LANDELIJKE RUST 't Gras is groen als gras met hier en daar de doodgewone staande koe. Daartussen ligt het koebeest. Grazensmoe. Het half paar paarden stapt wat, maar het schaap is nergens tegen, nergens voor: 't kijkt lijnrecht tussen weide en wolken door. En ook de boer gaat nergens meer naar toe.   J. Meulenbelt (1921-2011) uit: Plattegrond (1950) … [Lees meer...] overGedicht: J. Meulenbelt – Landelijke rust

RONDEEL De korte liefde en 't lange lijden, Het wordt een ding, dat men vergeet. Herdenkt men 't nog, dan zegt men: 'k weet, Het was destijds niet te vermijden. Benijdt men soms de niet-bevrijden Tot deze afwezigheid van leed? Toch, korte liefde en langer lijden, Het wordt een ding dat men vergeet. 's Verleden levens koud en heet Voelt men zich in den loop der … [Lees meer...] overGedicht: J.C. Bloem – Rondeel

Uit Aanmatigingen, een nieuwe bundel sonnetten van Jan Kuijper.   ALBUMBLAD VOOR DELPHINE LECOMPTE Wekelijkse wortel van marsepein, met aarzeling neem ik het mes ter hand om het gevoel te leren: het verstand is hier de baas, het doet maar even pijn, en het zal lekker lekker lekker zijn om te vertoeven in het wonderland van luxe en kalmte. En aan de andere … [Lees meer...] overGedicht: Jan Kuijper – Albumblad voor Delphine Lecompte

Uit de achtste bundel van Jacobus Bos.   ZWIJGEND LANDSCHAP Daar staat hij dan ergens midden in Frankrijk in de brandende zon waar Van Gogh zijn verstand verloor. De hemel een onmetelijk blauwe zee. Koren dat daar roerloos onder golft. Heerszuchtig boven dit alles de zon. En de kraaien. De kraaien. Stoer en luidruchtig als doden die uit hun graven zijn … [Lees meer...] overGedicht: Jacobus Bos – Zwijgend landschap

Dit gedicht mist de context van de rest van haar vliegstro, de nieuwe bundel van Peggy Verzett.   KLASSIEK GEDICHT lichtdruk fluitwerpen regelt, ochtend is avondschemer snavels open tegen licht afgestelde snavels bewegen ik beweeg de kamer in als een groet een tijd geleden ben ik in haar kamer geweest het leer van de bank komt tegemoet en neemt lamplicht … [Lees meer...] overGedicht: Peggy Verzett – Klassiek gedicht

HET BEZOEK Twee uren thuis zijn, rechtstaande spreken uit de wolk van een sigaret, haastig de hindrende stilten breken blindlings gehoorzamend aan het teken dat uit iederen hoek op mij let. De kat in de kamer zien, vogels horen tegen een achtergrond van wind, kinderen plotseling toebehoren in hun spel, in hun bouwspel verloren met mijn eigen handen van kind. … [Lees meer...] overGedicht: Anton van Wilderode – Het bezoek

MANESCHIJN Stijf blies de winden koud: - iets als een klacht, En onverspoosd geschrei rolde om mij heen; Of al 't gekerm der aerde in éen geween, Een lang geween tot God klom. - Het was nacht; De wolkgordijn schoof van het zuid naer 't noord, In woeste golving door 't oneindig voort; En, dwars door 't jachtend dundoek, dat 't orkaen Met breeden vleugel zweepte, scheen … [Lees meer...] overGedicht: Jan van Beers — Maneschijn

De beproefde snoeplust; Of Het goede Mietje. Mietje zag een' mand vol kersen, O! zoo rijp, zoo lagchend rood. Niemand ziet mij hier – sprak Mietje – 'k Neem – schoon moeder 't mij verbood – Stil, toch zes of zeven kersjes; Moeder merkt het zeker niet, MIETJE telde ook zeven kersen, Die zij, vol begeerte, ziet; Doch vol angst klopt haar het hartje; MIETJE voelt … [Lees meer...] overGedicht: Petronella Moens – De beproefde snoeplust

