Clos Lamarzelle Clos Lamarzelle dat is een huis, een groot landhuis langs de Brusselse baan, niet ver van de brouwerij 'De Spanuit', die elke goede drinker weet staan. In dit landhuis wonen wijnhandelaars, maar daarvan is geen spraak in dit lied, want wijn brengt het hoofd maar in de wind, zowel als 't bier dat je binnengiet; maar in dat huis woonde ook een … [Lees meer...] overGedicht: Bert Decorte • Clos Lamarzelle

H.W.J.M. Keuls ontving in 1961 de P.C. Hooftprijs voor zijn ernstige en grotendeels zwaarmoedige oeuvre, maar is sindsdien vrijwel vergeten. Adieu mijn lief, wij moeten scheiden, Wij hebben zeer elkaar bemind, Wij waren trouw en goed gezind; Wat kwam er dan tussen ons beiden? Een schaduw, die zich uit ging breiden En langs het raam een vreemde wind; Adieu mijn lief, … [Lees meer...] overGedicht: H.W.J.M. Keuls • twee rondelen

Gedichten van Gerrit Smallegange – een pseudoniem van uitgever Geert van Oorschot. Meer over diens poëzie-opvattingen hier. Brief Ik vraag u niet uw lot met mij te delen, een ieders eenzaamheid: dat is wel uitgemaakt, ik koos u uit onder de al te velen, en kan u nauwelijks nog lang verhelen hoe zeer mijn heimwee naar het alleen zijn haakt. Hoe lang lijkt alles nu … [Lees meer...] overGedicht: Gerrit Smallegange • Brief & Voorjaar

Sondagh. Is 't Sabbath-dagh, mijn Ziel, of Sondagh? geen van tween. De Sabbath is voorby met zijne dienstbaerheden: En de Son die ick sie scheen gisteren als heden. Maer, die ick niet en sie en schijnt niet soo se scheen. Son, die ick niet en sie als door mijn' sonden heen. Soon Gods, die desen dagh het aerdrijck weer betreedden, Fier als een Bruydegom ter loop-baen … [Lees meer...] overGedicht: Constantijn Huygens • Sondagh

Rood I De menschen zien het niet, hoe ik blijf staan voor een bijzonder rood. Ik kan er niet vandaan. Het wordt al grooter naar ik het bekijk. Het wordt al dieper naar ik meer wijk. Rood, waarom zijt gij geen wezen, niet vrouw, noch man, maar dat ik toch mijn bleeke handen geven kan? … [Lees meer...] overGedicht: Pierre Kemp • Rood I & Rood II

Immortellen XLIX Wel menigmaal zei de melkboer Des morgens tot haar meid: ‘De stoep is weer nat.’ Och, hij wist niet, Dat er 's nachts op die stoep was geschreid. Nu, dat hij en de meid het niet wisten, Dat was minder; - maar dat zij Er hoegenaamd niets van vermoedde, Dat was wel hard voor mij. … [Lees meer...] overGedicht: Piet Paaltjens • drie immortellen

Nieuw in de dbnl: werk van Bob de Uyl, Jacq Firmin Vogelaar, Herman Gorter en FelixTimmermans. En ook twee bundels van Pierre Kemp; de twee blauwe gedichten hieronder zijn afkomstig uit Engelse verfdoos. Light Blue Over blauwe ogen strijken, tot de avond lijkt zo wijd, in twee amandele lampen kijken, zoekend het verouderde: eeuwigheid. Zo de blonde haren … [Lees meer...] overGedicht: Pierre Kemp • twee blauwe gedichten

•• In 2014 kende de Turing-wedstrijd twee winnaars – Ruth Lasters en Laurens Hoevenaren –  omdat de jury het niet eens kon worden over wie van de twee de eerste prijs verdiende. Het zijn twee gedichten die wat lastig te vergelijken zijn, maar als u wél een voorkeur heeft, laat die dan weten via eon@planet.nl, en wie weet krijgt de Turing-wedstrijd van 2014 dan toch nog een … [Lees meer...] overGedicht: Ruth Lasters & Laurens Hoevenaren

