wees op mijn hand, doorwandeld goed alsuw suizeling huivert van zichzelf en deontvolking wijkt tot in de instincten hoe golft uw bodem als de huid op hethart des lichaams dat zijn kloppingboort tot in de grotten hun angsten en de drenkplaatsen en uitspanningen hunnotie verdringend en aanklampendhun opluchting, vrezend hun overmoed — ver uit het midden van de wegen en … [Lees meer...] overGedicht: Kees Ouwens • wees op mijn hand

Uit Jouw zwaartekracht mijn veer, de nieuwe bundel van Tom Van de Voorde. Een kwestie van uitdrukking Op het punt iets te zeggenvraag je me waaromik niets zeg Ik vermijdde vergelijkende trapen doe ietsmet mijn eerste zin Je zwijgtwanneer me ontgaatwat eerder is gezegd Het duurt langvoor de dag weer lijktop de vorige Tom Van de Voorde (1974)uit: Jouw … [Lees meer...] overGedicht: Tom Van de Voorde • Een kwestie van uitdrukking

In diepe genotsvoldaanheid In diepe genotsvoldaanheidoverschouw ik uw blonde naaktheid:inwendig straalt de gloed van uw bloed;mijn mond raakt uw schouder: de huid is honigzoet. Want achter u sta ik, tegen u aan,van stille na-betrachting aangedaan:onder uw oksels, mijn handen dorst ikte strijken onder 't malsche wicht uwer borsten. Diep in hun weelde trillen ze nog,lijk … [Lees meer...] overGedicht: Fernand Toussaint van Boelaere • In diepe genotsvoldaanheid

      - La maja desnuda 'k Heb u ontkleed, en naakt zijt gij gerezenals, in 't eerstë ochtenduur, een roos's nachts op den struik ontbloeid.Met, van den paarlemoeren nagel van uw voettot de donkre kroon van uw haarboshonigzoete glanzingen van goud;met het zachte palmhout van uw schouders,de ronde tepels - vogel-aas! - der zoete borsten;uw lenden, die in ruime welving … [Lees meer...] overGedicht: Fernand Toussaint van Boelaere • ‘k Heb u ontkleed

Een oudt liedeken Tsagh eens een cnape stervensgeerneen valsche, vreede, boose deern. Sei totten cnape: "hael mi terstontdin moeders herte voor minen hont". Hi ging en sloech sin moeder dooten vluchtte mettet herte root. Mer twyl hi loopt, stuict oppen steenen valt, - dat erme hert meteen. Al botsen op de harde baen,vingh plots dat herte te spreken aen. Al … [Lees meer...] overGedicht: Victor dela Montagne • Een oudt liedeken

Oud liedje in een roze zeepbelin een blauwe zeepbel- meisje wat zijn je wangen rozemeisje wat zijn je ogen blauw -staat een broze roos te blozenstaat een blauwe star te starenwaar de star bleef stille staan als de … [Lees meer...] overGedicht: Gaston Burssens • Oud liedje

Oud liedje Uit lieven groeit groot lijdeneen lijden zonder end,maar voor den ingewijde,hij die de liefde kent,wordt wonder elke smerteen zalig elke pijnzoolang het eene herteaan ’t andre maar mag zijn. ••• Verlaten, verlaten,verlaten, o kind,moet ieder op aardewat meest hij bemint…Wat meest hij beminten wat adem hem zij.Verlaten, verlaten…o God, sta ons bij… Agatha … [Lees meer...] overGedicht: Agatha Seger • Oud liedje

Café Waar, vlam-rood, rozen in de rooie zalenBloeien in kronen en 't goud rommedomt,In spiegel-wanden duizendvoud weêrómt,Komen we, nachtvolk, op het licht aandwalen.Dan in geroes van vele vale talen,In spraak-gewar dat Babylonisch gromt,We hurken om tafels, naar elkaâr gekromd,Als om een vuur, doende ónze buit-verhalen.Daar zitten we onder zuilen als in dag,Stoer lijf bij … [Lees meer...] overGedicht: Jac. van Looy • Café

Heb mij lief, gelijk ik ben. Ik zou tot al mijn vrienden willen gaan– Ook wel tot hen, die niet mijn vrienden zijn –En vragen: Heb mij lief, gelijk ik benEn stel aan mij geen eischen. Zie, ik kanNiet onderhoudend praten, niet gevatOf geestig zijn, en niet vertrouwelijkVertellen van mij zelf of van mijn ziel….Wat zouden we ons vermoeien voor elkaar? Laat mij maar zwijgend … [Lees meer...] overGedicht: Jacqueline van der Waals • Heb mij lief, gelijk ik ben

