Neerlandistiek

Online tijdschrift voor taal- en letterkundig onderzoek

gedichten 20e eeuw

Gedicht: Rutger Kopland • Tijd

door 2 Reacties

Tijd Tijd – het is vreemd, het is vreemd mooi ooknooit te zullen weten wat het is en toch, hoeveel van wat er in ons leeft is ouderdan wij, hoeveel daarvan zal ons overleven zoals een pasgeboren kind kijkt alsof het kijktnaar iets in zichzelf, iets ziet daarwat het meekreeg zoals Rembrandt kijkt op de laatste portrettenvan zichzelf alsof hij ziet waar hij heengaateen verte … [Lees meer...] overGedicht: Rutger Kopland • Tijd

Gedicht: Willem Hessels • De regen viel die dag zo breed

door Reageer

De regen viel die dag zo breed De regen viel die dag zo breeden zwaar, verloren in de halstond ik, bevangen door een leeden als verstard. Er was geschalvan goten en een witte hondsnuffelde aan mijn knie, een misthad ’t uitzicht blauw gesluierd, wondvoelde mijn hart, ik wistniet meer waarom ik hier was, liefstware ik nu weggegaan, vervreemdvan alles, in de regen, diepstverlangen … [Lees meer...] overGedicht: Willem Hessels • De regen viel die dag zo breed

Gedicht: Willem Hessels • Ballade van ’s levens vreemdheid

door Reageer

Ballade van 's levens vreemdheid Het is maar kort dat gij de zon moogt zien,de nachtelijke sterren en de maan,maar kort dat gij moogt trachten of misschieneen zin voor u in hen zal opengaan;doch wat gij aan het einde hebt verstaan,het zijn slechts loze schaduwen die vlien;het is u alles vreemd voorbijgegaan. Er waren donk're ogen van een honden er was liefde in uw kort … [Lees meer...] overGedicht: Willem Hessels • Ballade van ’s levens vreemdheid

Gedicht: Willem Hessels • Dichten

door 1 Reactie

Dichten Dichten is dromen met ogen openen zolang kijken, tot de starre wandtussen de dingen wijkt, en geen afstandmij langer scheidt van gindse bewogen ruisende bomen en de witte zwanenvan wolken die daarboven staan,en in het vochte blauw mijn ziel kan gaanzich wassen als de ronde pure maan, – dichten is dromen met open ogenen bij levende lijve ver zijn weggegaan. Willem … [Lees meer...] overGedicht: Willem Hessels • Dichten

Gedicht: Karel Jonckheere • Heimwee naar moeders woordenschat

door Reageer

Het is de Week van het Nederlands – daarom deze week gedichten over (de Nederlandse) taal. Als laatste een gedicht van Karel Jonckheere. Heimwee naar moeders woordenschat Ach moeder, ik weet zoveel woorden meeren van de muze honderd lepe wettenom ze verbluffend naast elkaar te zettentot schone larie over duister zeer. Maar als ik op een avond bij ruig weerde vangst bijeengaar … [Lees meer...] overGedicht: Karel Jonckheere • Heimwee naar moeders woordenschat

Gedicht: Drs. P • Latijn

door Reageer

Het is de Week van het Nederlands – daarom deze week gedichten over (de Nederlandse) taal. Als vierde een gedicht van Drs. P. Latijn Een uitgesproken mannelijke taalDus degelijk en logisch van structuurSyntactisch echter elegant en smedig Het is dan ook met liefde en met vuurDat ik dit erfgoed koester en verdedigDe eigen taal is als een eigen huis De spelling - ach - werd hier … [Lees meer...] overGedicht: Drs. P • Latijn

Gedicht: Gabriël Smit • Woorden groeien mee

door Reageer

Het is de Week van het Nederlands – daarom deze week gedichten over (de Nederlandse) taal. Als tweede een gedicht van Gabriël Smit. Woorden groeien mee, met de jarenworden ze zwaarder, ze rakenbemanteld met onderzees gewas,mosselen, een stuk van een wrak,wieren ijl als oud mensenhaar,onrustige planthanden, verraadvan bovenglans, verdronken land,algen dralend boven zwart … [Lees meer...] overGedicht: Gabriël Smit • Woorden groeien mee