Herfstschemering .... ces calmes retraites qui sont comme les antichambres de la mort... Albert Samain. De schemeravond brengt in alle dingen En om de zwijgzaam-late menschen heen Een parelgrijs, geluidenloos geween, Het is een avond dat geen voog'len zingen; Het is een avond dat geen voog'len kweelen; Daar is geen vreugdigheid ter wereld meer En ieder peinst op 't … [Lees meer...] overGedicht: Jan Greshoff • Herfstschemering

Vorige week tien jaar geleden overleed Ankie Peypers, die nooit de waardering kreeg die ze verdiende. Meer van haar hier. Verontschuldiging Ik heb geen hart; het is een vogelnest. Het is gemaakt van mossen, pluis en veren en de aorta is met schors begroeid. Mijn vreugde, in het voorjaar, was geen liefde maar een uitbundig, overmatig tjilpen van jonge vogels. … [Lees meer...] overGedicht: Ankie Peypers • Verontschuldiging

Ik weet wel, dat ik trotsch ben. Ach ik zal Altijd hoogmoedig zijn; ook, waar ik graag Mijn schuld belijdende, vergeving vraag Voor menschen. Ook, wanneer ik nederval In schuldbesef, mij bitterder dan gal, En God mijn onmacht en de bittre plaag Van eigen schuld en eigen zwakheid klaag - Ook dan ben ik hoogmoedig, dan vooral. … [Lees meer...] overGedicht: Jacqueline van der Waals • Ik weet wel, dat ik trotsch ben

Liefdesliedje Mijn liefste, waar we beiden zijn, Daar zijn we met ons bei, Al de andre menschen, die er zijn, Ze zijn er niet voor mij. Ze lachen wel en praten wat, Ze komen wel en gaan, Maar doen ze iets of laten dat, Het komt er niets op aan. … [Lees meer...] overGedicht: Jacqueline van der Waals • Liefdesliedje

Tweespraak in de herfst Omhooggerezen uit de grond der tranen zien wij dit land, gelijk ons eigen peinzen. – ‘In bruine hoeven midden blauwe weiden slapen de mensen met hun vee vergaderd.’ Wij schrijden door de nacht, gehuld in nevels, om met de maan onzichtbaar te vergrijzen. – ‘Het water rilt van ver-gehoorde treinen, het gras geurt killer van vertreden netels.’ … [Lees meer...] overGedicht: Maurice Gilliams • Tweespraak in de herfst

Klinkdicht Te denken dat in ’t eind myn staat eens zal verkeeren, En dat ik eindelyk eens zal gelukkig zyn, Te hoopen dat in ’t eind een heldre zonneschyn, De nacht van myn verdriet eens uit myn ziel zal weeren. Te zien dat in myn beurs de duiten wat vermeeren, En dat ik daaglyks win dukaten by ’t dozyn; Te hebben kelders vol van Fransche en Rinsche wyn, Om, als 't … [Lees meer...] overGedicht: Willem van Focquenbroch • Klinkdicht

Scheutige Jorden Jorden reysde naer Amsterdam te mart Met een stijve beurs, en een moedich hart, Om alle kostelijckheyt te koopen; Daer ginck hy alle winckels deur-loopen Hy dede langen silvere lampetten, Vergulde schroeven, goude braseletten; Groote diamanten van veel caraten Die keurde hy nauw voor deur op de straten; Hy proefde ringen, of s’ hem oock pasten, Hy … [Lees meer...] overGedicht: Simon van Beaumont • Scheutige Jorden

Afgelopen zaterdag was het Hans Warrens verjaardag. Het gedicht van vandaag schreef hij in 1956, voorafgaand aan een bezoek van een jonge dichter die later een beroemde dichter zou worden. Lees hier wie dat was. Voor een jonge dichter Aardige brieven, verzen met ‘iets’, een telefoontje, en nu je naar me toe komt fietsen schenk ik je gespannen kuiten, ogen vol zeelicht … [Lees meer...] overGedicht: Hans Warren • Voor een jonge dichter

Herfstrood In rouwzwart groen een vroolijk vlekje rood: Een blozend dak, een gladiolusvlam, Een rozige appel of een hanekam, Zal dat mij troosten over zomerdood? O tragisch traag laat vallen van den stam Scharlaken bladen in de bruine sloot De wilde wingerd, of in gulpen vloot Zijn bloed, gelaten najaars-offerlam. Een huivrende angst bevangt me en jaagt mij … [Lees meer...] overGedicht: Hélène Swarth • Herfstrood