Uit Zo scherp je kon er ook niet geweest zijn, de tweede bundel van Siel Verhanneman (met illustraties van Larissa Viaene). Mensen kijken je na om je lichtheid. Ze verlangen ernaar en zijn er tegelijk doodsbenauwd voor. Mensen zouden het niet kunnen dragen. Jouw lichtheid zouden zij niet kunnen dragen. Ik weet watje denkt. Dat het belachelijk is. Je hebt gelijk. … [Lees meer...] overGedicht: Siel Verhanneman – twee gedichten

Uit Opsnuiven, de nieuwe bundel van Emma Crebolder. San-rotstekening Eerst door de vallei van rode aarde waar de ezels maïsstoppels vermalen. Daar zwenken we van rolsteen naar rolsteen en scharen als schorpioenen. Door de kloof schiet de echo van het San-volk ijle lijnen op de rotswand. Jagers met drie vissen en een antiloop. We eten samen cactusvijgen. Nog zo … [Lees meer...] overGedicht: Emma Crebolder – twee gedichten

Uit Zog, de nieuwe bundel van Erik Lindner. Berlin, Berlin De figuren in de ruit waar ik langsloop bestaan niet uit reflecties de ruit doorschijnt geen tafereel de weerspiegeling is weg het glas heeft alles in zich opgenomen van jaren her, lichtval, schaduw en erosie … [Lees meer...] overGedicht: Erik Lindner – Berlin, Berlin

Uit Om tijd te winnen, de nieuwe bundel van Jan Dullemond. Zelfportret met Saskia Wat ze aan het doen was is vergeten. Rembrandt lijkt uitgewerkt, ze keek op, hij zat afwezig stil. Maar zijn ernst is spel, ziet ze, en ze speelt weer mee. Zo trof hij haar blik op zijn ets. Met trefzekere genegenheid had hij haar juist voltooid, in enkele lijnen krult haar haar … [Lees meer...] overGedicht: Jan Dullemond – Zelfportret met Saskia

Uit Zuurstofconfetti, de nieuwe bundel van Elma van Haren. Dorst Over de drempel, de haspel de klos, nooit gekocht, nooit gevonden, maar vergaard met een vals hart, een klosje wit garen voor witte gordijnen. Door de kamer, de kelder de koelte van het gezicht gewist, achter de bries, onder ons gebleven en gezwegen dit grijze, dit klosje grijs garen voor je zondagse … [Lees meer...] overGedicht: Elma van Haren – Dorst

Uit Voor wie de liefde, de nieuwe bundel van Geert Briers, met grafiek van o.a. Hanco Kolk. een klassieke gedachte zo strak dat zwarte kleedje om je lijf het kleurt wat donkerder daar ter hoogte van je schuimen ton sur ton zolang de gedachten zolang de blik maar niet afgewend het is gewoon een zaak van wachten hoe gul jouw smaak vrijkomt door het dansen … [Lees meer...] overGedicht: Geert Briers – een klassieke gedachte

Uit Hertenblues, de nieuwe bundel van Job Degenaar. Herfst in Lemmer De horeca houdt zich in holen verscholen, de straten zijn nat, de bomen rond 't Dok verkleurd, op tochthoeken ritselt blad; wat pas gebeurd is, is al lang voorbij het water, weer van eend en meerkoet, spiegelt een helblauw vlak, bij de brugwachter hangen annonces van verlopen evenementen Minder … [Lees meer...] overGedicht: Job Degenaar – Herfst in Lemmer

•• De olifant van Oostzaan is één lang, verhalend gedicht, [...] een levendige en verrassende poëtische polyfonie. Een ode aan het onverwachte, met hommages aan onder anderen Louis Lehmann, Wim Brands en de letters A en O. Schrijf het op. Leg het vast. Lijn 392 komt voorbij. Zes passagiers. Bloemenmeisje tekent hartjes en vlinders op de stoep. Hoopje piccalilly op het … [Lees meer...] overGedicht: Erik Bindervoet – De olifant van Oostzaan (fragment)

Uit De maagden moeten bloeden, de debuutbundel van Katelijne Brouwer.  Het imperfectum Door de regen liep ik met een open jas. De ganzen herkenden mijn loopje ook al kregen ze die dag geen brood. Als ik met mezelf was drijvend in het water als een anemoon in bad. Als ik in stilte stond te koken, jam maakte, fruit waste, sneed en woog, de specerijen … [Lees meer...] overGedicht: Katelijne Brouwer – Het imperfectum

Uit Spiegelalbum, de nieuwe bundel van L.F. Rosen. Restanten Leg de vinger op de ook nu nog besluiteloze lippen en zie de laatste magere woorden bruin en korrelig worden op papier en in de ogen van hen die nooit in de spiegel kijken. … [Lees meer...] overGedicht: L.F. Rosen – Restanten

Uit Dwangarbeider van de poëzie, een keuze uit de tot nu toe verschenen zeven bundels van André van der Veeke. Clan Namen hopeloos gefixeerd door jaartallen Het hiernamaals blijkt een register op internet Ik ben op zoek naar ondergewaardeerde zwoegers, haastig gestorven landarbeiders, dienstmaagden Rauw volk van mijn clan, intussen bevorderd tot de eeuwige … [Lees meer...] overGedicht: André van der Veeke – Clan