Gedicht: Frans Vogel • Orthografische hutspot voor eetlezers

door Reageer

Het is de Week van het Nederlands – daarom deze week gedichten over (de Nederlandse) taal. Als eerste een gedicht van Frans Vogel. Orthografische hutspot voor eetlezers (Boekverkoper tegen klant:'HET GROENE BOEKJEVINDT U BIJ HUMOR.'- Stefan Verwey) Hallo, zal ik het niet wéten dan? Het is:apekool; apenkop; boerenpummel; centenaar;dronkelap (Japans dialectwoord voor … [Lees meer...] overGedicht: Frans Vogel • Orthografische hutspot voor eetlezers

Gedicht: J.H. Leopold • Regen

door 1 Reactie

RegenSchaduwen van wie er gaatingedoken over straat,kleeren, hoofd en voetenhakweggeëffend, grauw en vlakals lei. Tuin en schutting allebei,heesters, perken en jasmijnenopgetild in een verdwijnenen het uitgerafeld padheeft ook zijn stil verlies gehad. Tusschen bleeke huizenmurenhangt de dag van trage uren,evenwicht naar alle zijd;in den stilstand van den tijdlekt het sijpend … [Lees meer...] overGedicht: J.H. Leopold • Regen

Gedicht: J.H. Leopold • Door het versmelten en verkwijnen

door Reageer

Door het versmelten en verkwijnender waterwolken een dun schijnenen splinterend in het verdrietig looverde minderende maan, die achteroververzinken ging en in het verder zakkenhing in den herfst en haakte aan de takken. J.H. Leopold (1865-1925) • • • • • • • • • • • • • • • • • • Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere werkdag een gedicht per mail. … [Lees meer...] overGedicht: J.H. Leopold • Door het versmelten en verkwijnen

Gedicht: René de Clercq • Scheurlucht

door Reageer

Scheurlucht 't Is regenlaf. Het log geluchte staakt'Zijn slentrend traag en onbestemd gekuier,En sloft en sleurt, al lager en al luier,Zijn rouwsleep die den dooden heuvel raakt. Het zijgt en zakt, totdat een zware bui erZich lomp uit lost, er scheur op scheur in maakt,En weggeslingerd als een sleetsche sluierMet honderd tippen in de boomen haakt. Zie! Stuk voor stuk wordt nu … [Lees meer...] overGedicht: René de Clercq • Scheurlucht

Gedicht: Hester Knibbe • Park

door Reageer

Park Een gaan en komen is het hier van eenlingen en stellen en al die rustelozesentimenten die horen bij de fauna van een stad. Ben zelf slechts van mijn plek te branden of via ander grof geweld als botweg kappen van mijn stammen van mijn bestemming weg te denken. Ik ken mijn grenzen, afgemeten fleur ik de hoge huizen op die me afstandelijk omsluiten en met de straten flirt ik … [Lees meer...] overGedicht: Hester Knibbe • Park

Gedicht: Garmt Stuiveling • De herfst begint

door Reageer

De herfst begint Reeds dort het groen der volle bladerverventot najaars geel en rood metalen tint;ik proef uit ieder ding: nu gaat de zomer sterven,de herfst begint.... Vruchtbomen in het hof staan zwaar te dragenen bronzen zwelt het ooft in zon en wind;dit is het schone eind van zoveel schoner dagen:de herfst begint. De knoppen worden schaarser, sluiten vaster,een enkele … [Lees meer...] overGedicht: Garmt Stuiveling • De herfst begint

