Een cadavre exquis is een gedicht dat door meerdere dichters is geschreven, zonder dat zij op de hoogte zijn van de delen die door de anderen worden geschreven. Het onderstaande verscheen in het surrealistische tijdschrift De schone zakdoek, waarin vaker cadavres exquis werden gepubliceerd. De dichters van deze twee gedichten waren Theo van Baaren, Chr. J. van Geel, Louis Th. … [Lees meer...] overGedicht: T.v.B., C.v.G., L.Th. L., E. T., G. P. – Beterschap

Een week geleden overleed ‘vergeten dichter’ Michael Deak. Bloemlezing. Lied en liefde Vertolk het lied der late nachtegalen, en leer de taal der tederheid verstaan wanneer de vogelen der minne slaan en onder 't lover de gelieven dwalen. Hun liederen zijn simpel te vertalen: 't gefluit vangt luid met jubileren aan; het klaagt zo traag van treurigheid en traan, en … [Lees meer...] overGedicht: Michael Deak – Lied en liefde

De meiden meehelpen het weidevee melken Voor J.A. 't Boerenleven lijden Met de meiden en de knechts Doet de geest en 't lichaam sterken 't Is zo goed om flink te werken Maar laten wij nu slapen Want de rapen op het veld Zullen zeker Toch wel groeien En dan morgen friswat stoeien En daarna met de mijden Naar de wijden helpen melken En de grote rodekolen En de … [Lees meer...] overGedicht: Jan Hanlo – De meiden meehelpen het weidevee melken

Molens, meiden, melkvee Molens maaien; meiden slaan het linnen; vissen schieten bliksems door de vaart; wolken steigren blindlings hemelwaarts einders uit en storten elders binnen. Kerken knielen. Toornig, buffelzwaar, tarten zij de buik der westenwinden. Dorpen hurken met geloken blinden onder eeuwenoud en vaag gevaar... Boeren, bultig in hun … [Lees meer...] overGedicht: Gerard den Brabander – Molens, meiden, melkvee

‘Signaal en ruis’ staat in de binnenkort bejubelde nieuwe bundel Te voet is het heelal drie dagen ver, van K. Michel.   Signaal en ruis Walvis landt op vissersboot. Trainer vindt vliegtuigdeur op voetbalveld. Student heeft seks met standbeeld. Dronken man zit vast in brievenbus. Indiër rijdt al elf jaar achteruit in auto. Zwitser breekt record … [Lees meer...] overGedicht: K. Michel – Signaal en ruis

'k Zou elk gedicht ... 'k Zou elk gedicht beginnen met een vloek, om de stommerds een steen naar de kop te smijten, om de zielige sufferds te stampen tot koek en rauw en snauwend van mij af te bijten; of elk gedicht beginnen met een grap, om met heel de comedie de draak te steken en, lallend als een dronkenlap, het vieze misgewas de nek te breken. Maar best zou … [Lees meer...] overGedicht: Bert Decorte – ‘k Zou elk gedicht …

De negerwaan van het wit gezicht De duivel heeft een wit gezicht, wij zoeken zijne kinderen; en komt ons dat ten kwade bij het eeuwige gericht, niemand kan het verhinderen. Breek de kokos open en je vindt een wit gezicht; Snijd een lichaam open en je vindt een wit gezicht; Ga naar het plantagehuis en je vindt een wit gezicht. Het schiet een hart vol angst als het … [Lees meer...] overGedicht: Luc Tournier – De negerwaan van het wit gezicht

Veel nieuwe titels in de DBNL, waaronder een van De Schoolmeester. De avondstond Wat is toch, wanneer het donker wordt, de avondstond verrukkend! Vooral wanneer men overdag heeft moeten zeggen: ‘Wat is het drukkend!’ En dan drinkt men met veel meer plezier een scharretje* met een glaasje bier. Ook weet ik niet hoe er mensen kunnen zijn die iets hebben tegen de … [Lees meer...] overGedicht: De Schoolmeester – De avondstond

