’k Stond voor de klas en kauwde een gedicht,dat wat langdradig leek maar vloeibaar was.‘t Kwam uit mijn mond, liep over mijn gezicht.De meester zei dat ik wat witjes zag. Ik kende Gezelles woorden uit de kop.‘’t Eerste dat mij moeder vragen leerdein lang verleden dagen…’ Ik zei het open voelde ik hoe mijn tong de klanken keerde. De woorden bleken vleziger dan … [Lees meer...] overGedichtendag
Bijsluiters
Pierre Kemp & Maurice Carême
Vloeiblad van Pierre Kemp Zachtroze vloeipapier zoog in zich opwat van zijn schrijven overschoot aan inktna ‘t daaglijks lustig mikken op de nopwaar onder ‘t muzenkleed het vlees begint. Met zwarte sproetjes ligt hier poedelnaaktzo’n roze spetter op mijn tafelblad. Hij heeft het schrijven al zo lang gestaakt.Wie weet wat, kijk, zo’n klad te zeggen had? Van de … [Lees meer...] overPierre Kemp & Maurice Carême
De stoel van Leo Vroman
Vromaneffect Leo Vroman, ongeboren,laat geen kikje van zich horen,tot hij zelf aan ’t baren slaaten het zoonzijn hem vergaat.Steeds als hij op niemand lijkt,heeft hij ons met zich verrijkt. Leo Vroman was, of eigenlijk ís onze intiemste dichter. Intiem met zijn lezer, intiem met de taal, intiem met het leven tot op het niveau van de biochemie. In alles wat hij schreef … [Lees meer...] overDe stoel van Leo Vroman
Aanwezig afwezig
Bij de dood van Rutger Kopland Oude vlier, door vleermuizen bezocht,niet meer dan taal, niet langer minder.Iets daartussen. Midden juli, de regen vraagt nu dagelijks waar hij blijft, blijvenmoet. Hetzelfde vragen de wolken,vraagt de oude god aan jongere goden. Het antwoord is hier noch daar,noch in het wit van woedende gewassen. (2012) Op 11 juli 2012 verwisselde … [Lees meer...] overAanwezig afwezig
Een oudejaarsfeest. Nogmaals Hans Faverey
Souvenir De schoot waarin zich wiegen laateen man,totdat de plecht de spiegel raakt:gestrand. Zee die zich tot golfslag kromt,haar rug.Land vanwaar de vloed opkomt,geen brug. Ik laat dit ‘Souvenir’ graag over aan de enkele lezer die bereid is zich erin te verdiepen. Toch wil ik het na 34 jaar ook zelf wel even proberen te begrijpen. Ik schreef het in 1990 voor een … [Lees meer...] overEen oudejaarsfeest. Nogmaals Hans Faverey
Fittie met Faverey
Per cembalo Niet al wat je benoemen wilt als vleesis door een dood gegaan en teruggekeerd.Ik weet nog hoe je sprak zoals ik lees,maar wat je zei blijft eeuwig onverteerd.En steeds bedenk ik weer hoe het begon,zo’n spinsel dat het Ene in zich droeg,dat zich alleen als Zich herhalen kon. Kwam niet elk woord dat jou te spreken vroeg,een zucht van zinsverband te laat? (Ik … [Lees meer...] overFittie met Faverey
Knittelen met Claus en Kemp
Hugo Claus in Landgraaf In de nieuwe eeuw zo oudals de voorbije nog toelaat gekortwiekt ontkruld ontzwierdmaar je stem die zich loswringt zingt: Landgraaf 2000 geef achtmaître, je god meet een meter je weet me dat niets rijmt op Erensdan perdre son temps à des riens ‘Mathies, wo dinkst de aa?’‘Nurgens’, antwoordde hij. dedju! je knecht die zich toelachtje … [Lees meer...] overKnittelen met Claus en Kemp
Nonsens
Geen kopzorgDe vader van Bram Jammerdanvond vreemde beestjes in zijn kam.Hij hield ze tegen ’t licht en zei:‘Daar kan mijn arme hoofd niet bij.’ Bram Jammerdan zijn vroom verstandwees Pa’s repulsie van de hand,want zelfs de minste neet mag hopenop Gods almacht’ge microscopen. Van de oer-Vijftigers, de dichters die deel uitmaakten van de zogenoemde Experimentele Groep in … [Lees meer...] overNonsens
ELB
Je bent niet belbaar, ELB, neeniet telbaar in je verstrooiingmaar wakker in je namen appelboom belbus beugelbekcelbewoner enkelband fabelboekfakkelbaard grendelbuur egelbuikketelbink koppelbaas telbaronrinkelbel sleutelbos wikkelbandijzelbeker speekselbrand slapende jij met je muis in de meelbakpersen de luizen je stem nog uit schellakontruimen je stenen mijn … [Lees meer...] overELB
Mag ik overvaren?
À propos K. Schippers Op een viaducttussen Kampen-Zuiden Zwollein koeienletters:KEAT Je heb het als dichterver gebrachtdoor hier te verschijnenook zonder S terwijl ik met mijn treinlangzaam richting Drentheverdwijn In de zomer van 2019 liep ik met K. Schippers over het Onze Lieve Vrouweplein in Maastricht. Bij het zien van hotel Derlon zei hij: ‘Hier heb ik met … [Lees meer...] overMag ik overvaren?
