Op het slagveld Door de kruitwolk en des slagvelds gruwlen,zoekend stapt de Non waar hulp en troost biên.Bloedig stort alom de krijgsman neder. Lijk een engel komt zij toegevlogen,knielt, verzorgt hem, biddend of met zoetewoorden hem vertroostend, helpt hem sterven… Ginter verre dondren de kanonnenspuigend. Stervend stort de maged neder -Ruiters stormen henen, lijken … [Lees meer...] overAlbrecht Rodenbach • Op het slagveld
Albrecht Rodenbach • Prologe ter Kollegieprijsdeeling te Iper
Prologe ter Kollegieprijsdeeling te Iper. Kleintjes in middeleeuwsche drachten zingen op oude wijze: In den goeden ouden tijd,zoo 't ons heden wier gezeid,zonden zij de jonge knapenbont gepint met schild en wapen,preusch lijk dertig, met fatsoenallerhande konde doen. Heden schoeit ons deze feest,zoo gij ziet, op ouden leest:zij, de groote, gaan met velenzingen en … [Lees meer...] overAlbrecht Rodenbach • Prologe ter Kollegieprijsdeeling te Iper
Albrecht Rodenbach • De laatste storm
De laatste storm Buldrend speelt de zee met 't oude vaartuig.Kalm, manhaftig kampt de grijze zeemanmet den storm. Maar splijtend te allen kantevreeslijk kraken de oude brooze wanden.Bleek en bevend staart alom de manschapnaar het krakend wantwerk en den zeeman.‘Sloepen af en vrouwen eerst!’ gebiedt hij.Wiegend wagglen sloepen in den storrem,angstig ijlt de manschap in de … [Lees meer...] overAlbrecht Rodenbach • De laatste storm
Jan Engelman • Voi che sapete
•• Jan Engelman (‘Voi che sapete’ betekent ‘jullie die weten’ — het is de titel van een aria van Mozart). Voi che sapete O gij die weet dat dieper in ’t azuureen hemel aanvangt die geen keel beroert,zing tòch, dit is het uitgeschreven uur:uw engel waakt, de koude demon loert. Twee vuren op het neevlen van den nacht– geen dubbelster, doch onberaamd verbond –getuigen … [Lees meer...] overJan Engelman • Voi che sapete
Maria Doolaeghe • Het Vlaemsche meisje
•• Nieuw in de DBNL: werk van o.a. Walschap, Rodenbach, Krol, Staring, Rodenko, Nijhoff, Van Duyse — en Maria Doolaeghe. Het Vlaemsche meisje (fragment) Een basterdbelg geeft my verdriet.Dat is de ware broeder niet,Die Frankryks aep wil wezen.Neen, ’k wil geen manDie enkel kanRomans en oop’raes lezen. Als zulk een knaep van liefde praet,Is ’t al gebabbel valsch en … [Lees meer...] overMaria Doolaeghe • Het Vlaemsche meisje
Paul Meeuws • Xylofoon
Uit Aanblik, de nieuwe bundel (recensie hier) van dichter en beeldend kunstenaar Paul Meeuws. Xylofoon In een veehal gedanst met een Poolse.Z'n beste pak had hij aan, waardoor hij erals een kerkganger uitzag.Dat kwam trouwens goed uit,want zij was nog katholiek. Ze dansten min of meer lopend en ze vertelde hemover Wojtyla, die paus die hem nog vaag bijstond.Een … [Lees meer...] overPaul Meeuws • Xylofoon
Niet P.C. Hooft • Lijckdicht op sijne huiskat
•• P.C. Hooft wordt in sommige bloemlezingen als auteur van dit (best wel ontroerende) sonnet vermeld, maar het is een pastiche – auteur onbekend – die voor het eerst is aangetroffen in de bloemlezing Over katten (van Clare Lennaert en Dolf Verroen) uit 1973. Wie er meer over weet mag het zeggen. Graag! Lijckdicht op sijne huiskat Begraef dees’ POES! Ghehact noch … [Lees meer...] overNiet P.C. Hooft • Lijckdicht op sijne huiskat
Jana Arns • Rooilijn
•• Twee gedichten uit Ten minste houdbaar tot, de nieuwe bundel (met ook foto’s) van Jana Arns. Rooilijn In de herfst rapen we bladwijzers,plaatsen ze tussen de verzwaarde dekensvan onze nachtelijke gesprekken. Er heerst lover’s block.Hoe lang schrijven we al geen zoen meer op elkanders rug,scheren de schapen zich weg, voor het tellen? We lepelen als koud … [Lees meer...] overJana Arns • Rooilijn
Lucebert • een hondeleven
een hondeleven een hond in zijn hokhij steekt zijn druipende snuit naar buitenen likt voorzichtig aan de kinderstoelaan de zonnige pop in het schitterende zand eens was hij een bange jammerende honddie erbarmelijk om zich heen snauwde en beetnaar de blinde fanaat die hem chicaneerdemet zijn hatelijk kom schavuit kom er eens uit nu stapt hij voorzichtig over de zonnige … [Lees meer...] overLucebert • een hondeleven
Rhijnvis Feith • Getrouwe Lindor!