Gedicht: Annie MG Schmidt • Herinnering

door Reageer

HerinneringIk heb jou eens ontmoet in achttien-zevenOf achttienhonderd-acht, zoo ongeveer......In elk geval was 't in een vorig levenEn aan je oogen kende ik je weer. We waren toen óók twintig, en ik zag jeIn 't roefje van de schuit naar OverschieJe hebt nu weer precies hetzelfde lachje......Alleen zit je nu naast me, in lijn drie. Je bent wel érg veranderd in die jaren!Je … [Lees meer...] overGedicht: Annie MG Schmidt • Herinnering

Gedicht: H. Marsman • Annie

door Reageer

AnnieHaar lichaam golfde in het bed– de herten traden uit het woudvan berkenzon en beukengoud –en in het deinen van haar schoot,gevangen in het gouden net,verging mijn lichaam in het wedtusschen haar schouders en haar schoot. in 't zachte golven van haar buikverging de ziel en stroomde uitin 't donker, wijnrood golvend dal,en samen, hemel en heelal,waren in snellen wisselvalwij … [Lees meer...] overGedicht: H. Marsman • Annie

Gedicht: Herman de Coninck • Herfst is de tijd van vermoeden, niet van weten

door 1 Reactie

Herman De Coninck maakte een groot aantal (vrije) vertalingen van gedichten van Edna St. Vincent Millay (1892-1950). ‘Herfst is de tijd van vermoeden’ is er daar een van. Herfst is de tijd van vermoeden, niet van weten.Van tasten, niet van grijpen. Van eerst met mijn duimhet waas wegvagen van een purperen pruimen van voelen en van dàn pas eten. Herfst is rustig doende, niet als … [Lees meer...] overGedicht: Herman de Coninck • Herfst is de tijd van vermoeden, niet van weten

Gedicht: Jaap Fischer • Het ei

door 3 Reacties

Het ei (♫) Ik kocht een ei, de melkboer zei:'t Komt zo onder de kip vandaan,Ik ben nog te laat van huis gegaanOm het mee te kunnen nemen.Hier heeft U een jong levenVoor zestien cent of meer,En namens de ouders: smakelijk eten, meneer. Het lag nog warm te leven in mijn hand.Ik mikte reeds zorgvuldig op de harde hete randVan de pan en ik kon de geur al ruikenVan dit al te vroeg … [Lees meer...] overGedicht: Jaap Fischer • Het ei

Gedicht: Fred Portegies Zwart • Raam

door Reageer

Raam Meer dan 't gebeurde telt wat kon gebeurenen niet gebeurd nog steeds gebeuren kan.Je loopt een huis langs en herkent daarvande grammofoonmuziek, de braadvleesgeuren. Is dit jouw huis - of woont een andere manmet vrouw en kinderen binnen deze muren?Vitrage voor de vensters, dicht de deur engeen pad waarlangs je achterom kunt gaan. Halfweg knarst in de hoogte een … [Lees meer...] overGedicht: Fred Portegies Zwart • Raam

Gedicht: Gertrude Starink • hij noodde mij aan tafel

door Reageer

hij noodde mij aan tafel in de schaallag vlees dat ik nog nooit gegeten hadop hoogverraad stel ik de hoogste strafde zwarte vogels kwamen er op afze aten pratend uit mijn hand een taaldie ik gekend had maar vergeten was gelaarsde lansknecht lang loodrechten aan de lans een bleke steen gestokenbedelkoning meesterknechtedelsteen schedelbeen woord gebroken de laatste keer dat ik … [Lees meer...] overGedicht: Gertrude Starink • hij noodde mij aan tafel

Gedicht: Jo Landheer • Weer zie ik u …

door Reageer

Weer zie ik u ... Weer zie ik u, zoals wij samen gingen,Dien middag na den regen, toen bewaasdeSluiers nog om de doffe beuken hingen,Naar 't dampig weiland waar de paarden graasden. Blaren nog lekkende van verse droppenHield gij behoedzaam in uw tengre handen,Gij streelde zacht de speelse paarde-koppen.En alzijds om u stil de wijde landen. Toen straalde opeens de zon op gras en … [Lees meer...] overGedicht: Jo Landheer • Weer zie ik u …