder gil
Gij weet dat er geen gelaat is
waar gij binnen kunt
als in uw huis
En gij stoot overal der dingen oppervlak
een spiegel van uw eenzaamheid
een teller van uw korte reis
Paul van Ostaijen (1896 – 1928)
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere werkdag een gedicht in hun mailbox
Michiel van Hunenstijn zegt
Een indringend gedicht, geladen met dreiging. En dus ik las bij de eerste regel:
Een vleermuis aan de macht