Getrouwe Lindor! zou mijn hart u hier niet noemen,Of zou het rein gevoel dit dankbaar bloempje doemen?Gij volgde menigmaal mij op mijn eenzaam pad,Als ik in mijn gevolg slechts smart en kommer had,En alles om mij heên den vreugdelooze mijdde.Ik zag, ik merkte u niet - gij juichte aan mijne zijde.In mijne schaduw kende uw leven geen verdriet.Waar mij mijn noodlot voerde, uw oog … [Lees meer...] overRhijnvis Feith • Getrouwe Lindor!
A. Roland Holst • In herinnering aan de hond Ramses
In herinnering aan de hond Ramses Het is in huis zo stil gewordensinds Ramses weg is, en voorgoed.Waar bleven zijn warme wanorde,zijn blaf, zijn vrolijke overmoed,zijn sprongen, puur alleen uit groteblijdschap als hij mij komen zag,over mijn romp zijn sterke poten,zijn warme tong over mijn lach?Steeds moest ik mij weer stoer schrap zettenom niet door zijn wild blij … [Lees meer...] overA. Roland Holst • In herinnering aan de hond Ramses
Pieter Boskma • Dichter
Uit het gelijk van honderd tegelijk zingende bossen, de nieuwe bundel van Pieter Boskma. Dichter i.m. Remco Campert Een sprietje gras dat door een stoeprand breekt,ongezien vertrapt door velen, maar de enkelingleunt op zijn wandelstok voorover, ziet de wilde manen van verschoten kameradenrecht uit de oorlog langs de Seine … [Lees meer...] overPieter Boskma • Dichter
Pierre H. Dubois • Waan & Wintersche eenzaamheid
Waan 'k Heb al te lang in boeken en papierenwaar muf het oud verleden opengeurde,uit fraaie handschriften en uit verscheurdebladen die vergulde kapitalen sieren, mijzelf bedrogen. Want er is geen leven,zoo weet ik nu, in wat wordt neergeschreven,daar is alleen wat zelfbedrog en strijd,illusies, eigenwaan en ijdelheid. Daarom heb ik een blonde vrouw genomen,'k weet niet … [Lees meer...] overPierre H. Dubois • Waan & Wintersche eenzaamheid
Trudy Dijkshoorn • Duikvlucht
Uit Fijnstof van Trudy Dijkshoorn. Duikvlucht Vanaf het water lijkt het stoutmoedig en sierlijk en zo gepieptfluitje van een cent, kwestie van lef en dolfijnenvleugels.Bij elke tree groeit de hoogmoed, groeit de diepte. Voor je het weet sta je op het wiebeligste puntje van de duikplanktussen het luidkeelsgekwetter onder de spanten van het zwembadplafond.De weg … [Lees meer...] overTrudy Dijkshoorn • Duikvlucht
Guido Gezelle • Een deugdelijk jaar
Een deugdelijk jaar lk wensche u een jaar, dat zachte als zijde is;ik wensche u een jaar, dat blank en blijde is;ik wensche u een jaar, dat ver van krank is,een deugdelijk jaar zoo breed als ’t lang is;ik wensche u een jaar, dat, als ’t voorbij is, een zalig jaar voor u en mij is;ik wensche u een jaar, zoo Gods gebod is,dat in en dat … [Lees meer...] overGuido Gezelle • Een deugdelijk jaar
Rhijnvis Feith • Nieuwjaars-lied
Nieuwjaars-Lied Uuren, dagen, maanden, jaren,Vliegen als een schaduw heên.Ach! wij vinden, waar wij staren,Niets bestendigs hier beneên!Op den weg, dien wij betreden,Staat geen voetstap, die beklijft:Al het heden wordt voorleden,Schoon 't ons toegerekend blijft! Voorgeslachten kwijnden henen,En wij bloeijen op hun graf;Ras zal 't nakroost ons beweenen.'t Menschdom valt … [Lees meer...] overRhijnvis Feith • Nieuwjaars-lied
Maurice Gilliams • Winterkust
Winterkust Maria, langs het strand, roept naar het kinddat wij niet meer verwachten dan in dromen.Het antwoord, dat wij in ons lichaam horen,geheugt ons moeder's roepen naar haar kind. De meeuwen zijn alleen, met honderd samen,als niet een kleine meeuw naar aas verlangt.En het gehoon der meeuwen in ons hartneemt wraak als wij van 't leven léven vragen. Niets hoort ons … [Lees meer...] overMaurice Gilliams • Winterkust
Maurice Gilliams • December-elegie