Veel nieuwe titels in de DBNL, waaronder een van Hajo Albert Spandaw. Anakreon (Naar Gleim) Anakreon, mijn meester, Zingt slechts van wijn en liefde; Hij zalft den baard met zalven, En zingt van wijn en liefde; Hij kroont zijn hoofd met rozen, En zingt van wijn en liefde; Hij kust in 't groene lover, En zingt van wijn en liefde; Is bij den dronk een koning En … [Lees meer...] overGedicht: Hajo Albert Spandaw – Anakreon

Veel nieuwe titels in de DBNL, waaronder een van Nicolaas Beets. Zaansch liedeken Het IJ is breed, de Zaan is breed: Wie wil de Zaan bevaren? De meisjens zijn er net gekleed, Zoo als vóór honderd jaren. Haar oogen blaauw en blank haar vel: Ik mag de Zaansche meisjens wel. Het IJ is breed, de Zaan is breed: Wie wil de Zaan bevaren? Men vindt er molens by de … [Lees meer...] overGedicht: Nicolaas Beets – Zaansch liedeken

•• Deze week aandacht voor Dichters van het nieuwe millennium, waarin het werk van 24 hedendaagse dichters onder de loep wordt genomen. Als laatste een gedicht van Vrouwkje Tuinman. De rest van het jaar, want het is nu eind oktober, heb ik voldoende tijd om alle vragen nog maar eens te stellen. Wat er veranderd is. De beste vriend is weg en daarom wil vriendin me ook … [Lees meer...] overGedicht: Vrouwkje Tuinman – De rest van het jaar

•• Deze week aandacht voor Dichters van het nieuwe millennium, waarin het werk van 24 hedendaagse dichters onder de loep wordt genomen. Als vierde een gedicht van Eva Cox. Ik heb een mijnschacht in mijn keel ik val omlaag vanuit mijn kamer zit als een pad gevangen in een bel van steen het is hier stil zo stil dat ik mijn dromen hoor ritselen als dode blad’ren ik … [Lees meer...] overGedicht: Eva Cox – Ik heb een mijnschacht in mijn keel

•• Deze week aandacht voor Dichters van het nieuwe millennium, waarin het werk van 24 hedendaagse dichters onder de loep wordt genomen. Als derde een gedicht van Lieke Marsman. VASTHOUDENDHEID Er bestaan vele redenen waardoor je niet stil kunt blijven liggen, ’s nachts. Als je steeds moet hoesten, bijvoorbeeld, zal je lichaam op en neer schokken alsof je op een … [Lees meer...] overGedicht: Lieke Marsman – Vasthoudendheid

•• Deze week aandacht voor Dichters van het nieuwe millennium, waarin het werk van 24 hedendaagse dichters onder de loep wordt genomen. Als eerste Annemarie Estor.   VUURDOORN ME Wikkeme? Kamilleme… BraveHendrikme maar. Vioolme, heliotroopme. Boekweitme, maagdenpalmme. Lisme, krokusme… zonnedauwme, klitme... − Judaspenningme, guichelheilme, … [Lees meer...] overGedicht: Annemarie Estor – Vuurdoorn me

Poëzie Vóór mij een blanke vlakte, teer stillicht Droomend daarover; in dat droomrig-fijn, Op hoogen troon van marmer, sneeuwigrein, De Heerlijke met schittrend aangezicht. En plechtig trad tot haren glorieschijn, Vonkling van liefde en hulde in 't oogenlicht, Een stoet van paladijnen, hooggericht Hun offerschaal vol purperen hartewijn. Dan, als zeeruischen over … [Lees meer...] overGedicht: Marie Boddaert – Poëzie

ZOMERNACHT Ik stond op 't duin onder maanlichte lucht, Rein blauw, dat plechtig rees en teeder helde, - Of 't aarde omveilgen wou - ver achter velden, En ijle boomenlaan naar klein gehucht, En stille duinrij, ingeslapen vlucht Van doffe golven naast de lichtdoorwelde Woelgolven van de zee. De lucht vertelde: 'k Hoorde altijd graag naar 't spreken van de lucht. En … [Lees meer...] overGedicht: Marie Boddaert – Zomernacht