Gedicht dat zich Jan Hanlo herinnert
Het merkwaardige van het gedichtis dat het verhoord wordtook als het niets vraagttot niemand zich richt Nog niet geschrevenwerd het door de pen gelezenen voor afloop en uitlegnaar zichzelf verwezen Misschien dat jan hanlomijn gedicht daaromop zijn kop hieldtoen hij had gezegddat hij het wilde zien Ik denk dat hij zijn eigen luidste versop de muur heeft geschrevende … [Lees meer...] overGedicht dat zich Jan Hanlo herinnert
Lepel, mes en vork
Vrouw Lepel en heer Meslazen elkaar de les.Sprak Lepel, vol van stress:‘Ach Mes, word toch eens wijzer,je bent een prul van ijzer!’ Maar leep sprak Mes tot Lepel:‘Jij mutsje zonder klepel,als ik niet altijd naast je lagzei niemands mond je nog gedag.Want ík heet Steeltje Repel. Heer Vork hoorde dit aanen dacht: ’k moet hier vandaan.’k Zal trouwen met mijzelfof dapper tot … [Lees meer...] overLepel, mes en vork
Wikke
Werkelijk Het landschap dat mij droeg was zwart op wit.Het sloot een hekje in, ik stond daarvooren zag wel honderd vormen in het gelid.Het liefst ging ik er ongezien vandoor,te schieten viel er niet, ’k was geen soldaat.Stond ik binnen? Buiten? Moest ik terug,omlaag? Een labyrint, maar zonder draad.Geen muren zelfs. Wel pijlers maar geen brug. Soms noem je iets abstract – … [Lees meer...] overWikke
Dubbel
De uil had zich vervlogen naar een kat,sloeg daar zijn nagels uit terwijl hij dieveel liever zag verloren aan een rat.Wie dat niet vat, die vreet geen poëzie. Je kunt naar Rome of het Leidseplein,maar het zal altijd draaien om het rijmvan wie je bent of graag zou willen zijn.Om scherven, snippers, een tekort aan lijm. Wie gelooft nog in de rechte lijn?Dat je geen vader … [Lees meer...] overDubbel
De prunus
Je had een prunus in mijn tuin geplantwaarmee je mijn verjaardag vieren wilde.Een tere boom, pril in het oud verbandvan bloeien, sterven, huilen, tierelieren. Hij heeft het niet gered – geen zin in grondom te bestaan – maar gaf mij reden omniet steeds te denken aan de vreemde wonddie woorden vloeien liet, de korst die glom. Hoe bloeit hij nu, hoe lang ook al verdord.Met … [Lees meer...] overDe prunus
Kasteelheer
Je kon je als kasteel een dichter wensendie zich in jou verloor en met zijn stemje zalen lispelen liet, zoals zij hem,en nooit uit spoken ging onder de mensen. Zo wás je heer. Maar nee, hij leefde nietzolang de winterstorm niet in hem luwde,de lentewind zijn trage bloed opstuwdeen hij de teugels huiverend vieren liet. Je klem van klamme muren, enge torens,die werd hem in … [Lees meer...] overKasteelheer
Een dode dichter
Dode dichter Dat je vooruitliep op de dood des vaders,die nog niet onsterflijk was maar kwetsbaarzoals ook jij het nu niet langer bent:het werd je ingefluisterd door de taal, dezelfde waarin ik je schrijvend nader,me dralend dra bewust van het gevaardat elk woord voorbij zijn schaduw rentnaar waar het in de grond vergaat, totaal. Ik volg je niet, blijf mij voorgoed … [Lees meer...] overEen dode dichter
Dichtersbloed
Ik was zeventien en zocht de poëziewaar ze niet was, in mijn klein leven toen,de krampjes van elk woord, echolalie.Wel wortels, maar geen takken, laat staan groen. Ik werkte in een ziekenhuis als klerk,de poli van de zenuwarts De Jong.Daarnaast bezong ook ik de reine berk(geneurie eigenlijk, met die stijve tong). Plots stond de dichter Aafjes voor mijn neus.Ik las hem al, … [Lees meer...] overDichtersbloed
Wandeling met Gerrit
Een klim, die wandeling naar de ruïnevan Mourcairol, Chapelle Saint Michel.Verlaten heiligdom van ’t ongeziene.Herinnering, tot ik hem vergezel. Hij licht de klink en opent het gedichtvan steen. Een drinkbak die de leegte tartligt voor ons. Adem die voor stilte zwicht.Het bidden van een langzaam kloppend hart. Hij nadert haast voorgoed een leeg altaar,elk woord gedoofd. … [Lees meer...] overWandeling met Gerrit
Wildwest met Gerrit Kouwenaar
Ik loop met jou in Berkeley over straat.Kijk nou hoe rustig deze zin hier staatna zoveel jaar. Maar je wordt kwaaden komt pas uren later tot bedaren.Je rookte een sigaret, dat had het ’mgedaan, was tegen het totaalverbod.Een cowboy sprak je daarop aan, vrij bot,maar ja, een Hollands dichter kauwt geen gum.Het was meteen al duidelijk in het huisen bij het zwembad van professor … [Lees meer...] overWildwest met Gerrit Kouwenaar
