Voor een open, democratische samenleving is openbare ruimte van vitaal belang. Maar bestaat openbare ruimte nog? Zijn er plekken waar we de ander kunnen ontmoeten en onbelemmerd met elkaar in gesprek kunnen gaan?

Openbare ruimte beschouwen we als die ruimte waar iedereen in beginsel toegang toe heeft en niemand exclusief aanspraak op kan maken. Dat wil niet zeggen dat die ruimte geen regels heeft, alleen zijn die regels van een andere aard dan de regels die thuis, op het werk of in uitgebate ruimtes gelden. Door commercia­lisering, surveillance en polarisatie staat zowel de fysieke als de virtuele openbare ruimte onder grote druk. De vanzelfsprekendheid ervan is verdwenen, van open­bare ruimte lijkt eerder sprake te zijn op plekken die daarvoor niet zijn bedacht.

We vroegen auteurs op zoek te gaan naar een plek of ruimte waar grenzen worden doorbroken en een vermenging optreedt van de eigen wereld met die van de ander. Een plek die ‘ontregelt’ en al dan niet tijdelijk als openbare ruimte functioneert. Een ruimte die ontstaat vanuit de behoefte van mensen om elkaar te ontmoeten. Waar kunnen we zijn wie we óók zijn buiten de beperkende rollen die we geacht worden in te nemen?

Uitgelicht

Poëzie
De gele brug
Maarten van der Graaff

Essay
Subversief en emanciperend
Christine Otten

De kleine revolutie
Mariken Heitman