• Theaterhistoriekenner (en radiopresentator en voormalig cabaretier) Jacques Klöters organiseerde op Facebook een verkiezing voor de Eduard Jacobs-prijs, een prijs voor het mooiste theaterlied van honderd jaar geleden, uit 1917. De winnaar werd ‘Mensch, durf te leven’, van Jean-Louis Pisuisse, geschreven door Dirk Witte. De andere gegadigden waren 'Liedje bij de wieg' van … [Lees meer...] overGedicht: Dirk Witte – Mensch, durf te leven!

• Jan Greshoff was niet gecharmeerd van onderstaand gedicht: “Laten wij maar dadelijk zeggen dat een klinkdicht als dit, hoe merkwaardig ook, voor ons begrip weinig, neen niets, met poëzie van doen heeft.” Het gedicht ‘Blinde man’ vond hij wel heel mooi. Middel-Eeuw Op Mijner Wereld regel-rechte banen Pronk-volkren trekken op ter Kathedrale Kaproen, pij, toog; kazuifel, … [Lees meer...] overGedicht: Jac. van Looy – Middel-Eeuw

Nieuw in de DBNL: 9 jaargangen Awater, en bundels van onder anderen Jules Deelder en Serge van Duijnhoven – en meer. Mirakel je dacht dat je het weg kon dragen zoals anderen hun huisdier begraven ergens in de tuin achter je huis na een tijdje begin je het te voelen als behorend tot je bestaan. Uit een traan groeit een wezen. De holte wordt weefsel het verlies … [Lees meer...] overGedicht: Serge van Duijnhoven – Mirakel

Caracas Door het landschap tussen vliegveld en stad reden drie mannen, één was de taxichauffeur, ik was de twee anderen. Eén van hen was daar tussen de bergen, wind was op zijn huid, het vroege morgenlicht was in zijn ogen, en hij zag de dag opengaan; de andere was ergens, ik weet niet waar, in een donkere kamer van rouw. Het was niet duidelijk, of hij er … [Lees meer...] overGedicht: Rudie van Lier – Caracas

Droom Twee bomen met wat blad. Wat mannen in het zwart. De stof waaruit ik stof werd Zakt langzaam in de kuil. Ik sta erbij en kijk. Ik sta erbij en huil. Theo Sontrop (1931-2017)   Theo Sontrop: wikipedia • dbnl • in memoriam Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail. … [Lees meer...] overGedicht: Theo Sontrop – Droom

Goed werk Goed werk: water worden, wortels van planten intrekken trekvogels vullen met groen, groeten doen naar beneden; ach, ik zal dood wel tevreden en vreselijk veel moeten doen. Leo Vroman (1915-2014)   Leo Vroman: wikipedia • dbnl • Vroman foundation • bloemlezinkje • interview  • Vroman en de taal Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen … [Lees meer...] overGedicht: Leo Vroman – Goed werk

Dit gedicht werd gepubliceerd in Tirade met een toevoeging voor uitgever Geert van Oorschot: “Geert! Kan je dit gebruiken? Moet met toenemende hulpeloosheid gelezen worden.” Paart robijn Al in het perke groen en vaars van zijne jufferloofde daar steeg de Prins so heethans of dat sijn aalbasten laars het paart onthoofde. … [Lees meer...] overGedicht: Leo Vroman – Paart robijn

Wij vlogen uit Indië Nooit zal ik vergeten de borsten van mijn bandoengse schooljuffrouw die vrijde met een oorlogsvrijwilliger in eenenveertig had hij leren vliegen zijn foto's gingen rond in de klas kaki bivakmuts en knoppen op de kraag scherp snorretje gejaagd door de wind … [Lees meer...] overGedicht: F. Springer – Wij vlogen uit Indië

Bedenkingen uit Voorschoten Er likt vannacht een ijsbeer aan de maan - weg is het vizioen! Er zitten slakken tegen de glazen van de broeikas aan, die hard naar de begane grond afzakken. Over het dorp welft zich de regenboog; de wegen zijn gevoerd met blauwe modder, en wijzen in hun bomen recht omhoog, naar wolken slechts en hun verwaaid geflodder. … [Lees meer...] overGedicht: Max de Jong – Bedenkingen uit Voorschoten

Een deugdelijk jaar lk wensche u een jaar, dat zachte als zijde is; ik wensche u een jaar, dat blank en blijde is; ik wensche u een jaar, dat ver van krank is, een deugdelijk jaar zoo breed als 't lang is; ik wensche u een jaar, dat, als 't voorbij is, een zalig jaar voor u en mij is; ik wensche u een jaar, zoo Gods gebod is, dat in en dat uit geheel voor God … [Lees meer...] overGedicht: Guido Gezelle – Een deugdelijk jaar

Nieuw jaar Nog eens ten einde 't oude en voor aan 't nieuwe jaar, en tel ik tachentig op negen maanden maar! Waar zijn die zeventig en negen jaren henen? Als nieuwe dromen elk verschenen en verdwenen, en nu de volle som: maar ene oude droom. Wanneer zal 't einde zijn? Hoe lang staat de oude boom op taaie wortelen en weert zich, onder alle die daags bij duizenden … [Lees meer...] overGedicht: Constantijn Huygens – Nieuw jaar