Uit Daedalea, de nieuwe bundel van Tomas Lieske, een vertelling in gedichten en prozagedichten, met als ondertitel “Acht klonkies voeren een stemmenspel op onder regie van Keto Stiefcommando”. Verder voorproefje hier.   Dit is de zang van de kraai van Arc. Ik ben de kraai van Arc, Ia Arc, de waker in het hondse uur. In mijn naam keren heldinnen terug, hun … [Lees meer...] overGedicht: Tomas Lieske – Dit is de zang van de kraai van Arc

OVER HET GRAS Over het gras en over het water dwaal ik achter de beminde die ik vroeg en die ik later, die ik nimmer, nimmer vinde. Smalle schelpen zijn haar handen om een eeuwge zee te horen, in zijn wieg en broze wanden zingt haar hart mijn wee verloren. Handen die mijn hoofd niet koelen met hun sneeuw, de lichte, zachte. Hartklop die ik niet zal … [Lees meer...] overGedicht: Jan Engelman – Over het gras

BEDZUCHT 26 november 1656 Wat zou ik op doen? Leed en ongemak gaan lijden? Zien wat mij niet en kan verbeet'ren noch verblijden, en horen wat mij spijt, en ruiken wat mij kwelt? Nee. 't Nestje waar ik lig is min of meer gesteld als waar ik tweemaal drie en nog drie maanden in lag, voordat ik schreiend aan de tepel van de min lag. Ik lig warm, ik lig dicht, en … [Lees meer...] overGedicht: Constantijn Huygens – Bedzucht

Gister overleed de Haagse dichter Daan de Ligt. van oude mensen ... ik zie de oude Takma* lopen leunend op z'n stok de lasten van een stil verleden doen z'n schouders buigen ik zie m'n oude vader lopen langs verlaten straten het gewicht van eenzaamheid als ballast op z'n rug en dan zie ik mezelf als oude man voorbijgaan is dit een toekomstbeeld van een ver … [Lees meer...] overGedicht: Daan de Ligt – Van oude mensen …

RITOURNELLE Het licht doet met me wat het wil, of ik al ga, of ik sta stil, of ik iets neem, of iets leg neer, bij alles is het licht mijn heer. Zo word ik, man, toch nog een vrouw; ik die van rood houd, word een blauw; ik die van dag wil zijn, een ding van avond met in de schemering een rode streep, die duidt op wind, tot ik het licht van mijn eigen vind en met … [Lees meer...] overGedicht: Pierre Kemp – Ritournelle

[Pierre Kemp schilderde ook.] ROOD I De mensen zien het niet, hoe ik blijf staan voor een bijzonder rood. Ik kan er niet vandaan. Het wordt al groter naar ik het bekijk. Het wordt al dieper naar ik meer wijk. Rood, waarom zijt gij geen wezen, niet vrouw, noch man, maar dat ik toch mijn bleke handen geven kan? DROMEND VAN ZULK BLAUW Als ik nog lang naar dat blauw blijf … [Lees meer...] overGedicht: Pierre Kemp – Rood & Dromend van zulk blauw

GERUISCH De wind is een ding en de bladeren zijn een ander. Ze ruischen onderling al lang samen met elkander. Ik sta daarbij en luister mij niet moe. Soms schijnt me alles vaag, soms alles klaar. En als ik even mijn hoed af doe, is muziek een beweging door het haar. Pierre Kemp (1886-1967) … [Lees meer...] overGedicht: Pierre Kemp – Geruisch

Gedicht afkomstig uit Druppel, het poëziedebuut van Nicolaas Matsier. De bundel is uitgegeven door meesterdrukker Ser J.L. Prop, bij wie hij ook (via de mail) te bestellen is. DRUPPEL Er hing een druppel aan een tak, blank, vol gedachten. Niet veel was het dat hem ontbrak tijdens het korte wachten. Hij spiegelde het hoge en het lage, wat voor en achter was, een … [Lees meer...] overGedicht: Nicolaas Matsier – Druppel