Uit Tijdrijder, de nieuwe bundel van Peter Theunynck. Koning Den Op een dag was er voldoende te eten. Toen bouwden we steden langs grote rivieren. De een ging uit werken, de ander leerde bevelen. Er waren regels nodig. Wie ze verzon, voorzag zichzelf van hermelijn. Zo begon het heersen. … [Lees meer...] overGedicht: Peter Theunynck • Koning Den
Gedicht
Gedicht: Arie Gelderblom • Het regent
Het regent het regent en het regent die verhalen hoe de doden geleefd hebben op zulke dagen met de kleur van geen kleur terwijl iedereen zich vaster houdt in het hoofd en niemand iets roods tovert en het regent hoe een natte paraplu aanvoelt met dat vreemde aan hemel en het regent tegen de minuten aan met een berustend drinken en denken hoe de levenden de middag zin … [Lees meer...] overGedicht: Arie Gelderblom • Het regent
Gedicht: J.G. Danser • Melissa
Melissa Dat nu dit eene zacht-herlezen woord Zoo diep mijn zwijgend mijmren kon ontroeren En tot die traag-vervaagde erinnring voeren Als had mijn luisteren haar naam gehoord. Dat was geluk: door angst noch lust gestoord Schreden wij over winters sneeuwen vloeren En spraken samen in een zoet vervoeren Van wat ons in dit leven had bekoord. … [Lees meer...] overGedicht: J.G. Danser • Melissa
Gedicht: Ester Naomi Perquin • Een huwelijksdicht
Een huwelijksdicht Nu zal hij met een pak aan, bloemen erbij en zij in een jurk als een droom, in een warme zaal wat dingen beloven. Aardige dingen want aardige dingen wil iedereen horen, aardige dingen zijn schaars. Zult u altijd denken aan het meisje dat ze was voor ze u zag en u, zult u onthouden hoe hij verloren leek, maar aangenaam verloren? Bent u bereid … [Lees meer...] overGedicht: Ester Naomi Perquin • Een huwelijksdicht
Gedicht: A. Roland Holst • De tusschenkomst
De tusschenkomst Bij mijn tafel, toen de kamer donker werd, kwamen uit de voortijden twee gedaanten staan, en zij wezen op een kristal, roepende mij bij namen van wind en licht: de dood rees als een maan in mij. Maar ruischend kwam een derde en wees naar de rand wolken, die in het gouden westerraam lagen gedoofd: ik zag, en weedom om de puinen van de volken zonk in … [Lees meer...] overGedicht: A. Roland Holst • De tusschenkomst
Gedicht: A. Roland Holst • Hooge deernis
Hooge deernis Deernis vervult in den nacht hen, die ontstegen zijn naar de toppen der aarde en peinzend neerzien over dit schaduwenrijk; wrevel noch weerzin kunnen zij langer meer voelen voor de bedrukten in de ravijnen waar de holle wegen zijn van de neerslachtigen, allen die klagend ontvielen aan de vervoeringen die ook hen eenmaal verrukten. Deernis over het wee … [Lees meer...] overGedicht: A. Roland Holst • Hooge deernis
Gedicht: Jan Lauwereyns • waarom slapen we
Uit: Zus, de nieuwe bundel van Jan Lauwereyns. waarom slapen we het nut van slaap en poëzie blijft vluchtig snuiven is niet gelijk aan ademen een alternatieve lyriek stelt voor baltische winden rijmen met zout op onze lippen een zacht inlands gefluister een zacht inlands gefluister … [Lees meer...] overGedicht: Jan Lauwereyns • waarom slapen we
Gedicht: Max Temmerman — Tuinfeest
Uit Huishoudkunde, de nieuwe bundel van Max Temmerman. Tuinfeest De zon is een klankschaal van warmte. Een dahlia van verlangen, stroperig als een droom. Rijk willen we worden. Nog rijker dan we al zijn. We bewegen ons voort in slow motion. ons zelfvertrouwen is onuitputtelijk. Dagenlang leven we ruim boven onze stand. Loom. Lood. Geloof. Een hittegolf houdt het … [Lees meer...] overGedicht: Max Temmerman — Tuinfeest
Gedicht: Hans Dekkers • Een zonbeschenen strogeelroze ksar in Tunesië
