• Uit Leesjongen, de onlangs verschenen verzamelde gedichten (met cd met voorgelezen gedichten) van Wiel Kusters. Verstervend huis Geen water, geen licht meer, geen kachel die brandt, geen mens die gaande verbanden sticht tussen de leeg gehaalde kamers, de brievenbus ontruimt en zich iets anders herinnert dan dat het geheugen doven wil nu het zo dodelijk verlangt … [Lees meer...] overGedicht: Wiel Kusters – Verstervend huis
Gedicht
Gedicht: Maria Tesselschade Roemers Visscher – Wilde zangster
• Tot 29 oktober: tentoonstelling over Maria Tesselschade Roemers Visscher. Wilde zangster Prijst vrij de nachtegaal, Als hij u menigmaal Verlust, en schatert uit: Een zingend vedertje en een gewiekt geluid, Wiens kwinkeleren zoet De oren luisteren doet Gauw, na het tiereliertje Der vlugge luchtigheid, van 't olijk vrolijk diertje. Wiens tjilpend schril … [Lees meer...] overGedicht: Maria Tesselschade Roemers Visscher – Wilde zangster
Gedicht: Peggy Verzett – Ik ben het gras en lig in de zon
• Peggy Verzett is een van de dichters in het allerlaatste nummer van Tortuca. Ik ben het gras en lig in de zon en sta op het punt om een zonsopgang op te slaan onder 4 tiktakpoten (zo’n kwartet) kniel als niemand ziet lig ik op het geduld van een anoniem kanaal hoe m’n liggende duur lijkt uitgestald maar drijft in niets, geen onderwerpen, in te vullen water zo … [Lees meer...] overGedicht: Peggy Verzett – Ik ben het gras en lig in de zon
Gedicht: Jacob Israël de Haan – Kwatrijnen
Jeruzalem. De stem van Jeruzalem: door de dagen Roept Jeruzalem, door den donkren nacht. Als Moeder troost, wanneer haar zonen klagen, Zóó troost die Stad der Steden onze klacht. Londen. Maar de stem van Londen. In u verloren Valt elke schoone stem. Eén wild geweld. Boven de lucht, onder den weg, de sporen Waarlangs het leven naar den afgrond snelt. … [Lees meer...] overGedicht: Jacob Israël de Haan – Kwatrijnen
Gedicht: Maurits Mok – Kwatrijnen
Kwatrijnen Geen meening heb ik en niets houdt mij vast, mijzelf vertrouw ik niet en op den tast ga ik de uren door - er is geen weten, geen aflaten; de wereld is een last. De woorden loopen toonloos uit mijn mond, de uren gaan den etmaal altijd rond, er wordt geleefd, gestreden en gestorven; geen die hierin een richt- en steunpunt vond. … [Lees meer...] overGedicht: Maurits Mok – Kwatrijnen
Gedicht: Han G. Hoekstra – Kwatrijnen
Kwatrijnen Zoolang de oorlog, dwars door zijn alarmen, Gedoogt dat wij ons aan elkander warmen, Zal ik het leven niet verbeteren, Vanavond wil ik slapen in uw armen. * Ik zie mijn hand, zij zal mij eens begeven. Ik zie het zonlicht op het water beven. Ik hoor de stem, die mij het liefste is. Ik schrijf: een snel, smal randschrift op het leven. * … [Lees meer...] overGedicht: Han G. Hoekstra – Kwatrijnen
Gedicht: Antony Kok – De fabriek
• Vandaag 101 jaar geleden: de geboorte van Dada. DE FABRIEK Zzzz wiep tikke klets tikke klets tikke tikke klets tikke klets tikke klets HET WIEL De Ziel Zwart Grijs Blaauw Zzzz wiep … [Lees meer...] overGedicht: Antony Kok – De fabriek
Gedicht: Mark van Tongele – Wat een mens bezielen kan!
• Uit De loeiende tier, de nieuwe bundel van Mark van Tongele. Wat een mens bezielen kan! Neem een absorberend, sterk ogenblik en dompel het onder ïn je bewustzijn. Laat het uitlekken. En bedruppel het nog natte moment met blauwe zin. Blauw geeft de mens een idee van het oneindige. Als de vlekken droog zijn, doe hetzelfde met gele zin. Het zuivere geel is de lichtste van … [Lees meer...] overGedicht: Mark van Tongele – Wat een mens bezielen kan!