Uit Guillaume, de nieuwe bundel van Kreek Daey Ouwens, over haar verstandelijk gehandicapte broer: “Guillaume is anders. Of beter, Guillaume is bijzonder. Hij beantwoordt misschien niet aan de hoge verwachtingen van zijn vader, maar in het leven van menig ander is Guillaume een baken van inspiratie.” Interview. Dit is zoiets als windZuurstof op wieltjesGuillaume midden in … [Lees meer...] overGedicht: Kreek Daey Ouwens • Dit is zoiets als wind

De strijdbare dichter Albrecht Rodenbach overleed op jonge leeftijd aan een longziekte. Dit is een van de laatste gedichten die hij schreef. Macte Animo* Ik moet er niet van weten, van die zuidsche vrouwenzielen,die, voelend het noodlottig leed hun longeren vernielen,te midden het ontbladeren van de boomen kneuteren gaandat ’t jammer is van hen en van hun lief en van de … [Lees meer...] overGedicht: Albrecht Rodenbach • Macte Animo

Uit Afscheid. Gedicht uit de tijd van het virus, de nieuwe bundel van Cees Nooteboom. Hoor de muziek maar de woorden niet,dansbeweging, maar met niemand erbij.Gedicht, maar zonder een lezer.Tijd, maar zonder de cijfers. Hoeveel raadsels kun je verdragen?De vriend die stierf maar niet meer kon praten,de andere vriend die in zijn laatste bedeen cirkel tekende met zijn … [Lees meer...] overGedicht: Cees Nooteboom • Hoor de muziek maar de woorden niet

Vroege herfst Het lijkt geluid dat nooit afwezig was:de beurtval van de peren in het gras.De wind haalt nog maar adem, maar die zuchtvoorspelt de gang van kan niet op naar sober.'s Ochtends nog september, 's avonds diep oktobertrekt in augustus al het najaar door de lucht. Of 't blad nu is verzameld aan de voetof zich als dichte kroon verheft, voorgoedblijven de takken … [Lees meer...] overGedicht: Fred Portegies Zwart • Vroege herfst

Een out liedeken Het quamen drie ruyters geloopen.So verre int duytsche lantMet netten ende met knoopen, ja knoopen!Het waren die beste die men vant. Si quamen voor eender waerdinnen huys,Al daer men tapt den wijn:'Waerdinne, wi droncken so gaerne, ja gaerne!Wi hebben gheen gheldekijn.' 'Waer op soude ick u borghen?Ghi comt uyt vreemde landen,U cleederkens die zijn … [Lees meer...] overGedicht: anoniem • Een out liedeken

IV Het was. Achter de verdere ramenrijst morgenlicht, over je oogledenbeginnen de vingers van de dag vredete strelen. Je knijpt je wimpers samen, weert af; geen eerste licht is zuiverals de gloed die je schoot behoedenwil: wonder dat brandend uitbloedenzal naar oerdiepten waarvan ik huiver. Licht van bergtoppen, sneeuwlicht, ijleverrukking van boven ademgrens … [Lees meer...] overGedicht: Gabriël Smit • Omschrijving van de liefste

Uit Berichten van het front, de nieuwe bundel van Anna Enquist (plus interview). Aanzegging Verbeelding, oefening. Ook op het eindtraject.Een gladgeschoren Pythia kijkt op zijn schermen geeft je nog een maand of twee. je kan hemnauwelijks verstaan want in je oren bruist een zee.Je grijpt naar je agenda, schrijft het bijna op.Je durft niet op te staan. Zul je hem wurgen … [Lees meer...] overGedicht: Anna Enquist • Aanzegging

In Ik verlang en sta in brand is poëzie van acht vrouwen uit de Oudheid door Mieke de Vos verzameld, vertaald en toegelicht, van Sapfo tot Sulpicia. En Nossis. Niets is zoeter dan Eros. Alle andere zegeningenzijn minder, zelfs honing spuug ik uit.Dit zegt Nossis: wie niet bemind werd door Afroditeweet niets van haar bloemen, haar rozen. * Vereerde Hera, vaak kom je … [Lees meer...] overGedicht: Nossis • gedichten

De Brug Zij grondden in de woeste stroom hun brug.Maar dat er vrede en sterkte in 't steen zou wonen:‘Wiens liefste 't eerst hier komt, metsel haar in!’ De zon brandde 't gebergt op flank en rugToen zingend kwam wie haar gemaal zou loonenMet voorraadvolle korf en kroes van tin. Zij hieven haar - zijn armen hingen slap -,Zij stelden haar in 't ruim, met voordacht … [Lees meer...] overGedicht: Albert Verwey • De brug