
Zo is de Improvisatie
Meer houden van Nu en minder van Morgen
Niet willen Schrijven maar Telefoneren
Niet wachten totdat door herhaalde bewerking
Alles nog beter wordt – evenmin wachten
Totdat door herhaalde bewerking ’t nog slechter wordt
Zoals een vlucht roeken in stormachtig weder
Onder de hemel maar éne keer zó vliegt
Het is niet te zeggen hoe zal zij zich wenden
Zal zij nu dalen of zal zij nu stijgen
Verspreid wellicht worden door krachtiger stormvlaag
En zich – wat later – dan toch weer verenigen
•••
De sterren
De sterren niet – Muze – de wind noch de regen
de velden de honden de paarden de bomen
en ook niet de tranen de oorlog de leegte
Maar wel in de regen en wind mooie wimpers
en onder de sterren een paar zwarte ogen
– donkere sterren – z’n schijnsel der schoonheid …
Jan Hanlo (1912-1969)6)
Abonnees van Laurens Jz Coster krijgen iedere werkdag een gedicht in hun mailbox
Laat een reactie achter