Gedicht: Rutger Kopland – Wat is geluk
• Lieke Marsman over de allervroegste schrijfsels van Rutger Kopland: “Maar weinigen weten bijvoorbeeld dat Rudi ooit lid was van een berucht genootschap, de Apensioux genaamd (wachtwoord: Vang den mustang), een club die samenkwam bij een zekere Grote Eik en die zorgvuldig bijhield wat men van plan was. Zoals het een club betaamt, was er een reglement: Art. 1: Wie de club … [Lees meer...] overGedicht: Rutger Kopland – Wat is geluk
Gedicht: J. Slauerhoff – Kon ik eenmaal toch jouw dans weergeven
• Slauerhoff was vijf jaar getrouwd getrouwd met danseres Darja Collin. Kon ik eenmaal toch jouw dans weergeven In een van het woord bevrijd gedicht, Eenmaal even vrij en lenig zweven Als jij in de lucht en in het licht Met je lichaam doet, dat toch niet even Los van de aarde is als wat ik dicht, Zich met moeite van den grond opricht, Zwaarder dan mijn geest, en … [Lees meer...] overGedicht: J. Slauerhoff – Kon ik eenmaal toch jouw dans weergeven
Gedicht: Ida Gerhardt – Eerste avond op Northrock
• "Jarenlang reisden de twee schrijfsters [Ida Gerhardt en Maria van der Zeyde] in de schoolvakanties naar Ierland, waar ze verbleven in een 'onbeschrijflijk prachtig gelegen, eenzaam, onbewoond huis'." Eerste avond op Northrock Ik die hier eindelijk te schrijven zit ’t was vijf uur varens van de overkant – ben weer gewend. Want nauwelijks geland liep ik vijf mijlen … [Lees meer...] overGedicht: Ida Gerhardt – Eerste avond op Northrock
Gedicht: Maurits Mok – De wereld in
• 'De wereld in' is het eerste gedicht uit Dwars door de zomer, waarin Maurits Mok in dichtvorm verslag doet van een gezinsvakantie. De wereld in Boven ons spreidde de dag zijn armen van wind en zon. De kinderen begonnen te trippelvoeten op het licht. Mijn vrouw liep tussen huis en ruimte heen en weer met stoffelijke zwarigheden. En ik liep vol ongeschreven … [Lees meer...] overGedicht: Maurits Mok – De wereld in
Gedicht: Arnold Houbraken – Het zwyn
Het zwyn. 't Is schandelyk te melden. Was 't niet genoeg, der Heidnen drinkgelagen, En dronkenschap in 's weerelds duistren tyd Te volgen? wort dit quaat in deze dagen, Van 't volk gepleegt, dat Christus naam belyd? Helaas! wie kan 't verbloemen of verschoonen, Hoe veelen zich in 't nutten van den wyn, Tot hun bederf, niet minder gulzig toonen, Dan dit gepropte en … [Lees meer...] overGedicht: Arnold Houbraken – Het zwyn
Gedicht: Hans Plomp – Het beest is los! & voor Grazyna
• Pas verschenen: Dit is de beste aller tijden, “een ruime keuze uit het poëtische oeuvre van Hans Plomp”. Het beest is los! Het beest is los! Ik heb het nog niet gezien, doodsangst ritselt door het bos. Het beest is los! Het beest is los! Vader, moeder, roep uw goden wek uw doden, want oeroude hersenschimmen willen bij ons binnenklimmen. Het beest is … [Lees meer...] overGedicht: Hans Plomp – Het beest is los! & voor Grazyna
Gedicht: Wim Gijsen – Mijn vader nam mij mee
Mijn vader nam mij mee Mijn vader nam mij mee, hij zei je zult het niet herkennen er staan nu flats en overal zijn kinderen. Hij wees me met zijn hand en ja het was het weiland waar ik vroeger speelde dezelfde benige lucht met vogels maar tussen het gras waren nu huizen gegroeid de bodem was onleesbaar. Vader, zei ik, zou ik nog vindbaar zijn onder deze … [Lees meer...] overGedicht: Wim Gijsen – Mijn vader nam mij mee
Gedicht: Hendrik van Teylingen – Continental stars & Exit testudo graeca
Continental stars Een kleine kist van spaanplaat is dhol, Een leeg schaakdoosje is tabla: Gena & Chhot gaan er met hun vier handen En twintig vingers zwaar tegenaan. Er vallen klappen die de de wanden Uithollen: de Ganges breekt zich baan Door de flat. Stort van de veranda En de Bijlmermeer loopt bruisend vol. * Exit testudo graeca Eind mei werd … [Lees meer...] overGedicht: Hendrik van Teylingen – Continental stars & Exit testudo graeca
gedicht: Harry Scholten – Een zakdoek in de oceaan
