Helaas kan ik er niet bij zijn, als Willem Kuiper vanmiddag in Utrecht geëerd wordt en een boek overhandigd krijgt. Willem is misschien wel de pionier van de neerlandistiek op het internet. Hij is tegelijkertijd een zeer consciëntieuze geleerde. En hij is ook nog eens een uiterst beminnelijk mens.
Willem zat al op internet toen jullie en ik nog respectievelijk met de rammelaar en de typemachine in de weer waren. Ergens eind jaren tachtig, begin jaren negentig moet hij al ontdekt hebben dat je meer met teksten kunt doen wanneer je ze eerst digitaliseert, en hij heeft dat voortvarend aangepakt.
Ik ontmoette hem in de zomer van 1996, in bierproeflokaal In de Wildeman in de Kolksteeg in Amsterdam. Het is daar binnen heel donker, en het bier was bruin, dus ik zou niet durven beweren dat ik veel gezien heb. Maar gezellig was het wel.
Ik was net begonnen met de website Laurens Jz. Coster en Willem was er namens de redactie op uit gestuurd om te zien wat voor figuur ik nu eigenlijk was, en of ik het grote zware bier van In de Wildeman wel aankon. Zo kwam ik bij Neder-L.
Willem is iemand die zich helemaal inzet voor de geleerdheid. Hij onderneemt daarbij het soort werk dat je monnikenwerk zou kunnen noemen: de zorgvuldige elektronische edities van minder bekende werken die hij de laatste paar jaar via Neder-L verspreid en vooral zijn monumentale Repertorium van eigennamen in middelnederlandse literaire teksten (REMLT). Al dat werk wordt gratis via internet verspreid; net als veel (maar niet alle) serieuze mediëvisten, wist Willem al snel dat het gedrukte boek natuurlijk niet de enige manier is waarop we kennis kunnen verspreiden.
Willems belangrijkste karaktereigenschap lijkt mij onverstoorbaarheid. Hij heeft een aantal projecten gekozen en ondanks tegenslagen, bijvoorbeeld met zijn gezondheid, houdt hij nuchter en vastberaden aan die projecten vast. Dat geldt voor de REMLT, en dat geldt gelukkig ook voor Neder-L. De laatste jaren is er veel gebeurd bij jullie favoriete elektronische tijdschrift voor de neerlandistiek: redacteuren zijn verdwenen of naar de achtergrond getreden, anderen zijn aangetreden. Willem is op zijn post gebleven om voor een publiek van nu en in de verre (verre) toekomst zijn werk toe te vertrouwen aan de digitale archiven van het internet.
Anoniem zegt
Een prachtige typering, waarmee ik het van ganser harte eens ben!
Frits van Oostrom