In mijn boek Het geheim van de Ventoux. Literaire dwaalwegen van een wielrenner (Walburg Pers) zijn naast de ritten in het buitenland vijf hoofdstukken ‘Fietsnotities’ opgenomen. Van november tot april reed ik vanuit mijn woonplaats week om week hetzelfde rondje: Rondje Bergen aan Zee en Rondje Schermer. Een van die ritjes bracht mij in het polderdorp Grootschermer. Ik liep de … [Lees meer...] overInsula Dei in de polder
Op de oceaan met Sint Brandaan
Het uitzicht vanaf de kust van Iveragh in Ierland is adembenemend; de baai, de hemel en het schiereiland Dingle aan de overkant wisselen voortdurend van licht en kleur. Verder gebeurt er niets. Op heldere dagen gloort in het westen het blauw op de golven van de Atlantische Oceaan. Er gaat een onweerstaanbare aantrekkingskracht uit van deze weidsheid. Stil en ledig zover het oog … [Lees meer...] overOp de oceaan met Sint Brandaan
‘Een sympathieken man’
Het is raadselachtig waarom iemand die je al heel lang kent en die je al vele malen over van alles hebt gesproken, pas na vele jaren - als bij toeval - vertelt dat hij in zijn jeugd ‘naast Nescio’ heeft gewoond. De persoon in kwestie was jarenlang mijn achterbuurman in het dorp H.: Arjan (Adriaan) Timmermans, bioloog en zoon van dokter J.M. Timmermans, de huisarts van … [Lees meer...] over‘Een sympathieken man’
Echt een engel
Van Willem Brakman ken ik het verhaal ‘Engel’ uit de bundel Zes subtiele verhalen (1978). Een verhaal over een engel die als een reclamestuntman na een mislukte act uit de lucht tuimelt en neerkomt in het park tussen enkele verzorgingsflats. ‘Tik van een vliegtuig gekregen zeker,’ mompelt de onderdirecteur. De verschijning van de engel van Brakman is in de context van de … [Lees meer...] overEcht een engel
Domweg ongelukkig in de Kolenkitbuurt
Multatuli geldt als taalvernieuwer. Vernieuwer van de literatuur, de taal van het geschreven woord. Niet voor niets begint de moderne letterkunde met Max Havelaar (1860), dat in de oorspronkelijke vorm nog steeds heel goed te lezen is. Geen mooischrijverij, maar vertelkunst zonder opsmuk. Geëngageerde literatuur; de schrijver wil het hoofd en het hart van de lezer raken in zijn … [Lees meer...] overDomweg ongelukkig in de Kolenkitbuurt
Wij zijn het verhaal
De afgelopen week las ik twee boeken, die ondanks de onderlinge verschillen toch vooral veel overeenkomsten hebben als het gaat om originaliteit, humor en stijl: het recent verschenen Wij zijn het licht, van Gerda Blees en de pas verschenen achtste druk van Stijloefeningen (1947) van Raymond Queneau. Na een tamelijk stroeve inleiding van vertaler Rudy Kousbroek opent … [Lees meer...] overWij zijn het verhaal
Een fotoshoot aan zee
Door Nico Keuning Peter Terrin (1968) begon naar eigen zeggen met schrijven na het lezen van Willem Frederik Hermans’ De donkere kamer van Damokles, een boek dat zijn leven heeft veranderd. Een tijd lang hing het portret van Willem Frederik Hermans boven de schrijftafel van de Vlaamse schrijver. ‘Vanaf zijn spijkertje aan de muur werd Hermans zijn symbolische meelezer, die … [Lees meer...] overEen fotoshoot aan zee
Naar schemerige serieuze doelen
Door Nico Keuning De dichter en essayist Max de Jong (1917-1951) is in juni zeventig jaar geleden overleden. Dat verklaart waarom mij, als auteur van de biografie Altijd het tinnef om je heen (2000), onlangs gevraagd werd of ik nog gedichten van Max in mijn archief had; men is bezig met de uitgave van de Verzamelde gedichten. Het bekendste gedicht van De Jong is Heet van de … [Lees meer...] overNaar schemerige serieuze doelen
Zout, zilt, schuimkoppen, briesende golven
