Wij loopen met zwerversvoeten op netgeharkte paden,
En staren door dichte vensters naar schepen aan de kaden.
Wij gaan met onze vrienden het leven overleggen
En weten toch precies wat de anderen zullen zeggen.

Wij meten met slechte maten, de lengten van zeeën en landen
En raden nimmer vooruit waar ons lichaam eens zal stranden.
Tot wij dit kleine antwoord vinden als het laatste:
Hoe dat bij deze maan het water de boomen weerkaatste.

Clara Eggink (1906-1991)

—————————–

• Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere werkdag een gedicht per mail.