Een kloosterlijke geest, in liefde voor
de mens — De Mens — ontstoken,
schrijft op het bord : ‘Jij hoort erbij!’
Geen kind kijkt blij. Helaas.
Quincy heeft cervelaatworst,
Chantal gestampte muisjes, Dennis
(de moederkoeken zijn ook vol
van wereldtalen) pindakaas.
Dit wisselen zij uit.

Franciscus sprak de dieren toe,
zij staken koppen uit het water en de takken —
de boodschap gaat nog door het rijk der slakken
en altijd nog ontbreekt het commentaar van koe —;
hij wist ze met directheid van de liefde
en zijn god mag weten hoe opgedane
didactiek te pakken.

Maar kinderen met dik beleg
op al hun brood, dulden niet zomaar
dat men tornt aan de gewoonten vijandschap,
venijn en nut en dood.

Ed Leeflang (1929-2008)
uit: Op Pennewip’s plek (1982)

Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere werkdag een gedicht per mail.