Uit Troika hier, troika daar, een bloemlezing uit liedteksten, gedichten en proza van Drs. P. ANK Eens kende ik een meisje, en haar voornaam luidde Ank Ze woonde heel geriefelijk, ze werkte op een bank Haar uiterlijk was goed verzorgd, haar silhouet was rank Haar tierenheid was goeder en haar moedigheid was lank Toen kwam ze in contact met de gewoontedrinker Hank Nu … [Lees meer...] overGedicht: Drs. P – Ank

Ik heb vannacht met Haleine geslapen. Ik ben de bijzit van mijn eigen vlees geweest. Ik heb onder een donkere maan naar een liefelijke blauwe lucht geslapen. Twee vogels hebben stro in mijn handen gelegd. … [Lees meer...] overGedicht: Jan Arends – Ik heb vannacht met Haleine geslapen

IK MISSE U Aan eenen afwezenden vriend Ik misse u waar ik henenvaar of waar ik henenkeer: den morgenstond, de dagen rond en de avonden nog meer! Wanneer alleen ik tranen ween 't zij droevig het zij blij, ik misse u, o ik misse u zoo, ik misse u neffens mij! Zoo mist, voorwaar, zijn wederpaar geen veugelken in 't net; zoo mist geen kind, hoe teer bemind, zijn' … [Lees meer...] overGedicht: Guido Gezelle – Ik misse u

'k Verzoek de zee, 'k verzoek geen aarde en hare vruchten dan als het donker zwerk vol donderend geruchten. 'k Verzoek geen ongeziene ruimte, noch den tijd dan, verre en vroom, gelijk een vrage in eeuwigheid. Maar 'k weet: ik schater aan de zee; ik ben de zegen der plassende akkers aan den daver van den regen. 'k Ben naauwelijks de blik die wemelt en die gaat; maar … [Lees meer...] overGedicht: Karel van de Woestijne – ‘k Verzoek de zee

LOF VAN DE PEKEHARING Een pekelharing blank, zwaarlijvig, dik en lank, die 't hoofd is afgeslogen*, de buik en rugg' meteen heel proper afgesneên, de vellen afgetogen*; het grom voor uit gedaan*, rauw of met vuur gebraên, dan geen ajuin* vergeten; en eer des avonds laat de zon te bedde gaat met honger opgegeten, … [Lees meer...] overGedicht: Jacob Westerbaen – Lof van de pekelharing

Nieuwe titels in de DBNL - van o.a. Cornelis de Bie. Hekel-dicht Op de Kinderen die hunnen Vader moeten onderhouden ONnutte wisselingh, eylaes het comt soo spade Het goedt te mangelen op sijn kinders ghenade, Met hop' van onder-houdt, en wel te sijn ghedient, Als t'op is, vyanden in plaets van kinders vindt, Het leven duert te lanck, men sou de uren tellen Tot aen … [Lees meer...] overGedicht: Cornelis de Bie – Hekel-dicht

• Willy Vandeweghe over McCrae's gedicht en over Lanoye's vertaling (+ origineel). IN VLAAMSE VELDEN In Vlaamse velden klappen rozen open Tussen witte kruisjes, rij op rij, Die onze plaats hier merken, wijl in ’t zwerk De leeuweriken fluitend werken, onverhoord Verstomd door het gebulder op de grond. Wij zijn de Doden. Zo–even leefden wij. Wij dronken dauw. De zon … [Lees meer...] overGedicht: John McCrae / Tom Lanoye – In Vlaamse velden

Marsman schrijft Achterberg. ZWERVER Dien avond kwam ik later dan gewoonlijk naar boven. In de huiskamer was licht zag ik door de gesloten deur. Een schicht van vreugde maakte terstond persoonlijk, al wat zich uit mij had ontsticht in stad en menigte. Ik stond koninklijk in het vernieuwde donker van den nacht, binnen mijzelve opgericht. ‘Ik heb op je gewacht’, … [Lees meer...] overGedicht: Gerrit Achterberg – Zwerver

Uit In uiterste staat, de nieuwe bundel van Frederik Lucien De Laere. HET VERBOND Getraind als het geheugen is, het netwerk Is de getrackte flashback, de herschikking van Jeugdbelevenissen, het kader waarin het karakter Zo goed als gevormd werd, en gelijk één Uit de duizend de blueprint Laat zien aan het publiek Tien geboden op het lijf geschreven Net als een … [Lees meer...] overGedicht: Frederik Lucien De Laere – Het verbond