
•• Een gedicht uit Gelukkig de mens die ergens verwacht wordt, de nieuwe bundel van Ton van ’t Hof. Het boek is gratis te downloaden van de website van zijn uitgeverij Gaia Chapbooks — evenals veel andere dichtbundels.
Een kamer had ik, en een klein raam
dat uitzicht gaf, om te zien
waar ik terecht gekomen was. Ik dacht
dat ik filmer ging worden, of handelbaar
in zo’n vreemde stad, in zo’n vreemd huis
terwijl je alleen bent. Heel wat mensen
gaan ervoor op de loop. Ik zei
dat ik geen enkele affiniteit met die mensen had.
Het was eind oktober. Lagen we daar
aan de rand van de bossen, zo verdraagzaam
op het weerloze af. Ik had daar
sterke ideeën over. Ik zei dat wat ik voelde
een soort verlangen was. En hoe we op de zeedijk lagen
onder de indruk van het tere licht achter de wolken.
Ton van ’t Hof (1959)
uit: Gelukkig de mens die ergens verwacht wordt (Gaia Chapbooks, 2025)
•• Abonnees van Laurens Jz Coster krijgen iedere werkdag een gedicht in hun mailbox
Laat een reactie achter