• Uit Moet het zo, de nieuwe bundel van Daan Doesborgh (tevens Poëziepodcast-maker).
Schuldbewust sonnet
Ik leg gaaskompressen en papaverzaden
op mijn doden, dep de nekken van de
zelfmoordenaars met tincturen van zachte
woorden, wikkel ze in een bed van donzig
sonnet, ik spalk de aan ouderdom overleden
bejaarden, leer ze weer lopen door de regels als
bloeiende hagen, met een stok schrijven ze
hun namen in de vijver, die zal ze bewaren.
Ik timmer mausolea in elkaar, sleep ze
naar festivalterreinen en literaire avonden,
leur met mijn doden als een marskramer
en vraag ze elke avond hoe het gegaan is,
hoe ik het gedaan heb, was het van waarde?
Of ontruk ik je al stribbelend aan de aarde?
Daan Doesborgh (1988)
uit: Moet het zo (2024)
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere werkdag een gedicht in hun mailbox
Laat een reactie achter