
•• Remco Campert werd vandaag 96 jaar geleden in Den Haag geboren. Zelf schreef Campert ooit dit over zijn geboorte — maar hier vieren we zijn verjaardag met een gedicht van Jaap Harten.
Remco Campert in Antwerpen
1
Toen ik je voor het eerst zag droeg je een fijn
ringbaardje en crew cut, je sprak van een stem
die nooit de baard in de keel wil hebben
die door schade en schande
nooit wijzer wil worden.
Je woorden hingen in de Amsterdamse lucht
als hardnekkige geruchten,
mijn vrienden kochten je blauwbekkende vogels,
lazen je gedichten knikkend als bij goede jazz.
Je had de gekste werkbank
die ik ooit gezien heb, met negers
uit Mozambique, roze
wolken, skeletten van vogels & Voltaire,
ieder beeld uitgebeend
tot de recalcitrante klank van een roestig
hek, slot en hengsels kapot.
2
Messcherp geluid: muizen piepend
In de gestopte trompet van je strottehoofd
en claxons, protesten
jankend voor het buitenhuis
van de Amerikaanse president & zijn Mammie
(toen Truman, nu Lyndon B. Johnson, de eerste
atoombom & ladingen napalm voor Vietnam
met hun paraaf bekrachtigden
terwijl Mammie een eitje zonder explosieven
klaarzette op het gebloemde tafelkleed).
3
Het is geloof ik
De tijd van gedichten over vrienden,
laten we daarom niet eindigen met Brahms
zes noten Brahms
maar met Remco, die tussen de pooiers
matrozen en frietbazen van Antwerpen
een Hollandse dichter blijft
understating, pezig, een licht Amsterdams
accent zelfs kan men hem niet ontzeggen
herkenbaar als zijn taal van scheermesjes.
(1-2-’66)
Jaap Harten (1930-2017)
uit: Wat kan een manser betalen? (Querido, 1977)
Abonnees van Laurens Jz Coster krijgen iedere werkdag een gedicht in hun mailbox
Laat een reactie achter