Door Nico Keuning 26 januari is de sterfdag van Johnny van Doorn. Dertig jaar gelden overleed hij op 46-jarige leeftijd vrij plotseling aan kanker. In de monografie Oorlog en pap (2009) toon ik zijn ontwikkeling van dichter-performer tot schrijver. Als Johnny the Selfkicker schoot hij als een vuurpijl de Nederlandse literatuur in met de onnavolgbare geluidsexplosies van zijn … [Lees meer...] overZout, zilt, schuimkoppen, briesende golven
Kasteelheer tussen boekentorens
Kasteelheer tussen boekentorens(In memoriam Martin Ros, 1937-2020) Door Nico Keuning Martin Ros was decennia lang ‘onderdirecteur’ van uitgeverij De Arbeiderspers. Hij zat in de redactie van het tijdschrift Maatstaf en geldt als medeoprichter van de befaamde reeks Privé-domein, de boekengalerij van (auto)biografieën en egodocumenten. Gedenkwaardig zijn de onnavolgbare … [Lees meer...] overKasteelheer tussen boekentorens
‘Alles zonder ethisch of aesthetisch gelul’
Brief in een tijdschrift gevonden (Epiloog) (Over Het Boek Van Violet En Dood van Gerard Reve) Door Nico Keuning Op 7 september 1994 stuurt Gerard Reve vanuit Machelen een brief plus het zevende hoofdstuk van wat later Het Boek Van Violet En Dood zal heten naar Bert de Groot, uitgever van L.J. Veen. Op dat moment denkt Reve nog aan Zelf kamperen, als titel voor de … [Lees meer...] over‘Alles zonder ethisch of aesthetisch gelul’
Het verdwenen graf
Brief in een tijdschrift gevonden (3) (Over Het Boek Van Violet En Dood van Gerard Reve) Door Nico Keuning De jaartallen ‘1996-1992’ op het graf van Jean-Luc, zouden – zij het in omgekeerde volgorde – ook kunnen verwijzen naar de jaren van het ontstaan van Het Boek Van Violet En Dood. In juni 1992 is Jean-Luc verongelukt en begraven. Een maand later, op 15 juli … [Lees meer...] overHet verdwenen graf
‘Je saurai enfin que l’amour, c’est toi’
Brief in een tijdschrift gevonden (2)(Over Het Boek Van Violet En Dood, van Gerard Reve) Door Nico Keuning De feiten rond leven en dood van het romanpersonage Jean-Luc leiden naar het kerkhof in Dieulefit, waar een kerkruïne boven de graven uittorent. Een ruïne van muren zonder dak en met een ronde opening in het tympaan, dat sterk doet denken aan de kerkruïne naast La … [Lees meer...] over‘Je saurai enfin que l’amour, c’est toi’
Brief in een tijdschrift gevonden
Brief in een tijdschrift gevonden (1) Door Nico Keuning ‘Men kan de gruwel van het bestaan op de lezer overdragen, onafzienbare diepten van tijd en ruimte, zwaarmoedigheid in al zijn zwaarte, ja, het mysterie zelf voelbaar maken door een eenvoudig, doelmatig gebruik van gegevens uit de werkelijkheid - die is onuitputtelijk - en door een … [Lees meer...] overBrief in een tijdschrift gevonden
Een springveer tussen stuur, zadel en pedalen
Door Nico Keuning Gerbrand Bakker zweert bij non-fictie en heeft de metafoor afgedankt. In Knecht, alleen, zijn tweede boek in de serie privé-domein, zegt hij: ‘Ik wil geen metaforen gebruiken omdat ik wil proberen heel precies te beschrijven wat het is en hoe het voelt.’ Dat is juist precies wat een goede metafoor doet, zoals blijkt uit De renner van Tim Krabbé, dat ik … [Lees meer...] overEen springveer tussen stuur, zadel en pedalen
Van biografiekast naar letterkast
Door Nico Keuning Het is soms wonderlijk, om niet te zeggen toevallig hoe een boek ontstaat. Bijna een jaar geleden wilde ik iets schrijven over een obscure, exclusieve uitgave met literaire, pornografische poëzie (Ik schreef erover op deze website). Het boekje had een vaste plaats in mijn boekenkast, maar nu was het onvindbaar. De titel was uit mijn geheugen verdwenen. Wel … [Lees meer...] overVan biografiekast naar letterkast
De bacil van het kwaad
