Conversatie met mijn bloemen
(7)
Toen ik wist
dat de bloemen mij hoorden,
mij alleen,
heb ik bekend dat ik het huis was
waar de man in woonde,
die hen alle dagen
water van woorden gaf.
Dat ik de stem was
die elke avond
de tuin beschilderde
met droeve muziek
en in de bomen vol kandelaars
de kaarsen van de herfst
deed branden.
En toen de bloemen wisten
dat ik luisterde,
heeft de mooiste van hen gezegd
dat ik de man was
die hen alle dagen
woorden gaf van water
en dat het huis dat ik bewoonde
niet gelukkig was.
Paul Snoek (1933-1981)
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere werkdag een gedicht in hun mailbox
Laat een reactie achter