Groenendaal
Zestien. — Ik liep de poort van Hageveld
uit in de rij. Seminarist. Dat ging
op zondag zo: twee uren welgeteld
de lanen door. Het heette wandeling.
Zo kwam ik voor het eerst in Groenendaal.
Het breedste pad: wat was het op het spoor?
Ze marcheerden zo’n beetje allemaal.
Maar ik keek steeds tussen de bomen door.
Midden juni geloof ik dat het was.
Iemand zwamde over de Ilias.
Maar ’t was of daar, ver weg, een feest begon.
God, dacht ik, als ik daar nu zitten kon,
fosco drinken of zo op dat terras
tussen mooie mevrouwen in de zon.
Michel van der Plas (1927-2013)
Abonnees van Laurens Jz Coster krijgen iedere werkdag een gedicht per e-mail
Arend W.D. Sonneveld zegt
Van der Plas kon mij altijd weer verrassen, ook nu weer met dit intense gevoelsgedicht, er komt een heel universum van gevoelens en indrukken samen over auteur en onderwerp, trof mij uit een hinderlaag… dank