
•• Uit Brooddoosomhelzing, de nieuwe bundel van Mahlu Mertens.
Uitgeleend
Mijn huis is een bibliotheek, jij bent enkel tijdelijk
uitgeleend. Over een week of drie
zal ze je terugbrengen. Ze mag je ook
eenmalig verlengen, je in haar schoot leggen,
je herlezen. Geen ezelsoren, geen aantekeningen
mogen er in je achterblijven. Ik moet je terugkrijgen
zoals je mij verliet: een halve kus op de wang,
tandpastavlek aan mondhoek, jas over de arm
te dun voor de kou die inzette na je vertrek.
•••
De eerste keer
Mijn eerste vrijpartij met een vrouw
beleefde ik op de bank naast mijn broer
tussen de bladzijden van een bibboek.
Ik vree het personage van het blad
mijn bed in. Zinnen vloeiden tussen mijn benen,
mijn borsten. Letters als kippenvel.
Ik vlijde me tussen de witruimte
van de woorden waaruit zij bestond,
kromde me tot komma, kwam klaar als uitroepteken.
Kronkelend over de zinnen die haar vorm gaven,
bedreef ik tweedimensionaal de liefde.
Ik schreef mijn lijf op het hare, sloeg het boek dicht,
bewaarde ons ertussen als een herfstblad voor de les biologie.
Mahlu Mertens
uit: Brooddoosomhelzing (De Zeef, 2025)
•• Abonnees van Laurens Jz Coster krijgen iedere werkdag een gedicht in hun mail
Laat een reactie achter