Uit: De bedwelmingsman verroert zich, de vierde bundel van Hans Dekkers. Een zonbeschenen strogeelroze ksar in Tunesië tijd, een asvlakte, in het brandpunt van het tumult van jaren, midden op dit plein, verrijst een fenix van ongeldig, opnieuw beleven hier is de geur van stof en munt geen materie maar een rozig beeld de zon die lui tegen een muur van adobe is gaan … [Lees meer...] overGedicht: Hans Dekkers • Een zonbeschenen strogeelroze ksar in Tunesië
Gedicht: Emmanuel Rosseels • Blonde Nina
Blonde Nina Blonde Nina, Wreede meisje, Waerom immer, Slaet ge uw blikken Onverschillig Op my neder, Wen myn harte Om uw weêrmin Angstig zucht? … [Lees meer...] overGedicht: Emmanuel Rosseels • Blonde Nina
Gedicht: Astrid Lampe • De taiga
De taiga IV ik sta zonder houvast het huis is leeg leeg en ruim een ruim: ik sta zo houd je vijanden zwijg me dood ik ben een maritieme grootmacht de schotwond een as tattoo genetische markers Astrid Lampe (1955) uit: De taiga zwijntjes (2015) ----------------------------------- Astrid … [Lees meer...] overGedicht: Astrid Lampe • De taiga
Gedicht: Bertus Aafjes • Regen
Regen Mijn lief in de grijze morgen stak paradijselijk af tegen het kamergraf en de gordijnen vol zorgen. Ik beet in haar zachte mond; toen bloeide zij langzaam open aan glanzige ogen en mond, doch sliep weer, bijna terstond. en nu is het weer de regen die herbegint zijn macht over mijn hart te nemen. Bertus Aafjes (1914-1993) uit: Het gevecht met de muze … [Lees meer...] overGedicht: Bertus Aafjes • Regen
Gedicht: Bertus Aafjes • Het bezoek
Het bezoek Ik liep mij te verlopen. Geminacht door de straten kwam ik tot voor jouw deur. De deur ging toe en open; - de trap, de tred, jouw kamer nu liggen wit en roze twee hemden naast elkander. Ik huiver onomwonden omdat ik nu verander tegen dit korenblonde. Bertus Aafjes (1914-1993) uit: Het gevecht met de muze … [Lees meer...] overGedicht: Bertus Aafjes • Het bezoek
Gedicht: Peter Holvoet-Hanssen • Toegankelijk gedicht
Uit Blauwboek. Gedichten voor de grote reuzin, de nieuwe bundel van Peter Holvoet-Hanssen. Toegankelijk gedicht zoals de reuzin door het water waadt geef mij warmte en wifi vertel dan pas bij ijzerkruid met stevige stengel veerkrachtig tongblad de Legende van de Witte Slang de Legende van de Blauwe Slang geen goedgekeurd engagement of onschadelijke … [Lees meer...] overGedicht: Peter Holvoet-Hanssen • Toegankelijk gedicht
Gedicht: Henriette Roland Holst • Over de zwakheid van het verenkelde
Over de zwakheid van het verenkelde Als een zeevaarder die denkt te bewijzen plantend zijn vlag in 't zand het recht van macht over 't onnooz'le volk waar zijne reizen hem tot hun onheil hebben heengebracht - zoo doet hij, die zijn machtwoord luid laat rijzen, boven den wil van een geheel geslacht, vergetend dat gezamenlijke wijzen alleen, de schoonheid paren aan de … [Lees meer...] overGedicht: Henriette Roland Holst • Over de zwakheid van het verenkelde
Gedicht: K. Schippers • Naar Dublin
Naar Dublin voor Philip Mechanicus Eén keer van Amsterdam naar Dublin gevlogen. Later schreef ik: Boven de Noordzee en de Engelse kust keek ik naar beneden en ik zag de landkaart uit de Bos Atlas: het woord Noordzee een beetje scheef gedrukt in het water en de namen van de kuststeden ook in de zee omdat er op het land geen plaats meer was. … [Lees meer...] overGedicht: K. Schippers • Naar Dublin
Gedicht: Miriam Van hee • Reeën
Reeën ik vroeg of je nog van me hield en je zweeg lange tijd tot je 'kijk', zei, 'beneden' daar stonden in langzaam en laaghangend licht twee reeën een ogenblik stil, toen vluchtten zij snel en gewichtloos het struikgewas in hier en daar werden bladeren geel dat was wat je daarna zou zeggen 'september, de herfst komt er aan' Miriam Van hee (1952) uit: De … [Lees meer...] overGedicht: Miriam Van hee • Reeën