Uit Zo kan het niet langer, de nieuwe bundel van Paul Bogaert. ZO KAN HET NIET LANGER Eindelijk, het nieuwe jaarverslag! De ragfijne terzijdes, de rondzwevende haakjes. Het constante geschud en gezift. Het gespin over het zeven van de verbeteringen en het verbeteren van de zeven. Het geklingklang aan de mond van de clichéoven. De hitte in de kruipkelder … [Lees meer...] overGedicht: Paul Bogaert – Zo kan het niet langer

Uit Gedurig nader, de nieuwe bundel van Huub Beurskens. Pianoklanken Of prelude, sonate of nocturne, of Chopin, Ravel of Liszt, uit een raam op tweehoog of uit geopende verandadeuren – wie die onverwacht ooit wat pianoklanken hoorde, enkele maten slechts, in een regenachtige ochtendstad, in populierenlaangeuren of dorpspleinschemer, … [Lees meer...] overGedicht: Huub Beurskens – Pianoklanken

Uit Rekonstruktie/konstruktie, de nieuwe bundel van sadà\exposadà (volgens het voorwoord bij de bundel niet de naam van een auteur, maar van een tekstcorpus). De derde bundel gaat vooraf aan de vorige twee (een | twee), en bevat een voorwoord waarin veel wordt toegelicht. Op de Coster-site nog twee fragmenten.   ‘in afkeer, bloed, draai en draai ziel-mijn, ontneem … [Lees meer...] overGedicht: sadà\exposadà – in afkeer, bloed, draai en draai ziel-mijn

• Pas verschenen: Over de vloedlijn. Willemijn Het begon ermee dat ik zei dat je de leukste poes had van West-Europa en dat je dat verkeerd wilde begrijpen, dat het geen pas gaf en flauw was en dat ik … [Lees meer...] overGedicht: Kees Klok – Willemijn

Uit Insect redux, de nieuwe bundel van Daniël Vis. O (I-III) I ik zet het beeld op tv stil, precies op het moment dat iemand begint te praten. de mond. het gezicht, het lichaam: alles staat op pauze. de spieren zitten vast in de vorm die ze maken net voordat het geluid naar buiten komt. de ogen iets wijder open dan normaal. ik pak een zwarte stift en … [Lees meer...] overGedicht: Daniël Vis – O (I-III)

Uit De zee heeft honger, de nieuwe bundel van Kira Wuck. . We nemen ons voor te vertrekken 1 Soms lijkt het alsof ik wind mee heb de doden mij vooruit helpen ik staar naar mensen die dichtbij staan alsof ze na het knipperen van mijn ogen verdwenen kunnen zijn ik wil dat er dingen aan mij blijven kleven … [Lees meer...] overGedicht: Kira Wuck – We nemen ons voor te vertrekken

Tuinkamer Deze kamer is een wilde tuin Met rijp fruit, late vlinders In je buik, en een lege schommel Die lusteloos zich verhangt Aan het onmogelijke moment Van jouw uitgestelde bezoek. … [Lees meer...] overGedicht: Ingo de Moor – Tuinkamer

Uit Contact, de nieuwe bundel van Maarten Inghels. Ars poetica Het gewicht van de wereld? Poëzie. De lekkende kraan in mijn keel? Poëzie. Poëzie. Poëzie. Wanneer ik mij verslik in mijn slaap en hoestend wakker word? Poëzie. Het zwijgen tussen twee hartslagen? Poëzie. De papiersnee in mijn middelvinger? Godverdomse poëzie. De ballon opblazen tot zijn maximale … [Lees meer...] overGedicht: Maarten Inghels – Ars poetica

Uit Gebroken wit, de nieuwe bundel van Victor Vroomkoning Anamnese in M. Broos en gemankeerd als ik zelf, heft hij mij bruisend welkom. ‘Gezondheid’ galmt hij tegen de lucide middaghitte. Slalommend door de dagen die wij een halve eeuw onthielden, slaat hij een blad- zij om waarop hij trouw juicht aan zijn bruid, nog immer naast hem, sneeuwen schoonheid … [Lees meer...] overGedicht: Victor Vroomkoning – Anamnese in M.

• Uit Bart Chabots nieuwe bundel Hosanna dagen. De zaken gingen weer eens voor het meisje – kom je mee naar boven? – riep ze – ik ben moe en moet morgen weer vroeg op om naar mijn werk te gaan ik heb mijn eerste afspraak al om halfacht – … [Lees meer...] overGedicht: Bart Chabot – De zaken gingen weer eens voor het meisje

• Uit Remco Camperts nieuwe bundel Open ogen, met veel gedichten over "hen die uit verre streken komen". Hebniks Deze wereld is een warboel weinigen zijn nog goed bij hun hoofd angst regeert hen angst voor de ander angst voor hen die uit vreemde streken komen dat ze je veilige huizen zullen betreden je dochter verkrachten je hond zullen eten angst voor mensen … [Lees meer...] overGedicht: Remco Campert – Hebniks