Een zakdoek in de oceaan tijdens het stillezen een snikhete zomerdag 1948 stapte hij opeens de bank uit liep naar voren naar de wereldkaart doopte zijn zakdoek in de oceaan depte daarmee aandachtig het voorhoofd liep bedaard terug naar zijn plaats en las toen zichtbaar verfrist verder Harry Scholten (1936-1987) uit: Een zakdoek in de oceaan (1973) … [Lees meer...] overgedicht: Harry Scholten – Een zakdoek in de oceaan
Eierkoken
Door Marc van Oostendorp Ik kook in dit zondagochtendminicollege een eitje volgens het bijna 200 jaar oude recept van Willem Bilderdijk. (Bekijk deze video op YouTube.) … [Lees meer...] overEierkoken
Gedicht: Harry Scholten – Leerdicht voor J.P. Guépin
• Harry Scholten schreef onderstaand gedicht (in 1975) naar aanleiding van 'De Leidse fles in tien sonnetten' van J.P. Guépin, “een poging tot hekeling van het Leidse universiteitsklimaat”. Leerdicht voor J.P. Guépin n.a.v. zijn Leidse Sleuteltjes in Maatstaf, februari 1975 Als schrijven is: woorden onder iets brengen, onder poezie bijvoorbeeld, veel dichters gaan er … [Lees meer...] overGedicht: Harry Scholten – Leerdicht voor J.P. Guépin
Gedicht: Hugo Claus – De regenkoning
• Zeven overwegingen bij een brief van Hugo Claus. De regenkoning De regenkoning sprak (en gelovig waren mijn oren): ‘Hier heb ik de vrouw: gevlamde anus, Borstknop en navelachtige nachtschade, Daar kan geen sterveling tegen.’ Toen brak Het rijk der onderhuid aan splinters. Regeerde deze Ram uitbundig en verrukt? Niet vragen. Luister niet. Het verhaal … [Lees meer...] overGedicht: Hugo Claus – De regenkoning
Gedicht: Benno Barnard – Pianoforte
• Uit Het trouwservies, de dit najaar te verschijnen nieuwe bundel van Benno Barnard. Pianoforte Ziet u dat Europese meubelstuk bij uitstek, walnoot, kandelaars, gebouwd door Stephan Hain in Krefeld voor de in statisch wilhelminisch zonlicht badende salon van een morsdode dame in een allang verteerde japon? Ik schrijf omstreeks 1910 en terstond zie ik zo’n … [Lees meer...] overGedicht: Benno Barnard – Pianoforte
Gedicht: Henriette Roland Holst – Over onderlinge vervreemding en verlatenheid
Over onderlinge vervreemding en verlatenheid Soms zitten menschen met een glad gezicht bij tweeën of bij drieën: hun gedragen is flauwtjes, en de harten die ze dragen in ’t bekennen van hun oogen, zijn dicht. En de vlammen van hun stem die bij vlagen uitbreke’ en make’ ondere donkers licht en de gebaren die, – als kand’laars schragen brandende kaarsen, dragen ’t … [Lees meer...] overGedicht: Henriette Roland Holst – Over onderlinge vervreemding en verlatenheid
Gedicht: Hester Knibbe – Op een nacht had ik heel lange witte wimpers en haar
• Uit As, vuur, de nieuwe bundel van Hester Knibbe. Op een nacht had ik heel lange witte wimpers en haar dat van engelen gejat leek en alle muren werden deuren zodra ik dat wilde, het dak een luik waardoor ik kon vluchten. Met gemak zwom ik boven de huizen, trapte lucht stuk die dadelijk heelde, werd uitgefloten door vogels vanwege mijn schoolslag: vis met armen en … [Lees meer...] overGedicht: Hester Knibbe – Op een nacht had ik heel lange witte wimpers en haar
Gedicht: Anne Vegter – onder een waarachtige hemel
Uit ik hier jij daar, een coproductiebundel van de Palestijnse dichter Ghayath Almadhoun en Anne Vegter. onder een waarachtige hemel je liefste telde pauzes in je drinkgelag onder het huis ging de merel tekeer met merels en goeie onderwerpen die nacht met schitterende regels hij dreef me in een hoek (spelletje) we hadden een zwakke dag iets ontplofte de stad verrees … [Lees meer...] overGedicht: Anne Vegter – onder een waarachtige hemel
Gedicht: Jan H. de Groot – Zoo’n luie kerel
Zoo'n luie kerel Het was een jonge lentedag In 't bosch, lang uitgestrekt, daar lag Zoo los en lui en loom Een lummel van een kerel. Die soesd' en droomde zoo van niets. Hij lag maar lui en dacht soms iets. En ergens in een hooge boom Daar floot een jonge merel. … [Lees meer...] overGedicht: Jan H. de Groot – Zoo’n luie kerel