Goede studenten kunnen vaak alles goed. Adriaan kon lange tijd niet kiezen of hij nu wetenschapper wilde worden, of musicus. Hij had voor allebei talent en omdat Leiden een bijzondere band heeft met het conservatorium in Den Haag, viel het ook te combineren, al was dat niet makkelijk.
Hoe goed Adriaan als musicus precies was, weet ik niet, maar het conservatorium wilde hem dolgraag hebben. In de pauzes tussen colleges — ik gaf het afgelopen semester college in een zaal waar een piano stond — speelde hij weleens even wat en daaraan kon je ook zien hoe serieus hij was in zijn liefde voor muziek. Maar als wetenschapper was hij zeker zeer talentvol: omdat hij belangstelling had voor precies mijn vak, de taalkunde, kon ik dat van nabij zien. Hij deed mee in leesgroepjes waar hij precies de juiste vragen stelde, en hij schreef vorig jaar een prachtige scriptie die ik mede begeleidde.
Maar op zeker moment moet een mens toch kiezen. Adriaan heeft daar een groot deel van het vorig jaar mee geworsteld en we hebben daar een paar keer over gesproken. Het viel me op hoe verstandig, hoe volwassen hij was in het maken van die keuze, en tegelijk hoe lastig het voor hem was. Er viel zoveel te doen in het leven, wat jammer dat een mens het niet allemaal kan! Hij was behalve heel volwassen ook een jongen van 20 die vooral leefde.
In september begon hij toch aan het masterprogramma taalwetenschap in Leiden. Ergens halverwege het semester viel hij even uit: hij was te moe, hij moest wat rust nemen. Hij noemde een mogelijke lichamelijke oorzaak, maar in een gesprek werd duidelijk dat er ook geestelijk wel iets aan de hand was. Gelukkig kwam hij een paar weken later weer terug. Afgelopen zondag stuurde ik hem het meeneemtentamen, net als aan zijn medestudenten.
Dat er op de achtergrond allerlei andere dingen speelden in Adriaans leven, dat vermoedden veel mensen wel. Dat ze zo ernstig waren, heeft niemand kunnen zien. Adriaan heeft mijn tentamen niet meer gekregen. Voor ik het opstuurde, was er een dramatische andere beslissing genomen. Adriaan kon in zijn leven heel veel kiezen en iedere keuze was goed geweest – uiteindelijk heeft depressie, die vreselijke ziekte, een tragische keuze voor hem gemaakt.
In Memoriam Adriaan Mulder (1990-2012)
Hulp nodig? Bel 0800-0113 of chat hier.
Mirjam de Jonge zegt
Wat een prachtige woorden, Marc.
Van een afstand leef ik mee met jullie in Leiden. Wat een verlies. De verraderlijkheid van het leven dat te veel is, is hartverscheurend.