Door Marita Mathijsen
Het omvangrijke dagboek van Maurits Jacob van Lennep (1830-1913) is een goudmijn voor onderzoekers van de negentiende eeuw, met name als het gaat om roddels over de betere kringen. Het wordt bewaard in het Stadsarchief van Amsterdam en het is daar gedigitaliseerd, maar de digitale versies van het Stadsarchief zijn niet doorzoekbaar (PA 238 537-540). Bij de familie Van Lennep wordt een volledig typoscript van het dagboek bewaard dat een kleindochter van Maurits Jacob gemaakt heeft (het omvat bijna 1 miljoen woorden, 1370 uitgetypte pagina’s). Door de medewerking van de Stichting Van Lennep en Ewoud Sanders heb ik ervoor kunnen zorgen dat dit document nu in een pdf en een (ingelezen) word-bestand op de website www.vanlennep.nl/dagboeken beschikbaar is gekomen voor iedereen.
Maurits van Lennep was een zoon van de bekende romanschrijver, historicus en rijksadvocaat Jacob van Lennep. Hijzelf was onder meer advocaat in Amsterdam, later rijksadvocaat, officier van justitie, raadsheer bij het gerechtshof in Amsterdam en lid van de Provinciale Staten van Noord-Holland. Hij hoorde tot de hoogstaangeslagenen in Noord-Holland.
Maurits van Lennep schreef zijn autobiografie aan de hand van door hem bijgehouden dagboeken. Nadat hij de mémoires voltooid had, vernietigde hij de oorspronkelijke dagboeken. Maar ik krijg niet de indruk dat hij die oorspronkelijken gecensureerd heeft. Het dagboek staat stampvol met achterklap over minnaressen, onechte kinderen, malversaties met financiën, dronkenschap, speelzucht, zelfmoorden en oplichterijen, en dan vooral over mensen uit de betere kringen. Ook vindt men in het dagboek allerlei details over ziektes (wormen, aambeien, jicht), eetgewoonten, onderwijs, reismogelijkheden en dergelijke. Wie iets bepaalds zoekt hoeft maar een trefwoord in te tikken in de pdf-versie en de passages rollen te voorschijn.
Het dagboek kan vrij geciteerd worden door onderzoekers. Wel dient men zich te realiseren dat het twintigste-eeuwse typoscript tikfouten kan bevatten, en dat er in het ongecorrigeerde word-bestand bovendien inleesfouten staan. Voor het ‘origineel’ raadpleegt men de digitale versie in het Amsterdams stadsarchief.
Laat een reactie achter