Gedicht: Maria Barnas • Het precieze kind
Het precieze kind Onder het projectiescherm dat iets groter dan 1:1 een meisje laat zien dat pianospeelt zit een meisje dat kleiner dan 1:1 precies pianospeelt. Het gladde zwarte haar met een liniaal op de rug gesneden. Ze kan niet spelen en lachen tegelijkertijd. Kan iemand het nauwgezette kind naar huis brengen? Onder haar jurk komt een rode geplooide … [Lees meer...] overGedicht: Maria Barnas • Het precieze kind
Gedicht: Jan Meulenbelt • De bleke man
De bleke man Ik ben een bleke man met bril, Die nog met alles moet beginnen. Al ben ik van gezonde zinnen, Mijn vrouw kus ik te kalm, te stil. Al heb ik geest, 'k kan niets verzinnen, 't Vers dat ik schrijf komt niet van binnen. Ik ben een bleke man met bril. Soms weet men mij voor iets te winnen, Soms weet ik wat men van mij wil: Maar juist als 'k van emotie … [Lees meer...] overGedicht: Jan Meulenbelt • De bleke man
Gedicht: Jan Meulenbelt • Brief aan een vriend
Brief aan een vriend Je wilt dus weten, beste, hoe 't mij gaat. Welnu, er is geen mens die 'k zou benijden en geen ellende die 'k niet weet te mijden en toch vind ik het leven desolaat. Ik ben vandaag de dag tot beetre tijden weer in zo'n eindeloze doorgangsstaat waarin geen plaats is voor geluk of haat en niets te hopen is en niets te lijden. 'k Bericht je niets … [Lees meer...] overGedicht: Jan Meulenbelt • Brief aan een vriend
Gedicht: Edwin Fagel • belijdenis
Uit het extatische landschap in, de nieuwe bundel van Edwin Fagel. belijdenis dat ik je aanspreek betekent moet betekenen dat ik in Je geloof dat ik geloof dat ik eh Je ogen ken ik zeg ik ik ken Je lach … [Lees meer...] overGedicht: Edwin Fagel • belijdenis
Gedicht: Tony de Ridder • Twee menschen door den nevel
Twee menschen door den nevel Ik zag twee menschen door den nevel schrijden, Zij gingen, arme' en handen dicht ineen, Ik zag, dat wat hen werkelijk hield gescheiden, Hen schijnbaar innig te vereenen scheen. Die menschen waren als twee boomen, eenzaam Die winter-witte mist heel stil omgeeft. - Dit hebben ziele' en ijle boom gemeenzaam, Dat eendre grijze nevel hen … [Lees meer...] overGedicht: Tony de Ridder • Twee menschen door den nevel
Gedicht: Clara Eggink • Voorgevoel
Voorgevoel Als jij er niet meer wezen zal Zullen mijn handen roerloos rusten En voor mij liggen, slap en smal, Ontzet, ontdaan van alle lusten, Daar jij er niet meer wezen zal. Als jij er niet meer wezen zal Zullen mijn ogen stuurloos staren En doven in der leden val Ternauwernood een beeld bewaren, Daar jij er niet meer wezen zal. … [Lees meer...] overGedicht: Clara Eggink • Voorgevoel
Gedicht: Max de Jong • Een nacht
Een nacht De stegen van de stad zijn leeg en tochtig de luchten hel van koersende kometen. De wanden van een gracht begroeid en vochtig: door schimmelvegetaties aangevreten. Een zwaan begeeft zich klam en achterdochtig het donker in en maakt breed uitgemeten een tocht langs keldermuren, steil en bochtig. Ik lig er boven in mijn bed te zweten en weet me bij die ik … [Lees meer...] overGedicht: Max de Jong • Een nacht
Gedicht: Dewi de Nijs Bik • Er was eens
Er was eens een prins, hij had een oogje op me. Het mocht alleen niet wederzijds zijn van hem. Als hij nu vraagt wat ik voel zeg ik dat onze lichamen bij elkaar passen. Hoe? Hij speelt de archeoloog door mijn botten op te graven. Een voor een houdt hij ze omhoog maar niet één goede vondst. Ik leg vervolgens mijn oor tegen zijn borstkas alsof het een kluis is waar … [Lees meer...] overGedicht: Dewi de Nijs Bik • Er was eens