Patty Scholten is afgelopen zaterdag overleden.

De dood
voor James Brockway

Die norse gast zal jou niet overslaan.
Nooit belt hij op en vraagt: ‘Kom ik gelegen?’
Hij komt te vroeg, te laat, zijn zeis stoot tegen
je lamp of vaas. Hij laat zijn koffie staan.

Beloftes worden niet door hem gedaan
en nooit zal hij zijn knekelvoeten vegen.
Hij kent geen smalltalk. Er wordt stuurs gezwegen
tot hij je vraagt om met hem mee te gaan.

Dat was het dan. Je bent opeens zo moe.
Hij zegt: ‘Je wist toch dat ik ooit zou komen.
Die lamp, die vaas, het doet er niet meer toe.

Kijk niet zo bang. Het sterven doet geen pijn.
Het zal een slapen, slapen zonder dromen,
het zal een slapen zonder weerga zijn.’

*

Het pad

Verliefdheid is: het vreemde pad betreden
waarbij geen richting staat. Wel paddestoelen
die waarschuwen voor drijfzand, modderpoelen.
Fata morgana’s dienen strikt gemeden.

Je draagt een rugzak van het merk ‘Verleden’,
die zich bij elke stijging zwaar doet voelen.
Een helder beekje om bij af te koelen.
Straks komt een uitspanning: ‘De Hof van Eden’.

Het pad geurt naar jasmijn en oleander.
Alleen heb ik de goede bril niet op
(deze is rozekleurig voor de fop).

Maar je loopt niet alleen. Er is een ander,
net zo begoocheld en verdwaasd als jij.
Het pad verbreedt zich: je loopt zij aan zij.

Patty Scholten (1946-2019)

———————————–

• Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere werkdag een gedicht per mail.