Door Nico Keuning De bacil van het kwaad De pest (1942) van Albert Camus in de vertaling van Willy Corsari uit 1977 (22ste druk) blijkt gewoon in mijn boekenkast te staan. Toch maar eens lezen, ook al heeft de werkelijke inhoud niets met de pest of corona van doen, maar gaat de roman om het nationaal-socialisme en het antisemitisme dat tijdens de Tweede Wereldoorlog ook … [Lees meer...] overDe bacil van het kwaad
Het sterk verhevigde vreselijke
Door Nico Keuning Eind april 1947 krijgt de dichter Jan Hanlo als leraar Engels aan Schoevers extra lesuren, omdat een collega naar Amerika is vertrokken. In die tijd is Hanlo tevens ‘intensief’ bezig met het schrijven van gedichten. Hij is eenzaam, drinkt te veel en slaapt te weinig, waardoor hij in een psychose terechtkomt. Als plaatsvervanger van Jezus, loopt hij zijn … [Lees meer...] overHet sterk verhevigde vreselijke
Een onvoltooide depressieroman
Door Nico Keuning Na zijn indrukwekkende beschouwingen in De zieke mens in de romanliteratuur (1964) en Het wezen van de angst (1968), waarop Vestdijk aanvankelijk zou promoveren bij hoogleraar psychiatrie prof. dr. H.C. Rümke, zet hij zich pas in 1969, twee jaar voor zijn dood, aan het schrijven van De persconferentie, een ‘depressieroman’, waarin hij eindelijk over zijn eigen … [Lees meer...] overEen onvoltooide depressieroman
Het nieuwe lezen
Door Nico Keuning Om het lezen onder de studenten Creatief Schrijven te bevorderen, wijs ik ze vaak op de Literaire juweeltjes, de handzaam gebonden boekjes voor inmiddels € 1,99 met verhalen, of een romanfragment van uiteenlopende schrijvers. Een springplank naar het boek, een schrijver, een oeuvre. Online adviseerde ik in deze coronaweken De toeristenslager van Jamal … [Lees meer...] overHet nieuwe lezen
‘Omgedraaid’
Door Nico Keuning Inmiddels woon ik alweer vijftien jaar achter de Zeeweg te H., op nog geen vijfhonderd meter van de plek waar het gebeurde. Er is nu een rotonde, maar toen stonden er stoplichten. Is híj op de fiets door rood gereden, of was het de auto die hem heeft geschept? De elfjarige Johan, vriendje van Maarten van Roozendaal (1962-2013), overleed de volgende ochtend … [Lees meer...] over‘Omgedraaid’
De ziel van Vlaanderen
Door Nico Keuning Van de zes genomineerde boeken voor de Libris Literatuur Prijs had ik er drie gelezen. De hoogstapelaar (Wessel te Gussinklo), Zwarte Schuur (Oek de Jong) en Uit het leven van een hond (Sander Kollaard). Geen slechte score, al las ik, zo werd uit de selectie van de jury duidelijk, alleen de genomineerde mannen. Wie waren de andere drie? Vrouwen. Ik koos … [Lees meer...] overDe ziel van Vlaanderen
‘Hedendaags taalgeschuif’
‘Hedendaags taalgeschuif’ Door Nico Keuning Werd voetbaltrainer Ron Jans onlangs in Amerika ontslagen bij FC Cincinnati wegens het meezingen, in de kleedkamer, van het N-woord in een rap-nummer, in Nederland krijgt de roman Cliënt E. Busken van Jeroen Brouwers uitsluitend jubelende recensies ondanks woorden in het boek als ‘neger’, ‘allochtoon’, ‘joden’, ‘zwart’ en … [Lees meer...] over‘Hedendaags taalgeschuif’
Danslessen
Foute boeken? Uit de kast (14) Door Nico Keuning Kort na verschijnen van de roman Danslessen in het voorjaar van 1998 ging in het Moskouse appartement van de schrijver Pieter Waterdrinker (ps. van Pieter van der Sloot, Haarlem 1961) de telefoon. Hij bleek bij verstek veroordeeld tot een geldboete of gevangenisstraf wegens antisemitisme en belediging. ‘De teneur was … [Lees meer...] overDanslessen
Het gelijk van de literatuur
Door Nico Keuning Voor de serie Fouten boeken? herlas ik onlangs de roman Mystiek lichaam (1986) van Frans Kellendonk. In vele opzichten een ‘goed’ boek, dat door literatuurcritici destijds verkeerd werd begrepen: de schrijver werd op grond van uitspraken van personages in de roman beschuldigd van antisemitisme. Een kortzichtige conclusie over een boek, waarin essentiële … [Lees meer...] overHet gelijk van de literatuur
