•• Twee gedichten van Wim Brands, gevonden in de jaargang 1998 van De Tweede Ronde (een van de nieuwe titels in de DBNL van deze maand).
Twee gedichten
1.
Nu weet ik het dan:
mijn vader
was een vogel, een gierzwaluw
die valt om te vliegen
en niet meer vliegt als hij grond
raakt.
Zo rond zijn dertigste moet mijn vader
zijn leven in de lucht hebben verzaakt.
Wij troffen hem elke middag
onder een van onze bomen en
begrepen niet wat hem, wat ons
was overkomen.
Spreken deed hij niet.
Hooguit probeerde hij te fluiten.
Hetzelfde monotone lied.
Voor ons heeft hij zijn lippen
niet meer willen tuiten.
Vogels
kussen
niet.
2.
De telefoon gaat,
ik neem op, zeg
mijn naam.
Het blijft stil.
Hoorn in de hand
zie ik mijn vader,
de vogel.
Hij heeft zijn stoel verlaten
en zingt nog een keer
in een boom,
vliegt dan op,
verdwijnt
in het geruis.
Er wordt opgehangen.
Ik leg neer.
Wim Brands (1959-2016)
Abonnees van Laurens Jz Coster krijgen iedere werkdag een ged
Laat een reactie achter