Bij den uitgang van het jaar Daar bromt de laatste slag! een jaar ligt weêr bedolven In d' oceaan des tijds. Op de afgelegde baan Werd menig levensboot verslonden door de golven, Trof menig, hoe verzeild, in 't einde een wijkplaats aan. Een zekre wijkplaats? neen! wij worstlen met gevaren, En dobbren, tot de zee ook onze boot verslindt.... Gelukkig hij, die, hier … [Lees meer...] overGedicht: Hajo Albert Spandaw – Bij den uitgang van het jaar

De kleine sprokkelaarster 't Is koud en guur, de grond is nat, De regen stroomt op 't dorre blad Langs tak en struiken neder. De wind blaast langs mijn kaken heên; 'k Ben ver van huis, ik ben alleen. Hoe vreeselijk is het weder! … [Lees meer...] overGedicht: Nicolaas Antonie van Charante – De kleine sprokkelaarster

De laatste dagen en de laatste vragen van het geleden jaar staan voor de deur, de bomen kouder en de dromen ouder maar de verwachting nog vol gloed en kleur want wij geloven: het licht van boven is niet te doven stelt niet teleur voor alle vragen van alle dagen achter de einder achter de deur. Anton van Wilderode (1918-1998) uit: Op hoop van vrede … [Lees meer...] overGedicht: Anton van Wilderode – De laatste dagen

God en de grizzly. De grizzly en god op een bankje bij de lethe zit een grizzly hersens te eten. aan de overkant staat god, wenkend met een honingpot. maar de grizzly hapt onverstoord uren, maanden, jaren voort. … [Lees meer...] overGedicht: C. Buddingh’ – God en de grizzly. De grizzly en god

Freek de Jonge schreef dit gedicht voor Trouw. Op de website van de krant vertelt hij er meer over. Blijf Het Verhaal vertellen We trekken Het Verhaal als ooit de Vlaamse primitieven niet langer vol verlangen naar ons toe We kunnen het redelijkerwijs niet meer geloven Laten de oren hangen naar het consumptieve Zijn de strekking moe … [Lees meer...] overGedicht: Freek de Jonge – Blijf Het Verhaal vertellen

Op Gedichten.nl wordt iedere dag een snelsonnet (ook wel 'sonnettette') geplaatst, dat aanhaakt bij de actualiteit. De laatste drie gingen over Kerstmis. Kerst Als kind herinner ik de late mis Met de mystiek van wierook en de psalmen De broodjes die vers uit de oven walmen Het uitgestelde slapen na de dis De kerk staat nu wat verder van mijn huis Wel heb ik heel de … [Lees meer...] overGedicht: drie kerstsnelsonnetten

Het geboren woord Het Woord? Ge zoekt het Woord? Kerstklokken luiden. Het Woord werd vleesch, en is een kind. Geen Wijzen kunnen korter duiden Wat u en mij aan 't leven bindt. Zij die Geweld meer dan het Woord aanbaden Bootsen een kribbe en knielen neer. 'T kind dat zij dagelijks verraden Vereeren ze als hun God en Heer. De onsterfelijke Koning van de … [Lees meer...] overGedicht: Albert Verwey – Het geboren woord

Kerstboomen Het plein, reinblank, in ban van sneeuw gevangen, Is omgetooverd in een woud van dennen. Wie zou ze in avondkameren herkennen, Vol kaarsenlicht, met bonte pronk omhangen? 'k Zie meisje en knaap al naar den kerstboom rennen, Een blos van blijheid op de bloesemwangen, Hem vroom begroeten met gewijde zangen, Zich door zijn gaven laten mild verwennen. … [Lees meer...] overGedicht: Hélène Swarth – Kerstboomen

Tussenuur Midwinterdag - De geur van oude jassen, de gang met kalken licht om in te dwalen; een schateren - grindstorting - uit een klasse; en dan hoort men de school weer ademhalen. Dit is mijn land. Ik zal niet meer verkassen: Dr. I.G.M. Gerhardt, oude talen. Vergeef mij, God, mijn duizendvoudig falen. Ik kon dit nimmer in mijn schema passen. … [Lees meer...] overGedicht: Ida Gerhardt – Tussenuur

Gekruide kamperfoeliegeur Een stokroos in zijn volle fleur Een late vlinder bij het perk Een buurman op zijn veld aan 't werk Een kater die zich zalig zont Een smaak van honing in de mond Een maaltijd rijk en naar den aard Waarbij geen knoflook werd gespaard Een kleine kring van vrienden die Verslingerd zijn aan poëzie; Dat alles, mèt een goed glas … [Lees meer...] overGedicht: Jan Greshoff – Gekruide kamperfoeliegeur

Caligula Waar later reseda’s en radijzen bloeien Dit is in mei en in een tuin en langs de sporen Van een landelijke trein Is thans In de vrieswind en in december In de wind zonder licht zonder herders zonder vogels Zonder enige kans een veulen doodgevroren … [Lees meer...] overGedicht: Hugo Claus – Caligula