Strandschap

Achter de duinen het overbodige landschap.
Geronselde wolkenhorden. Strand dat
langzaam zichzelf schept.

In ouderwetse rieten strandstoelen
zitten mensen te sterven, tatoes
op hun geloken oogleden.

Een enkel sigarettenrokend lijk
lost op in rook.

Een beroepshond met een bijbaantje
snuffelt langs de vloedlijn.

Vindt een kinkhoorn.

Uit de schelp klinkt het zachte geblaf
van een dode zeehond.

Sybren Polet (1924-2015)
Uit: Luchtwegen nergenswind, 2003.

---

Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere werkdag een gedicht in hun mailbox