December-elegie Hier woont een bruid. De stallen staan vol paarden.De wintermaan beschijnt door ’t vensterglas,verschuivend langs een roerloos vlak van angst,de teil met bloedmoer van geslachte hazen. En stoel aan stoel en kast aan kast der vaderenbeluistren ’t kraken van de zorgentrapwaarlangs zij klommen, lijdzaam overlast,naar nesten van vergetelheid op … [Lees meer...] overMaurice Gilliams • December-elegie
Hendrik de Vries • Spelende heeft zij de oever gevonden
Spelende heeft zij de oever gevonden,Heeft van haar lokken 't lint losgewonden,Heeft eerst haar kleed en toen haar vaag-strelendeSluier van rag angstig uitgetogen;Hoorde alleen de stilte zoemen,Maar voelde, hoe dwars door 't gordijn van bloemenDuizenden ogen haar schoonheid schonden. •• Lief en vriendelijk toch van zon en maan,Overal met ons mee te gaan,En dat bij deze … [Lees meer...] overHendrik de Vries • Spelende heeft zij de oever gevonden
Kine Brettschreider • Ter helle
•• Uit Trekpoptt, de debuutbundel van Kine Brettschreider, met gedichten (met voetnoten) over het personage Ig. Ter helle Ig heeft de moed van P. nietvingers schampen toetsenvoelen een canyon durftt Ig de foute noten niethersteltt Ig de spaties niethadt Ig de goudenregen niet aangeraaktklomt Ig niet over muurtjeszegtt Ig niet U tegen mensen ouder dan Ig (17) Ig … [Lees meer...] overKine Brettschreider • Ter helle
Pierre Kemp • 3 gedichten
• Website: Pierrekemp.nl Avondstemming Het is een avond zo zonder iets.Alles is er wel maar verrilt naar een niets.Het spel van de kinderen klinkt als van achter glas,of het al niet meer waswaar het is. •• Wit paard Ik ben bedroefd.Dit paard is mij niet wit genoeg.Alsof mijn zin alleen behoefteen héél wit paard en al zo vroegen ik dit dier geen onrecht doe,wijl … [Lees meer...] overPierre Kemp • 3 gedichten
Gerrit Achterberg • Kerstmis
Kerstmis Klokken haalden mij uit de slaap vandaan:Kerstmis over den Haag om middernacht.Hij, die ik dagelijks te wezen dacht,trok uit mij weg en kwam alleen te staan. Ik keek tegen mijn eigen leven aan,alsof een ander het had doorgebracht.Een lege helderheid betrok de wachttussen mij en het opgeschoven raam. De stad verstomde. Mijn verbeelding gingover de torens heen … [Lees meer...] overGerrit Achterberg • Kerstmis
Kees Stip • Het Kerstkribje
Het Kerstkribje De vlammen stonden bevend en bedeesdte branden in de kerstboom, en daarondereerbiedig aangetreden om het wonderde ezel en de os, het brave beest. En Jozef ook, misschien het allermeestverwonderd over wat er met en zonderhem was gebeurd, maar blozender, haast blonderen blijer dan hij ooit nog was geweest. Maria in Mariablauw en wit,de wijzen uit het … [Lees meer...] overKees Stip • Het Kerstkribje
Ed. Hoornik • Het kerstmaal
Het kerstmaal De vader sloeg een kruis en zegende de spijs.Zijn blik werd donker, of een ver verhaalhem nieuw beroerde, een lang-vergeten wijshem weer beving. Wij aten diep bevreemd het maalin geur van zware wijn en licht van kaarsen,dat over dennegroen en witte handen scheen,en hoorden telkens weer hoe in de paarseavond de voetstap van een kind kwam en verdween. Ed. … [Lees meer...] overEd. Hoornik • Het kerstmaal
Gerard Kornelis van het Reve • Gezicht op kerstmis
Gezicht op kerstmis Herfstnevels. De nutteloze geilheid der namiddagenDe getuchtigde kapper. De geknielde pianist.Een opbeurend woord hier, een kwinkslag daar,zo gaat het tenslotte, het leven stelt zijn eisen,En, tussen twee invallen van de politie, de dichterOf schrijver, of allebei, of geen van beide, S.V.,Die mij verzoekt, hem te vereeuwigen in een geschrift. Ik wil … [Lees meer...] overGerard Kornelis van het Reve • Gezicht op kerstmis
